Η πρόκριση του Αρη βάζει ακόμη ένα λιθαράκι

Ο Αρης πριν από μόλις 14 μήνες είχε μόλις επιστρέψει στην μεγάλη κατηγορία μετά από μια μαρτυρική εξαετία και από χθες το βράδυ βρίσκεται στον γ΄ προκριματικό γύρο του Γιουρόπα Λιγκ, με ανοικτή την προοπτική να φτάσει μέχρι και τα πλέι οφ της διοργάνωσης.

Δεν το λες και μικρό πράγμα για μια ομάδα που ακόμη μπουσουλάει προς την κανονικότητα και όσοι βρίσκονται κοντά της γνωρίζουν ότι η καθημερινότητά της αποτελεί μια δύσκολη εξίσωση. Δεν γίνεται τίποτα εύκολα, δεν είναι τίποτα δεδομένο, ειδικά όταν μιλάμε για ευρωπαικές διοργανώσεις αφού ούτε πλάτες υπάρχουν, ούτε το παχυλό πορτοφόλι και το απεριόριστο μπάτζετ. Αυτό που βλέπουμε είναι αποτέλεσμα εκατοντάδων εργατοωρών από λίγους αλλά παθιασμένους ανθρώπους.

Τον ιδιοκτήτη Θόδωρο Καρυπίδη που μετά από πέντε χρόνια στο τιμόνι, δρέπει τους πρώτους καρπούς, τον τεχνικό διευθυντή Κωνσταντίνο Διαμαντόπουλο που έχει την ευθύνη των επιλογών στους παίκτες και φυσικά τον Σάββα Παντελίδη και τους συνεργάτες του στο stuff για την ομάδα που παρουσιάζει. Για όλους αυτούς η πρόκριση είναι το καύσιμο στο ρεζερβουάρ για να συνεχίσουν την προσπάθεια για αυτό που έχουν στο μυαλό τους. Και πιστέψτε με υπάρχει αρκετός δρόμος να διανυθεί ακόμη…

Ο Αρης προκρίθηκε δίκαια αν και στην Κύπρο τα χρειάστηκε σε κάποιες στιγμές. Μην ξεχνάμε ότι έδωσε μόλις το δεύτερο επίσημο παιχνίδι του και αυτή την περίοδο παρουσιάζει τις παιδικές ασθένειες κάθε ομάδας που ενώ ακόμη δεν είναι έτοιμη, καλείται να κάνει προκρίσεις που θα βοηθήσουν στην ηρεμία και την απρόσκοπτη υλοποίηση του πλάνου. Εχω ξαναπεί ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα του Αρη αυτή τη στιγμή είναι ότι οι τρεις από τις μεταγραφές που έκανε θα φτάσουν στο… πικ τους σε ένα μήνα. Ο Ιντέγιε κάθε παιχνίδι που περνάει γίνεται και καλύτερος αλλά του λείπει ακόμη το γκολ. Τουλάχιστον έχει την διάθεση και χθες στο ΑΕΚ ΑΡΕΝΑ κατέθεσε στο χορτάρι και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών του. Ο Φετφατζίδης υπολείπεται σε δυνάμεις και τρεξίματα, κάτι που φάνηκε και χθες στις βοήθειες που δεν μπορούσε να δώσει στον άμοιρο τον Σούντγκρεν ενώ ο Ντουάρτε, μια ακόμη δαπανηρή προσθήκη, δεν έπαιξε ούτε δευτερόλεπτο στα δυο παιχνίδια με την ΑΕΛ και δεν υπάρχει και η δυνατότητα με ευρωπαικούς αγώνες κάθε εβδομάδα, να τεστάρει την προοδό του ο Παντελίδης.

Χθες είχε την ατυχία να έχει σε πολύ κακή μέρα και τον Ματίγια από τα πόδια του οποίου περνάει όλο το παιχνίδι του Αρη. Ευτυχώς που ο… διπλανός του στην μεσαία γραμμή, ο Μπάσα έκανε σπουδαίο ματς και κάλυπτε τις αδυναμίες του Ισπανού. Καταλυτική ήταν και η παρουσία των δυο κεντρικών αμυντικών του που έκαναν ένα σχεδόν αψεγάδιαστο 90λεπτο, του Κουέστα με τις δυο επεμβάσεις σε στιγμές που ένα γκολ της ΑΕΛ θα δημιουργούσε νέα δεδομένα στο παιχνίδι και των αλλαγών που επέφεραν και μια αλλαγή σχηματισμού. Ο Τόνσο μπήκε και έκανε αυτό ακριβώς που έπρεπε και ο Σάσα με το 4-3-3 γύρισε πια οριστικά την πλάστιγγα της πρόκρισης υπέρ του Αρη.

Η πρόκριση προσφέρει εκτός από ανακούφιση και ηρεμία στο club. Η δουλειά μπορεί να συνεχιστεί με μεγαλύτερη ασφάλεια αλλά εξίσου πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι τα εξτρά χρήματα που θα μπουν στα ταμεία θα βοηθήσουν ώστε να γίνουν και 2-3 ακόμη προσθήκες που έχει ανάγκη η ομάδα ώστε να θωρακιστεί σε όλες τις θέσεις.

Η Μόλντε που έχει στον δρόμο του σε έξι μόλις μέρες ο Αρης δεν είναι ομάδα που δεν… παίζεται. Σαφώς με 21 συνολικά ματς από τον Μάρτιο έχει καλύτερο ρυθμό και είναι σε φουλ φόρμα αλλά δεν είναι ανίκητη. Κλειδί είναι το πρώτο ματς στην Σκανδιναβία. Αν η ομάδα του Σάββα Παντελίδη πάρει ένα αποτέλεσμα εκεί, τότε στο καμίνι του Βικελίδης ανήμερα του 15αύγουστου, οι νορβηγοί ίσως… φωνάξουν βόηθα Παναγιά!