Μην κλαίμε τη μοίρα μας...

Aφού δεν κάνει μεταγραφές ο Ολυμπιακός, τουλάχιστον κρατάει αυτούς που έχει. Κάτι είναι κι αυτό, γιατί μέσα στη γενικότερη μουρμούρα και δυσχέρεια, η οποία είναι φανερή στο ταμείο, τουλάχιστον «δένει» ορισμένους παίκτες. Ετσι, έπειτα από τον Ντουντού, προχώρησε και σε ανανέωση με τον Γκαλέτι, ο οποίος προφανώς θα ρίξει... άγκυρα μέχρι το 2013 ή το 2014 στο λιμάνι.

Μόνο με μια ολόκληρη περιουσία θα πρέπει να φύγει ο μεγάλος αυτός παικταράς από τον Πειραιά. Η ρήτρα των 15 εκατ. ευρώ, που μπήκε, πιστεύω πως είναι αντιπροσωπευτική τής αξίας του. Πραγματικά αξίζει κάθε ευρώ από αυτά τα χρήματα ο Γκαλέτι.

Από εκεί κι έπειτα, όμως, οι ανανεώσεις και η πληροφόρηση πως τουλάχιστον δεν θα φύγει άμεσα ο Τοροσίδης (αν και σε πολλές περιπτώσεις όταν λέγονται τέτοια γίνεται το αντίθετο) τουλάχιστον διασκεδάζουν τις ομολογουμένως δυσάρεστες εντυπώσεις. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί κάθε μέρα δίνεται προτεραιότητα σε παίκτη που παίζει σε διαφορετική θέση.

Αυτό συμβαίνει γιατί αλλάζει το πλάνο ή όταν δυσκολεύει μια περίπτωση, μετά θυμόμαστε πως έχει περισσότερη σημασία η άλλη; Πιστεύω πως αυτά τα πράγματα μονάχα κακό κάνουν στους «ερυθρόλευκους». Ο Ολυμπιακός πρέπει σύντομα να προχωρήσει σε ουσιαστικές κινήσεις, πριν φτάσει η ώρα να παίξουμε το πρώτο ευρωπαϊκό ματς και κλαίμε τη μοίρα μας, γιατί δεν θα έχουμε κάνει τις μεταγραφές που πρέπει. Τουλάχιστον, από τη στιγμή που υπάρχουν ελεύθερα φορ στην αγορά, ας κινηθούν γι' αυτό που θεωρητικά είναι πιο εύκολο. Σύστημα 4-4-2 με αυτούς που έχει τώρα το ρόστερ, δύσκολα εφαρμόζεται.