Τίτλοι τέλους για Δελακά

Τέλος σε μια πλούσια καριέρα στις πισίνες έβαλε ο Βαγγέλης Δελακάς. Σε ηλικία 33 ετών, ο αμυντικός της ομάδας πόλο του Ολυμπιακού, με την οποία αγωνίστηκε για 14 συναπτά έτη, αποφάσισε να κρεμάσει το σκουφάκι του, έχοντας κατακτήσει 12 πρωταθλήματα, 11 κύπελλα και ένα Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ ήταν βασικό στέλεχος της εθνικής ομάδας, που κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Καζάν το 2015.

Στη δήλωση του στο olympiacossfp.gr ο Βαγγέλης Δελακάς, τόνισε: «Έφτασε λοιπόν και για μένα, αυτή η ημέρα που μετά από τόσα χρόνια αγωνιστικής καριέρας θα… «κρεμάσω» το σκουφάκι μου. Μετά από τόσες πολλές και σημαντικές διακρίσεις, με το σύλλογό μου, τον Ολυμπιακό, αλλά και με την εθνική ομάδα, νιώθω γεμάτος και έτοιμος να αποχωρήσω. Έχοντας κερδίσει Πρωταθλήματα, Κύπελλα Ελλάδας, μετάλλια με την εθνική ομάδα αλλά και το Τσάμπιονς Λιγκ με τον Ολυμπιακό αισθάνομαι ότι έχω ολοκληρωθεί ως αθλητής, βλέποντας τους κόπους μου να έχουν ανταμειφθεί.

Θα ήθελα πάνω από όλους να ευχαριστήσω όλους τους συμπαίκτες μου και τους προπονητές μου, αφού χωρίς αυτούς δεν θα είχα καταφέρει τίποτα. Στην συνέχεια, θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Επίτιμο πρόεδρο του Ολυμπιακού Σ.Φ.Π. κ. Λεωνίδα Θεοδωρακάκη ο οποίος ήταν αυτός, μαζί με τον κ. Λογοθέτη, που με έφεραν στον Ολυμπιακό. Ένα ακόμα μεγαλύτερο ευχαριστώ στον σημερινό πρόεδρο του Ολυμπιακού Σ.Φ.Π., κ. Μιχάλη Κουντούρη ο οποίος ήταν αυτός που έβαλε πλάτη στις δύσκολες στιγμές του συλλόγου και με την υπομονή, την επιμονή και την αγάπη του για τον σύλλογο, κατάφερε να δημιουργήσει όλες εκείνες τις συνθήκες για να μπορέσουμε οι αθλητές να διεκδικούμε το Τσάμπιονς Λιγκ κάθε χρόνο και τελικά να το κατακτήσουμε!

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κόσμο του Ολυμπιακού για την αγάπη που μας δείχνει. Είναι πάντα ο παραπάνω παίκτης για εμάς και πάντα στο πλευρό μας. Τέλος θα ήθελα ευχαριστήσω την οικογένεια μου και την γυναίκα μου για την στήριξη τους όλα αυτά τα χρόνια. Αποχωρώ από την ενεργό δράση έχοντας ζήσει εκπληκτικές, στιγμές… κάτι που δεν μπορεί ο καθένας να ζήσει και είμαι ευγνώμων για αυτό. Εις το επανιδείν».