O γνωστός Ατρόμητος είναι ξανά εδώ. Ο ΠΑΟ ψάχνεται ακόμα!

Ο Παναθηναϊκός αυτή τη φορά, δεν έχει να πει τίποτα. Ο Ατρόμητος, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που έριξε στο καναβάτσο την ΑΕΚ, μέσα σε μερικά 24ωρα, «έσβησε» και το όνειρο των «πράσινων» για έναν τίτλο στη φετινή σεζόν. Η ομάδα του Περιστερίου, στα τελευταία παιχνίδια εμφανίζεται όπως ακριβώς την γνωρίζαμε τα προηγούμενα χρόνια. Πολύ πειθαρχημένη στα μετόπισθεν, μειώνοντας σε μεγάλο βαθμό τις πιθανότητες για να φτιάξει κάποια φάση ο αντίπαλος κι από εκεί και πέρα, χτυπάει τον αντίπαλο, σε απρόσμενα σημεία μέσα στο ματς. Απροσδόκητα και δίχως να έχει προηγηθεί κάποια πίεση προς την αντίπαλη εστία.

Ο Δέλλας βρέθηκε κοντά στην έξοδο και μάλιστα, άκουσε πολλά και χοντρά πράγματα από τους φίλους του Ατρόμητου. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν οι προπονητές, όχι μόνο εδώ. Όμως στις τελευταίες δύο εβδομάδες, ο «Τράι» με τις ενισχύσεις της ομάδας (κυρίως τον Κεϊτά), αλλά ενεργοποιώντας και μονάδες όπως ο Κιβρακίδης, έφερε πάλι στον Ατρόμητο στον ίσιο δρόμο. Μια χρονιά που ξεκίνησε, όσο πιο στραβά μπορούσε, άρχισε να στρώνει για τα καλά.

Ο Δέλλας βρήκε τον τρόπο, επαναφέροντας την παλιά καλή δοκιμασμένη συνταγή, με τα στοιχεία που περιγράφω παραπάνω. Άλλωστε όλα αυτά τα χρόνια ο Ατρόμητος έχει μια συγκεκριμένη ταυτότητα. Της σκληροτράχηλης ομάδας, αυτής που δεν θες να βρεις ποτέ στο δρόμο σου, είτε σε νοκ-άουτ παιχνίδια, είτε στο Πρωτάθλημα. Ο «Τράι» σε μια χρονιά που και γι’ αυτόν πήγε πολύ στραβά, καταφέρνει να επιβιώσει, να μάθει, να καταλάβει, ν’ αντιληφθεί και εντέλει να καταγράψει μια σημαντική επιτυχία.

Μια βαθιά υπόκλιση, για τις σημαντικές στιγμές που έχει προσφέρει στους ποδοσφαιρόφιλους, αξίζει και ο Εντουάρντο Μπρίτο. Ένας παίκτης σημαία για τον Ατρόμητο, που ακριβώς πριν βγάλει την πάσα στον Κιβρακίδη για να σεντράρει στον Στόιτσεφ, καθηλώνει τρεις παίκτες του Παναθηναϊκού και με τακουνάκι, μεταβιβάζει στον ξεμαρκάριστο Κιβρακίδη.

Πάμε τώρα στον Παναθηναϊκό. Μόλις προχθές ανέφερα στο ραδιόφωνο για τους ποδοσφαιριστές με προσωπικότητα και είναι φανερό, πως πέρα από τις μεταγραφές που έκαναν οι «πράσινοι», χρειάζονται και τέτοιες. Το βασικότερο σφάλμα, δεν έχει να κάνει ωστόσο με αυτή την παράμετρο. Οι «πράσινοι» προσπαθούν επί της ουσίας να χτίσουν μια νέα ομάδα, κατά τη διάρκεια της σεζόν. Για να πετύχεις κάτι τέτοιο, σε συνδυασμό με αποτελέσματα, πρέπει να κολλήσουν όλα τα κομμάτια εξαιρετικά γρήγορα, ώστε ν’ αποκτήσει η ομάδα, ομοιογένεια και συνοχή. Πράγμα απίθανο.

Το «τριφύλλι» το σφάλμα, το έχει πράξει από τη στιγμή, που δεν αντικατέστησε εγκαίρως τον Γιάννη Αναστασίου. Η διοίκηση του Παναθηναϊκού, κατ’ εμέ έπρεπε να έχει αντικαταστήσει από πέρσι, τον Έλληνα τεχνικό. Μπορούσε όμως να το πράξει και να μην υπάρχουν τέτοιες τραγικές συνέπειες και μετά τον διπλό ευρωπαϊκό αποκλεισμό. Το αφεντικό της ομάδας, δίστασε να πάρει την σωστή απόφαση την κατάλληλη στιγμή και όταν έφυγε ο Αναστασίου, ήδη είχε συμπληρωθεί σχεδόν το 1/3 του Πρωταθλήματος. Επιπλέον ο Στραματσόνι, έχει αλλάξει δραστικά την ομάδα σε σύστημα και πρόσωπα, προσπαθεί σε μία ομάδα με μπόλικους καινούριους παίκτες να περάσει μία νέα φιλοσοφία. Ο Παναθηναϊκός στα τελευταία ματς, μοιάζει εγκλωβισμένος, δεν μπορεί να δημιουργήσει ευκαιρίες και μοιραία περιορίζεται.

Από τα τελευταία τέσσερα ματς, οι «πράσινοι» έχουν σκοράρει μόνο στο ένα. Επιπλέον ένας παίκτης που δημιουργεί, ο Μπουμάλ, τέθηκε εκτός μάχης, ενώ σήμερα του έλειπε και ο Ζέκα. Ο Στραματσόνι, που αρχικά έδειχνε να κερδίζει πόντους, πλέον ξεκινά από μηδενική βάση. Πολλοί παίκτες στο ματς του Περιστερίου, έμοιαζαν να το έχουν παρατημένο από πριν το ματς. Επιπλέον η υπερβολική ενασχόληση με την διαιτησία, θαρρώ πως έχει επηρεάσει και τους ποδοσφαιριστές των «πράσινων». Για το ματς του Περιστερίου, δεν υπάρχει η παραμικρή δικαιολογία.

Κάτι τελευταίο. Τα δύο προηγούμενα χρόνια, υπήρχε μια αρμονία και συνοχή αποδυτηρίων στους «πράσινους», ένα πνεύμα αυτοθυσίας για το καλό του συνόλου. Σε καλά και σε άσχημα παιχνίδια, ο Παναθηναϊκός έμοιαζε ομάδα. Φέτος αυτό το στοιχείο, σε μένα δείχνει να έχει ατονήσει από την αρχή της σεζόν. Πέρα από τον Λέτο, θα πρέπει να υπάρξουν και άλλες προσωπικότητες που ξέρουν τι σημαίνει Παναθηναϊκός. Κι ίσως ένας προπονητής, που να έχει ζήσει και να έχει αποτελέσει σημαντική μονάδα, σε ένδοξες εποχές των «πρασίνων».

Οι επόμενοι μήνες θα είναι δύσκολοι και για το αφεντικό των «πράσινων». Μπορεί να είναι δίκαιη και θεμιτή η μάχη που δίνει για την εξυγίανση του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όμως θα πρέπει να ασχοληθεί πολύ πιο εντατικά με την ίδια την δομή της ομάδας, κάνοντας σωστές επιλογές σε πρόσωπα που θα στηρίξουν το δημιούργημα, ουσιαστικά.