Κορίτσια στην άμμο, έτοιμα για... Λονδίνο!

Ένα δίδυμο, μια ομάδα, μια παρέα. Σε ό,τι κι αν κάνουν είναι απλά σαν... ένα! Ο λόγος για τις δύο αθλήτριες που απαρτίζουν την Εθνική ομάδα στο beach volley, Βίκυ Αρβανίτη και Μαρία Τσιαρτσιάνη, που θα μας εκπροσωπήσουν σε λίγες μέρες στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2012 στο Λονδίνο.

Τα δύο κορίτσια το πάλεψαν μέχρι τελευταία στιγμή και κατάφεραν να εξασφαλίσουν την πρόκριση στον τελευταίο προολυμπιακό τουρνουά στη Ρώμη, μετά από μεγάλη προσπάθεια, καθημερινές προπονήσεις και απίστευτη κούραση.

Στόχος τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2012; Να δώσουν έναν λόγο για να χαμογελάσουν εμείς, οι συμπατριώτες τους. «Αυτή την περίοδο οι Έλληνες έχουν περισσότερη ανάγκη από ποτέ να νιώσουν περήφανοι», αναφέρουν...

Η ψυχή που έδειξαν και η θέληση να αγωνιστούν για την Ελλάδα, ήταν το μεγαλύτερό τους όπλο-κίνητρο, που τις έκανε να αφήσουν στην άκρη την κούραση και το άγχος και συγκεντρώθηκαν απόλυτα στον στόχο τους, το εισιτήριο για το Λονδίνο.

Όλη η Ελλάδα είναι δίπλα τους και η θετική ενέργεια όλων θα τις βοηθήσει να αγωνιστούν δυνατά και σίγουρα θα νιώθουν, έστω κι από μακριά, την στήριξη και την συμπαράσταση των συμπατριωτών μας.

Διαβάστε αναλυτικά, όλα όσα δήλωσαν η Βίκυ Αρβανίτη και η Μαρία Τσιαρτσιάνη στο www.sport-fm.gr στις Δήμητρα Ρεντζή και Άρτεμις Σκορδίλη λίγο πριν αναχωρήσουν για το Λονδίνο: (Photo: Action Images)

-Ετοιμάζεστε για την κορυφαία αθλητική διοργάνωση, τους Ολυμπιακούς Αγώνες και ξέρετε ότι αγωνίζεστε τόσο για εσάς όσο και για την πατρίδα σας την Ελλάδα. Αυτό σας δίνει ένα κίνητρο παραπάνω ή μήπως σας δημιουργεί περισσότερο άγχος;

Β.Α: To γεγονός ότι αγωνιζόμαστε για την Ελλάδα μας δίνει ακόμα μεγαλύτερο κίνητρο να τα δώσουμε όλα και να κάνουμε ό,τι καλύτερο για να σηκώσουμε όσο πιο ψηλά γίνεται την ελληνική σημαία. Ειδικά αυτή την περίοδο που η χώρας μας περνάει δύσκολες ώρες είναι ακόμα πιο σημαντικό για εμάς να δοξάσουμε την Ελλάδα στο εξωτερικό.

Μ.Τ: Η αλήθεια είναι πως αυτή την περίοδο οι Έλληνες έχουν περισσότερη ανάγκη από ποτέ να νιώσουν περήφανοι. Το εισπράττουμε και μας πεισμώνει. Το νιώσαμε κατά τη διάρκεια της πρόκρισης και τώρα, στο Λονδίνο, θα βάλουμε τα δυνατά μας.

-Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνετε ή που σκέφτεστε λίγο πριν αρχίσει ένας ο αγώνας;

Β.Α: Πριν από κάθε αγώνα αυτό που κάνω είναι να φαντάζομαι φάσεις του παιχνιδιού εκτελώντας με την καλύτερη τεχνική ώστε να μπω όσο πιο έτοιμη γίνεται για τον αγώνα.

Μ.Τ: Ξανασκέφτομαι την τακτική και προσπαθώ να συγκεντρωθώ για να είμαι έτοιμη από την πρώτη φάση. Καθαρίζω τα γυαλιά μου. Δεν είμαι προληπτική οπότε δεν κάνω κάποια ιεροτελεστία.

-Ποιος είναι ο πρώτος σας στόχος για τους Ολυμπιακούς αγώνες, σκεπτόμενες τα «μεγέθη» των αθλητριών που θα αντιμετωπίσετε;

Β.Α: Κάθε τετραετία το επίπεδο ανεβαίνει, οι ομάδες εξελίσσονται, βελτιώνουν το παιχνίδι τους και γίνονται πιο ανταγωνιστικές. Πλέον η "ψαλίδα" έχει κλείσει και η Ευρώπη έχει ανέβει πολύ και κοιτάει στα μάτια τις Αμερική, Βραζιλία που κάποτε είχαν τα ηνία στο άθλημα. Θα παλέψουμε κάθε παιχνίδι, δεν υπάρχει εύκολο ματς. Φυσικά μεγάλο ρόλο θα παίξει και η κλήρωση, αλλά πρωταρχικός στόχος θα είναι να περάσουμε τον όμιλο που σημαίνει είσοδο στην 9άδα.

