Κερδισμένοι και χαμένοι

Άλλο ένα πρωτάθλημα ανήκει στο παρελθόν και πλέον απομένουν ο τελικός του κυπέλλου και η διαδικασία των πλέι οφ, για τη δεύτερη θέση στο Champions League. Για τις ομάδες της κορυφής έχουμε τοποθετηθεί πολλές φορές, ενώ η μάχη του τίτλου κρίθηκε τις προηγούμενες εβδομάδες. Ώρα είναι λοιπόν να ασχοληθούμε με τους υπόλοιπους συλλόγους και τη φετινή τους παρουσία κάνοντας έναν σύντομο απολογισμό.

Βαθμολογικά η Καβάλα ήταν η έκπληξη του πρωταθλήματος κατακτώντας την 6η θέση. Ωστόσο, για περισσότερους από έναν λόγους, η γεύση που μένει είναι γλυκόπικρη. Πολύ απλά, η ομάδα που κατέπληξε τους πάντες έχει ήδη διαλυθεί, αφού έφυγαν προπονητές και αρκετοί από τους βασικούς συντελεστές της. Την ίδια ώρα, έντονη είναι η δυσφορία και στον κόσμο του συλλόγου, με όλα αυτά που εκτυλίχθηκαν μέσα στη χρονιά. Το καλοκαίρι θέλει χτίσιμο από την αρχή...

Αντίθετα, ο Ατρόμητος που ακολουθεί μπορεί να κρατήσει πολύ περισσότερα πράγματα από το πρωτάθλημα που μόλις τελείωσε. Διοίκηση και προπονητής σχεδιάζουν το πλάνο της νέας σεζόν και ήδη ο κορμός στην ομάδα υπάρχει και χαρακτηρίζεται από την αξιοπιστία. Ήταν μια χρονιά με κέρδη αυτή για τον Ατρόμητο, που είδε τον κόσμο στο γήπεδο να αυξάνεται και τους αντιπάλους να τον σέβονται για τη νοοτροπία και το ποδόσφαιρο που έπαιξε. Εκτός απροόπτου του χρόνου θα είναι καλύτερος.

Χειρότερα δε γίνεται...Αυτός μπορεί να είναι κάλλιστα ο τίτλος για τη Λάρισα και τον Πανιώνιο, που απογοήτευσαν με τη συνολική τους εικόνα. Οι βυσσινί βελτιώθηκαν πολύ με την έλευση του Παπακώστα και τις μεταγραφές του Ιανουαρίου. Ωστόσο, χρειάζεται προσοχή ώστε να μη διαλύσουν την ομάδα, κάτι που έκαναν πέρσι το καλοκαίρι απομακρύνοντας τους εφτά, από τους έντεκα βασικούς. Το χαρακτηριστικό του φετινού Πανιωνίου ήταν η αστάθεια. Η ομάδα της Νέας Σμύρνης για μια ακόμη φορά δεν έπεισε, ενώ κάποια στιγμή θα πρέπει να φτιάξει την άμυνα της και να αποκτήσει έναν αξιόπιστο τερματοφύλακα. Αν θα πουλήσει παίκτες όπως ο Τζαβέλλας και ο Μανιάτης θα χρειαστεί 5-6 παίκτες ενδεκάδας το καλοκαίρι.

Για τον Ηρακλή τι να πει κανείς...Στο ξεκίνημα της σεζόν είχα προβλέψει ότι φέτος δε θα κινδυνέψει με υποβιβασμό, αλλά ουσιαστικά έπεσα έξω. Η χρονιά σημαδεύτηκε από τις αλλαγές προπονητών, των ξένων παικτών τον Ιανουάριο και τις ανακατατάξεις στα διοικητικά. Όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση η καλύτερη λύση είναι να αφήσουν τον Μπουμπένκο να φτιάξει την ομάδα, γιατί σε διαφορετική περίπτωση, πάλι θα τρέχουν για να σωθούν.

Εργοτέλης και Αστέρας Τρίπολης μοιάζουν αρκετά. Είναι δύο επαρχιακές ομάδες που δεν στηρίζονται από την τοπική κοινωνία και τον κόσμο της. Νοικοκυρεμένα σωματεία με καλές διοικήσεις και κατά καιρούς καλές μεταγραφές. Ωστόσο, πόσο να επενδύσουν κάποιοι άνθρωποι όταν μαζεύουν στο γήπεδο 800 και 1000 άτομα; Στο αγωνιστικό κομμάτι πάντως, δίκαια παρέμειναν στην κατηγορία, αφού είχαν πράγματα να δείξουν. Ωστόσο, το αύριο δεν είναι ευοίωνο...

Σκόντα Ξάνθη...Εδώ κάνουμε στάση αφού έχουμε αρκετά πράγματα να πούμε. Αγωνιστικά ήταν η χειρότερη ομάδα που παρουσίασε, από το 1989 που παίζει στη μεγάλη κατηγορία. Μέτρια ομάδα με μέτριους παίκτες και κανένα σημείο αναφοράς. Σώθηκε λόγω ονόματος, καλής διοίκησης, αλλά και των “δανεικών” που είχε δώσει και έπρεπε κάποια στιγμή να πάρει πίσω...Θέλει οπωσδήποτε καλές μεταγραφές και ταλαντούχους ποδοσφαιριστές. Ένα κέρδος που πρέπει να κρατήσει από τη τραγική σεζόν, είναι η επιστροφή του κόσμου στα τελευταία παιχνίδια.

Όσον αφορά τώρα τις ομάδες που υποβιβάστηκαν, Λεβαδειακός και ΠΑΣ Γιάννινα θα μπορούσαν κάλλιστα να σωθούν. Συνήθως, οι ομάδες που δεν έχουν πολυετή παρουσία στην κατηγορία την “πληρώνουν” και αυτό οφείλεται σε μια σειρά πραγμάτων και σχέσεων...

Υ.Γ. Από την ημέρα που ανακοίνωσε ο ΟΠΑΠ την απόφαση να κόψει τη χορηγία στο ελληνικό ποδόσφαιρο, οι ανεγκέφαλοι έχουν πατήσει “γκάζι” και τα επεισόδια έχουν πολλαπλασιαστεί . Απλά το όλο θέμα έχει καταντήσει πλέον αηδία...