Σφαιρόπουλος μαγκιάς και… δύσκολου δρόμου

Οι περισσότερες συνεντεύξεις Τύπου πριν από ένα παιχνίδι πρώτης φάσης Ευρωλίγκας δεν παρουσιάζουν και ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Είναι λογικό οι προπονητές να αναφέρουν απλά τα δυνατά σημεία του αντιπάλου και να μην αποκαλύπτουν το παραμικρό για το πλάνο τους, οπότε μόνο αν έχουν κάτι διαφορετικό που θέλουν να πουν ή τους «ερεθίσει» μία ερώτηση βγαίνει είδηση. Το τελευταίο διάστημα, εξαίρεση στον κανόνα, αποτελεί ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, ο οποίος έχει επιλέξει έναν διαφορετικό δρόμο διαχείρισης των καταστάσεων.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Η αρχή, έγινε προ ημερών, όταν το φετινό «οικοδόμημα» του Ολυμπιακού δεχόταν τους πρώτους –αναίτιους κατά τη γνώμη μου- κλυδωνισμούς λόγω της εκτός έδρας ήττας από τη Γαλατάσαραϊ (το γεγονός πως έχει νικήσει πολλές φορές από τότε επιβεβαιώνει τον χαρακτηρισμό αναίτιους) και το θέμα της τιμωρίας του Γκριν. «Όταν κερδίζουμε να γράφετε μόνο για τους παίκτες, όταν χάνουμε να γράφετε για μένα, οτι φταίω εγώ», είχε πει ο προπονητής των «ερυθρόλευκων» και όσο και αν ακούγεται λίγο περίεργη η προστακτική «να γράφετε», η ουσία της δήλωσης, δείχνει μεγάλη μαγκιά. Λίγοι προπονητές επιδιώκουν να γίνονται «ασπίδα» για τους παίκτες, παίρνοντας όλη την ευθύνη και να τους αποφορτίζουν από την πίεση.

Τυχαίο ή όχι, από εκείνη τη δήλωση και μετά ο Ολυμπιακός έχει μόνο νίκες και δεν υπάρχει παίκτης, είτε παίζει πέντε είτε τριάντα λεπτά, που να μη δίνει ακόμα περισσότερα στο παρκέ, να μη βουτάει ακόμα και για μία χαμένη μπάλα και να μην καταθέτει ψυχή. Ασφαλώς και σημαντικό ρόλο για όλα αυτά, αλλά και για το καλύτερο-πιο ισορροπημένο μπάσκετ σε άμυνα και επίθεση που αποδίδουν οι «ερυθρόλευκοι», έχει παίξει και η δική του παραδοχή κάποιων πραγμάτων και η πιο σωστή διαχείριση του rotation, αλλά σημαντικότερο όλων είναι οι παίκτες να παίζουν και για τον προπονητή.

Χθες, ήρθε το δεύτερο αφοπλιστικό και κόντρα στο… ρεύμα χτύπημα. Την ώρα που ο Ολυμπιακός ενδέχεται να παίξει για τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι χωρίς τρεις βασικότατους παίκτες του, στην πιο δύσκολη από πλευράς κούρασης –και όχι μόνο- Ευρωλίγκα όλων των εποχών, απαρνήθηκε τους όρους γκαντεμιά, ατυχία που ομολογουμένως ταιριάζουν στις απουσίες που προέκυψαν, λέγοντας πως πρέπει όλοι όσοι είναι κοντά στον οργανισμό, να σταματήσουν να μεμψιμοιρούν και να δίνουν ταμπέλα… κακομοιριάς στην ομάδα. «Έτσι είναι ο πρωταθλητισμός, όσοι μείνουμε θα παλέψουμε υπερήφανα και ό,τι καταφέρουμε», ήταν τα λόγια του, που και πάλι είχαν διπλό και τριπλό στόχο.

