Έλειπαν καθαρό μυαλό, πλάνο, αλλά και τερματοφύλακας

Μετά τις «γκέλες» των δύο «αιωνίων», περίμενε κανείς από την ΑΕΚ να μπει με ένα συγκεκριμένο πλάνο και να κερδίσει τουλάχιστον την ουσία, που ήταν οι τρεις πόντοι, αλλά και τη μάχη των εντυπώσεων της πρώτης αγωνιστικής.

Αντ’ αυτού, για ένα μεγάλο μέρος του αγώνα και με τις γνωστές παθογένειες που παρουσιάζουν τα -θεωρητικά- ατού της, πέταξε στα σκουπίδια την ευκαιρία να πάρει κεφάλι. Έτσι έφαγε τα μούτρα της στην Πάτρα και τώρα βλέπει…αστεράκια.

Ο προπονητής, για ένα ακόμα παιχνίδι, δεν θέλησε να βάλει τον «Ζορό» μπροστά. Θα πρέπει να μας εξηγήσει όμως πως δεν πετάει από το μισάωρο έξω δύο παίκτες που σε καμία περίπτωση δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται στον αγωνιστικό χώρο.

Ο Λεονάρντο και ο Σκόκο, αντί να είναι απλωμένοι στα πλάγια, σκόνταφταν ο ένας πάνω στον άλλον στον άξονα. Ο Τζεμπούρ κυκλοφορούσε κάπου εκεί και ο Λυμπερόπουλος ήταν κάπου στο όριο της περιοχής. Με την ΑΕΚ μαζεμένη όλη στον άξονα και δίχως τη δυνατότητα να απλώσει το παιχνίδι της στα άκρα, ήταν επόμενο να παγιδευτεί -ειδικά από τη στιγμή που είχε δεχτεί νωρίς το πρώτο γκολ.

Το 4-2-3-1 που θεωρητικά έπαιζε η ΑΕΚ στο πρώτο μέρος, μπορεί να καταγραφεί σαν σχέδιο μόνο στα πινακάκια των εφημερίδων. Στην πραγματικότητα αυτό που έπαιζε η «Ένωση» στο πρώτο μέρος ήταν «μακριά γαϊδούρα».

Παρά την τραγικότητα της εικόνας των Σκόκο και Λεονάρντο, με τον δεύτερο βέβαια να διασώζεται ελαφρώς, επειδή είναι στις δύο καλύτερες φάσεις του πρώτου μέρους, ο Μπάγεβιτς δεν τους αντικαθιστά από την αρχή του δεύτερου μέρους.

Ο Έντερ στο διάστημα που μπήκε τουλάχιστον έκανε πιο σωστά πράγματα από τον Λεονάρντο, χωρίς όμως να καταφέρει να βοηθήσει ουσιαστικά, αν και είχε καλές στιγμές. Η αλλαγή του Ντιόπ είναι τουλάχιστον αστεία, υπό την έννοια ότι ο Σενεγαλέζος είναι ο μοναδικός που δίνει σωστές πάσες και, αν κάποιος έπρεπε να βγει, ήταν ο Καφές.

Η ΑΕΚ, πέρα απ’ όλα τα άλλα, έστω και αν έπαιξε σε μεγάλο μέρος του αγώνα ανορθόδοξα, έπεσε και πάνω σε έναν εξαιρετικό τερματοφύλακα. Τέτοιον εκείνη δεν είχε, όποτε το χρειάστηκε. Ο Σάχα δεν τρώει για πρώτη φορά γκολ από πολύ μακριά. Ούτε και στο δεύτερο, βέβαια, κάνει τον κόπο να βγει εγκαίρως από την εστία και τρώει το γκολ στην γωνία που υποτίθεται ότι κλείνει πάνω στην έξοδο.

ΥΓ: Είναι τουλάχιστον αστείο να συζητά κανείς, γιατί βγήκε ο Σκόκο. Για το αν βγήκε αργά ή όχι μπορεί να γίνει μόνο συζήτηση.