Μ.Τ: Όλες οι ομάδες είναι πολύ δυνατές και πιστεύω ότι θα γίνουν πολύ ενδιαφέροντα παιχνίδια. Το επίπεδο ανεβαίνει συνεχώς και αυτοί θα είναι οι καλύτεροι Ολυμπιακοί Αγώνες από αυτή την άποψη. Έχουμε σεβασμό για όλες τις ομάδες αλλά θα μπούμε σε όλα τα παιχνίδια διεκδικώντας τη νίκη. Στόχος μας είναι να περάσουμε στη φάση των νοκ-άουτ.

-Ποια αθλήτρια θα θεωρούσατε ως «πρότυπο» αγωνιστικά και ποια σε χαρακτήρα και συμπεριφορά;

Β.Α: Αγωνιστικά θα έλεγα την Larissa Franca, πρόκειται για μια αθλήτρια από τις καλύτερες αμυντικούς και με πολύ καλή τεχνική στην επίθεση παρά το γεγονός ότι δεν είναι ψηλή. Σαν χαρακτήρα και συμπεριφορά θα έλεγα την Misti May από την Αμερική. Είναι μια αθλήτρια που τα έχει κερδίσει όλα και που τη θαυμάζω και για το χαρακτήρα της εντός και εκτός γηπέδου αλλά και την ηρεμία που έχει στο παιχνίδι ακόμα και όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά.

Μ.Τ: Θα μπορούσα να πω αρκετές για διαφορετικά στοιχεία αλλά θα ξεχωρίσω συνολικά τη Walsh και από άποψη συμπεριφοράς επίσης τη Juliana και τη Ludwig.

-Περιγράψτε μας μία εμπειρία σας από κάποιο τουρνουά που σας έχει μείνει ιδιαίτερα χαραγμένη στη μνήμη.

Β.Α: Η εμπειρία που μου έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό είναι πολύ πρόσφατη. Συγκεκριμένα στη Χάγη στο ματς για είσοδο στην πεντάδα κόντρα στη Γερμανία που διήρκησε σχεδόν μιάμιση ώρα με το δεύτερο σετ να τελειώνει 39-37 για εμάς. Δείξαμε χαρακτήρα και δεν τα παρατήσαμε ποτέ και αυτό δεν θα το ξεχάσω.

Μ.Τ: Είναι η τελευταία μέρα της πρόκρισης στη Ρώμη, με τόσο έντονα και διαφορετικά συναισθήματα. Το πρωί άγχος για το παιχνίδι, ήττα, απογοήτευση, μετά αγωνία για το παιχνίδι των αντιπάλων μας, κέρδισαν κι έτσι παρατάθηκε μερικές ώρες η αναμονή, αμηχανία, επόμενο παιχνίδι τους, ήττα και πρόκρισή μας, χαρά, ικανοποίηση, ανακούφιση. Στο τέλος της μέρας πάρτι με φίλους και συναθλητές και πανηγυρισμός της πρόκρισης.

-Αγωνίζεστε πολύ καιρό μαζί και τα ταξίδια που κάνετε ανά τον κόσμο, ετησίως, είναι αρκετά. Πώς περνάτε τον ελεύθερό σας χρόνο εκεί; Συμπίπτουν οι επιλογές σας στον τρόπο διασκέδασης;

Β.Α: Δεν θα έλεγα ότι στα τουρνουά έχουμε ελεύθερο χρόνο για διασκέδαση. Σίγουρα όταν υπάρχει κενός χρόνος ανάμεσα στα παιχνίδια προσπαθεί η καθεμία να χαλαρώσει όπως θέλει είτε διαβάζοντας κάποιο βιβλίο είτε ακούγοντας μουσική. Αρκετές φορές μπορεί να κάνουμε κάποια κοντινή βόλτα για φαγητό.

Μ.Τ: Η αλήθεια είναι πως περνάμε πολύ χρόνο μαζί γιατί ταξιδεύουμε για πολλούς μήνες. Συνήθως είμαστε στο δωμάτιο και διαβάζουμε, βλέπουμε ταινίες, ακούμε μουσική. Όταν έχουμε χρόνο και κουράγιο πηγαίνουμε σε κάποιο αξιοθέατο ή βόλτα στα μαγαζιά. Γενικά ναι, θα έλεγα ότι συνήθως βρίσκουμε πράγματα να κάνουμε που ευχαριστούν και τις δύο. Αύριο λέμε να πάμε στο ζωολογικό κήπο!

Δείτε πλάνα από τη φωτογράφηση τους από το Action Images...