Την ώρα που το 99% των συναδέλφων του θα «πατούσαν» πάνω στις απουσίες και θα προετοίμαζαν το έδαφος για ενδεχόμενες αποτυχίες στα επόμενα παιχνίδια, εκείνος μιλάει για υπερηφάνεια, δίνοντας φτερά στα πόδια των διαθέσιμων παικτών. Είναι βέβαιο πως πιο άπειροι παίκτες όπως οι Γκριν, Αγραβάνης, Παπαπέτρου κλπ. ακούγοντας πως ο προπονητής τους θεωρεί πως μπορεί να νικήσουν και χωρίς τους δύο-τρεις καλύτερούς τους συμπαίκτες, μπαίνουν με άλλη ψυχολογία στο παρκέ και δεν θα ψάξουν δικαιολογία στην ατυχία, αλλά σε αυτά που ενδέχεται να μην κάνουν καλά οι ίδιοι. Εκτός από άμεσο κέρδος, που θα είναι για παράδειγμα μία νίκη επί του Ερυθρού Αστέρα, τους βοηθά να γιγαντωθούν περισσότερο για το μέλλον. Το κέρδος λοιπόν, θα είναι πολλαπλό.

Οι παραπάνω δύο λόγοι και γενικότερα ο αντίθετος δρόμος που ακολουθεί σε πολύ σημαντικά θέματα ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, αποδεικνύουν για μία ακόμα φορά (διότι και οι τίτλοι κάποιες φορές μιλούν από μόνοι τους) πως εκτός από πολύ καλός προπονητής ο οποίος έχει τα φόντα να καθίσει για πολλά χρόνια στον πάγκο μίας πολύ δύσκολης ομάδας, διαθέτει και ως άνθρωπος την απαιτούμενη οντότητα να σταθεί όρθιος με τον δικό του διαφορετικό και αν μη τι άλλο μάγκικο τρόπο.

Υ.Γ.: Το αποψινό παιχνίδι με τον Αστέρα, είναι πολύ δύσκολο όχι για τους προφανείς λόγους, αλλά γιατί οι σέρβοι επειδή έχουν χρόνια τον ίδιο προπονητή, «κορμό» και φιλοσοφία, είναι από τις λίγες ομάδες Ευρωλίγκας που μπορούν να ανταγωνιστούν τον Ολυμπιακό στο επίπεδο της ομοιογένειας και των αυτοματισμών.

Υ.Γ.1: Ο Λοτζέσκι στη συνέντευξή του στην Sportday είπε τα αυτονόητα από τη μεριά του επαγγελματία παίκτη που σκέφτεται το μέλλον του. Είμαι της άποψης πως οι πολύ καλοί παίκτες πρέπει να ανανεώνονται νωρίς, όμως ελάτε λίγο στη φετινή θέση της ΚΑΕ Ολυμπιακός. Πλην του Λοτζέσκι, το καλοκαίρι λήγουν συμβόλαια όπως αυτά των Πρίντεζη, Μάντζαρη, Χάκετ, Γιανγκ και Αθηναίου. Δεν είναι λοιπόν δυνατόν να κάνει διακρίσεις και να καλέσει έναν ή δύο, αφήνοντας τους άλλους στην αβεβαιότητα. Από την άλλη, πώς να το κάνει για όλους, από τη στιγμή που στην Ελλάδα δε ξέρουμε οικονομικά τι μας ξημερώνει, ενώ δε γίνεται να είσαι σίγουρος για τον σχεδιασμό της επόμενης σεζόν, όταν δεν έχει φτάσει καλά-καλά στου δρόμου τα μισά η τρέχουσα. Σίγουρα ο Ολυμπιακός παίρνει μεγάλο ρίσκο με το να πηγαίνει τις συζητήσεις για το καλοκαίρι, όμως φέτος –με δεδομένες τις καταστάσεις που αναλύθηκαν παραπάνω-, είναι η πρώτη φορά που πράττει ολόσωστα.

Follow @ZervasNikolaos