Όσοι προσδοκούσαν ο Παναθηναϊκός να προσθέσει στη front line του έναν παίκτη τύπου Γιούντο ή Ντέιβις, καλό θα είναι να προσγειωθούν στην πραγματικότητα. Κι έχουν αργήσει κιόλας. Οι ελληνικές ομάδες μοιάζει αδύνατο όχι φέτος αλλά εδώ και ήδη αρκετά καλοκαίρια να πληρώσουν τόσο μεγάλα συμβόλαια, πλην το πολύ μίας εξαίρεσης, όπως του Καλάθη για τον Παναθηναϊκό ή του Σλούκα που θέλει να επαναπατρίσει ο Ολυμπιακός.
Οι «αιώνιοι» είναι υποχρεωμένοι να τραβήξουν το βλέμμα τους από το πάνω ράφι, αφού εκεί φτάνουν πλέον μόνο όσες ομάδες εξακολουθούν κόντρα σε κάθε οικονομική λογική να ξοδεύουν πολύ περισσότερα από όσα θα εισπράξουν ακόμη κι αν σαρώσουν όλους τους τίτλους, εγχώριους και μη. Ό,τι όμως δεν υπάρχει στην πρώτη βιτρίνα, δεν σημαίνει πως είναι σάπιο ή σκάρτο. Συχνά, πολύ περισσότερο από όσο πιστεύει κανείς, τυχαίνει να κρύβονται εκεί υποτιμημένα «διαμαντάκια», συνήθως ακατέργαστα, που όμως όποιος έχει την ικανότητα αρχικά να διακρίνει και εν συνεχεία να επεξεργαστεί μπορεί να εξελιχθούν σε απρόσμενα κερδοφόρες επενδύσεις.
Σε κάτι τέτοιο προσδοκά και ο Παναθηναϊκός με την προσθήκη του Τζέικ Γουάιλι. Οι φραγκάτοι της Ευρωλίγκας τον αγνόησαν, προτιμώντας λύσεις δοκιμασμένες στο τοπ επίπεδο, αλλά οι «πράσινοι» αποφάσισαν να ποντάρουν πάνω του. Και τα στοιχεία του είναι αν μη τι άλλο ενθαρρυντικά…
Ο Γουάιλι είναι σχετικά κοντός-ακόμη και για τα σύγχρονα δεδομένα-παίκτης ρακέτας. Όμως ό,τι του στερεί το ύψους 2,03μ. κορμί του αναπληρώνει με τα τεράστια άκρα του (έχει wingspan 2,13μ.) και τις σπουδαίες αθλητικές ικανότητές του. Στο draft combine, τη διαδικασία μετρήσεων αθλητών που δηλώνουν συμμετοχή στο ντραφτ, πριν δύο χρόνια είχε επιδόσεις ανάμεσα στις κορυφαίες σε επιτόπιο άλμα (95,25μ.) και σπριντ στα 3/4 του παρκέ (3,17 δευτερόλεπτα). Στο λύκειο, μάλιστα, είχε εντυπωσιακά ρεκόρ στα 200, τα 400 και τις σκυταλοδρομίες. Διαθέτει, δε, και κάτι που δεν μετριέται με χρονόμετρα ή μεζούρες: απίστευτο πάθος που μετατρέπεται σε ενέργεια και στις δύο πλευρές του παρκέ. Είναι ένα… νευρόσπαστο, ένας αεικίνητος αθλητής που μπορεί με τον δυναμισμό που εκπέμπει να συμπαρασύρει τους συμπαίκτες και φυσικά την εξέδρα που σε κάθε του ομάδα τον λάτρευε. Με λίγα λόγια, μπορεί να μη φέρει κόσμο στο αεροδρόμιο για να τον υποδεχτεί στην άφιξή του, αλλά όσοι τον αποκαλούν «αεροπλάνο» για τις πτήσεις του, κάτι ξέρουν…
Το επιθετικό ρεπερτόριό του δεν είναι το πλουσιότερο, αλλά του παρέχει ένα ικανό οπλοστάσιο για να είναι αποτελεσματικός. Είναι καταπληκτικός στο πικ εν ρολ, καθώς όταν παίρνει την μπάλα εν κινήσει συχνά φτάνει σε alley oop, εντυπωσιακά καρφώματα ή ακόμη και με euro step στο καλάθι. Ένας «εγκέφαλος» του επιπέδου του Καλάθη είναι δεδομένο πως θα αξιοποιήσει όλα αυτά τα στοιχεία του. Το 64,5% των πόντων του στην Ευρωλίγκα ήρθαν από απόσταση το πολύ 1,5μ. από το καλάθι, ενώ είναι ασφαλώς πολύ ικανότερος με πρόσωπο παρά με πλάτη στο καλάθι. Όσο απομακρύνεται από τη ρακέτα γίνεται πιο διστακτικός και λιγότερο αποτελεσματικός. Παρότι στην Ευρωλίγκα πήρε το 46% των επιθέσεών του μεταξύ 1,5 και 4 μέτρων από το καλάθι, πήρε μόλις το 29% των πόντων του από εκεί, ενώ σούταρε έξι φορές μεταξύ 4 μέτρων και 6,75μ. έχοντας μόλις 4 πόντους. Τα τρίποντα, δε, τα αποφεύγει, καθώς στην καριέρα του στη Γκραν Κανάρια, σε Ισπανία και Ευρωλίγκα, επιχείρησε μόνο ένα όλο κι όλο, ενώ ένα ακόμη κουσούρι του είναι ότι είναι αρκετά επιρρεπής στο λάθος παρότι πασάρει ελάχιστα. Στην άμυνα το μέγεθός του δεν του επιτρέπει να τα βάζει με «δεινοσαύρους», αλλά του δίνει τη δυνατότητα να είναι χρήσιμος με άλλους τρόπους. Μπορεί να μαρκάρει κοντύτερους παίκτες στις αλλαγές ή να προσφέρει βοήθειες με τα γρήγορα πόδια του και την ικανότητά του ως rim protector κάνοντας τάπες κυρίως όταν έρχεται ως δεύτερη γραμμή άμυνας.
