Η ΑΕΚ δεν πάει για πρωτάθλημα με τίμημα να την μισήσει όλη η Ελλάδα

•Η Ένωση μπήκε στο γήπεδο με την Ξάνθη, με το «μαχαίρι στα δόντια».

•Για να αναγκάσει τελικά τον διαιτητή Διαμαντόπουλο από την Αρκαδία, να κάνει το …παγκόσμιο ρεκόρ.

•Να αγνοήσει δηλαδή δύο καθαρά πέναλτι στα πρώτα τέσσερα λεπτά.

•Για μένα αυτό είναι το πιο σημείο – «κλειδί» της τελευταίας αγωνιστικής.

•Τι είναι αυτό που κάνει έναν διαιτητή σαν τον Διαμαντόπουλο, που δεν έχει δώσει δικαίωμα σε όλη την σεζόν, να αρνείται τόσο επιδεικτικά την εφαρμογή του κανονισμού, σε φάσεις καθοριστικές για την εξέλιξη ενός ματς, στο πρώτο του κιόλας τετράλεπτο;

•Θα είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, να ξέραμε τι λέει ο ίδιος ο ρέφερι.

•Μετά, η «τίμια» προσπάθεια να εξισωθεί ένα οριακό οφσάιντ, με δυο καθαρά πέναλτι.

•Με το ΟΑΚΑ να «βράζει» κι ενώ η φάση δεν ήταν καν ξεκάθαρη, τι πιο λογικό από το να αφήσει την αμφιβολία υπέρ της ΑΕΚ, ο Ακρίβος;

•Όταν μάλιστα αυτή είναι και η «νόρμα», δηλαδή η αμφιβολία υπέρ του επιτιθέμενου. Άσχετα αν στην Ελλάδα οι βοηθοί κατά κανόνα φοβούνται να την εφαρμόσουν.

•Και το κάνουν γιατί ξέρουν πως οι αποφάσεις τους μετά θα κριθούν στα Μ.Μ.Ε «με τη μεζούρα» και θα τους κράξουν ακόμη και … για μισό νύχι οφσάιντ.

•Εδώ η ευθύνη είναι καθαρά δική μας, γιατί έχουμε «δηλητηριάσει» τον κόσμο με την… υπέρ-ανάλυση τέτοιων φάσεων. Κάποιοι από μας σίγουρα επηρεασμένοι από το ότι επί χρόνια τέτοιες φάσεις ήταν μόνιμα υπέρ μιας ομάδας. Αλλά παρόλα αυτά είναι λάθος.

•Δεν μπορεί να γίνεται κουβέντα για τέτοια οριακά οφσάιντ, όταν όπως επιτάσσουν και οι κανόνες της ανθρώπινης λογικής, το πνεύμα σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι το «η αμφιβολία υπέρ του επιθετικού».

•Βολεύει βέβαια να φεύγει η κουβέντα από τα δύο καθαρά πέναλτι. Αλλά το «ζουμί» εκεί είναι. Στα δύο πέναλτι. Και μάλιστα λίγα 24ωρα μετά την παρουσία της ΑΕΚ στην ΚΕΔ.

•Το να μιλήσει κανείς για ανησυχία στην Ένωση, είναι περιττό. Εδώ είχε πάει στην ΚΕΔ, πριν συμβεί αυτό.

•Το θέμα είναι πως αντιλαμβάνεται ο καθένας την υποχρέωση που έχει απέναντι στον Έλληνα φίλαθλο γενικά κι όχι μόνο στον οπαδό της ομάδας του.

•Σίγουρα, δεν είναι η ΑΕΚ που σε κάθε ευκαιρία «φωνάζει» δημόσια, πως είναι θέμα «ζωής και θανάτου» να πάρει αυτό το πρωτάθλημα. Μια λογική εντελώς ακατανόητη. Και επικίνδυνη.

•Παρά τα 23 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα, έχει σαν κλαμπ ακόμη πολύ μεγαλύτερο περίσσευμα ωριμότητας, σε τέτοιες καταστάσεις.

•Καθώς ιστορικά έχει βρεθεί ασύγκριτα περισσότερες φορές σε θέση διεκδικητή, αλλά και στο τέλος τροπαιούχου.

•Δεν είναι μόνο πόσες φορές το έχεις πάρει. Είναι και το πόσες το έχεις διεκδικήσει στα ίσια.

•Και αυτή η σούμα, μαζί και με την ευρωπαϊκή πορεία των ομάδων, είναι που καθορίζει το «DNA» τους και την θέση που καταλαμβάνουν στο ποδοσφαιρικό «γίγνεσθαι» σε κάθε χώρα.