Ο Γουάιλι, λοιπόν, είναι ένας παίκτης με αρετές και αδυναμίες. Όπως όλοι άλλωστε… Όμως το μεγάλο του προσόν είναι τα 24 χρόνια του και ο χαρακτήρας του. Πρόκειται για έναν αληθινό μαχητή της ζωής, με ιστορία που θα ταίριαζε σε κινηματογραφική ταινία. Γιος λευκού πατέρα, που ήταν αλκοολικός και είχε επιθετική συμπεριφορά απέναντι στη μαύρη μητέρα του, μεγάλωσε σε δύσκολο περιβάλλον μαζί με την εννιά χρόνια μικρότερη αδερφή του. Οι βαθμοί του ήταν πολύ κακοί για να του επιτρέψουν ξεχωρίσει στον σχολικό αθλητισμό παρά τα οφθαλμοφανή από τότε προσόντα του. Αποφάσισε, παραδόξως, να ακολουθήσει τον πατέρα του όταν αυτός έφυγε για το Νιούπορτ αναζητώντας μια νέα αρχή. Ο Τζεφ Γουάιλι δεν ξέφυγε ποτέ από τους δαίμονές του και μετά από πολύ ποτό και μια απόπειρα δολοφονίας που αποτράπηκε από γείτονες, βρέθηκε τελικά νεκρός από τον ίδιο του τον γιο, το 2011. Πιθανότατα από αυτοχειρία, αλλά αυτό είναι κάτι που ο ίδιος ο Τζέικ δεν θέλησε να μάθει ποτέ.
Αμέσως μετά την τραγική αυτή στιγμή, ο Γουάιλι αποφάσισε να τραβήξει κόκκινη γραμμή στο παρελθόν. Οι βαθμοί του πήραν την ανιούσα, οι αθλητικές επιδόσεις του το ίδιο και το μπάσκετ έγινε το καταφύγιό του. Έστω κι αν χρειάστηκε να πλένει πιάτα σε οίκο ευγηρίας για να τα φέρνει βόλτα, μαζί με λίγη βοήθεια από τον παππού και τη γιαγιά του. Το 2016 η σύντροφός του, Μπρίτανι, έφερε στον κόσμο την κόρη τους, Αλίγια, μετά από μια πολύ δύσκολη γέννα στην οποία κινδύνευσε από αιμορραγία η μητέρα. Στα 20 του ο Γουάιλι σκέφτηκε να ξεχάσει το μπάσκετ, να αφοσιωθεί στο πτυχίο του και να δουλέψει για να ζήσει τη νέα του οικογένεια. Ευτυχώς δεν το έκανε και να που σήμερα, έστω κι αν το όνειρο του ΝΒΑ δεν έγινε πραγματικότητα (ακόμη), θα έχει την ευκαιρία να δείξει την αξία του στο κορυφαίο επίπεδο της Ευρώπης.
ΥΓ: Η προσθήκη του Γουάιλι, ενός παίκτη με καλά προσόντα αλλά όχι μακρινό σουτ, αυξάνει την αναγκαιότητα οι υπόλοιπες κινήσεις του Παναθηναϊκού να αφορούν παίκτες με πολύ υψηλό βαθμό σε αυτό το στοιχείο.
*Κάθε Κυριακή τα λέμε σταθερά στον ΣΠΟΡ FM, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ (όχι μόνο για «αιώνιους» αλλά για όλους), ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.
Follow @ChristosRobolis
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