•Είναι φυσιολογικό λοιπόν για την ΑΕΚ, παρά τα 23 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα (από τα οποία τα 20 πολύ… ιδιαίτερα από πλευράς συνθηκών), να αντιμετωπίζει διαφορετικά την φετινή πρόκληση και να μην φαίνεται διατεθειμένη να ισοπεδώσει τα πάντα, για να πάρει έναν τίτλο.

•Πώς να το κάνουμε; Δεν έχει η ΑΕΚ ανάγκη τόσο πολύ ένα πρωτάθλημα, έτσι ώστε για να το πάρει, να κάνει το Πανελλήνιο να την μισήσει. Εννοώ να προκαλέσει να την μισήσουν βάσιμα. Όχι την κλασική δυσφορία που έχει κάθε οπαδός όταν ο αντίπαλος παίρνει το πρωτάθλημα.

•Κι επίσης έχουμε καταλάβει πως δεν είναι γνώμονας στην πολιτική της ΑΕΚ, η επιβεβαίωση … της αυθεντίας του «πατερούλη» - Μελισσανίδη.

•Επίσης έχει και την ωριμότητα σε διοικητικό επίπεδο, να καταλαβαίνει πως το σκηνικό δεν έχει σχέση με την περίοδο της μονοκρατορίας του Ολυμπιακού, που σε μεγάλο μέρος της στηρίχθηκε στην έλλειψη ανταγωνιστικού περιβάλλοντος.

•Στοιχείο αυτής της ωριμότητας, είναι η επίγνωση του ότι αν πας να «ξεζουμίσεις», όποιο πλεονέκτημα θεωρείς πως έχεις πρόσκαιρα, το πιθανότερο είναι πως στο άμεσο μέλλον θα το βρεις μπροστά σου.

•Όταν… δεν παίζεις μπάλα μόνος σου. Και υπάρχουν τρεις ή στο μέλλον (αν βρει λύση και ο Παναθηναϊκός) ακόμη και τέσσερις δυνατοί «παίκτες».

•Σωστά η ΑΕΚ ρίχνει το βάρος στο να προστατεύσει όσο μπορεί τα συμφέροντα της, σε ένα έντονα ανταγωνιστικό περιβάλλον. Χωρίς να προκαλεί. Κι όχι στο να κάνει «επίδειξη δύναμης», όποτε της δίνεται κάποια ευκαιρία.

•Αν μη τι άλλο, η σημερινή ΑΕΚ έχει δείξει πως τα συμφέροντα της, ξέρει να δίνει μάχες για να τα υπερασπίζεται. Τις περισσότερες φορές, με επιτυχία.

•Σίγουρα το ίδιο θα προσπαθήσει και τώρα, που έχει μια ομάδα η οποία μπορεί να το πάει ως το τέλος.

•Για να τα καταφέρει όμως, πιστεύω πως το «κλειδί» είναι να μη χάσει το πλεονέκτημα που της δίνει ως τώρα ο ώριμος τρόπος που αντιμετωπίζει την πρόκληση.

•Ο Ολυμπιακός για παράδειγμα πληρώνει φέτος πιστεύω, την αυθυποβολή του, στην περιβόητη έννοια της «ψύχωσης». Που του αφαίρεσε την δυνατότητα να αντιμετωπίσει πιο ψύχραιμα τις προκλήσεις, ενός νέου περιβάλλοντος ανταγωνισμού.

•Έκανε επίσης το λάθος, να αντιμετωπίσει την κατάσταση υπό το πρίσμα της προσωπικής δικαίωσης του διοικητικού του ηγέτη. Λάθος με το οποίο… φλερτάρει έντονα και ο ΠΑΟΚ.

•Αν πάει φέτος όπως φαίνεται πως θα πάει για τον Ολυμπιακό, την επόμενη σεζόν τον περιμένω πιο επικίνδυνο. Αλλά μόνο αν έχει αξιοποιήσει σωστά τα φετινά διδάγματα.

•Ο ΠΑΟΚ ακόμη δεν έχει δοκιμαστεί απέναντι στις προκλήσεις και τις καταστάσεις που έχουν αντιμετωπίσει η ΑΕΚ και ο Ολυμπιακός.

•Και δείχνει επίσης να ασκεί κάποια ιδιαίτερη έλξη στους ανθρώπους του, η ευκαιρία να κάνει κατά καιρούς «επίδειξη δύναμης». Όπως επίσης έλξη φαίνεται να ασκεί και κάθε ευκαιρία ανάδειξης της σημασίας της παρουσίας του ίδιου του Ιβάν Σαββίδη.

•Νομίζω πως αυτοί οι δύο παράγοντες, δεν θα τον βοηθήσουν και πολύ στο να αντιμετωπίσει θετικά, την όποια αναποδιά του προκύψει στην συνέχεια.