Του έδωσε ζωή και κάτι από τα… χρωστούμενα

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Η τύχη του το χρωστούσε του Άρη το χθεσινό στη Μυτιλήνη. Του έχει γυρίσει την πλάτη ουκ ολίγες φορές φέτος στη σεζόν στερώντας του βαθμούς που αν τους είχε σήμερα, θα ήταν τουλάχιστον ισόβαθμος για να μην πω και από πάνω κιόλας από Απόλλωνα και Λαμία. Παίζει και η ρημάδα η τύχη ρόλο στο ποδόσφαιρο και μέχρι τώρα οι κίτρινοι δεν την είχαν με το μέρος τους. Πλάκα-πλάκα όμως αφού πέσουν οι σφυγμοί και επιστρέψει η καρδιά των φίλων του Άρη στη θέση της, δεν θα ξέρουν αν πρέπει να πανηγυρίσουν ή να πέσουν σε κατάθλιψη αφού η εικόνα της ομάδας τους ήταν και πάλι επιεικώς απαράδεκτη και σε καμία περίπτωση δεν προκαλεί τη βεβαιότητα ότι μπορεί να κάνει το απόλυτο ως το τέλος. Θα μου πείτε έχει ήδη τρία στα τρία με Κωστένογλου στον πάγκο και έχει μειώσει στους έξι από Απόλλωνα και Λαμία; Δεκτό και είναι η ουσία τελικά, όμως πλην των βαθμών, κακά τα ψέματα ελάχιστα πράγματα είναι αυτά που μπορεί να κρατήσει.

Στη Μυτιλήνη, δεν είδαμε κάτι διαφορετικό από αυτό που βλέπουμε στα τελευταία παιχνίδια. Ο Άρης θέλει αλλά δεν μπορεί. Δεν έχει δυνάμεις αρκετές για να βγάλει σε ένα ικανοποιητικό ρυθμό ολόκληρο το 90λεπτο, δεν έχει φρεσκάδα, ταχύτητα, έκρηξη και επομένως ούτε γρήγορο ρυθμό στο παιχνίδι του και αυτοματισμούς. Οι παίκτες του, είναι ακριβώς στη μετάβαση της εποχής Αναστόπουλου σε αυτή του Κωστένογλου που συνεπάγεται διαφορετικό τρόπο προπόνησης και τακτικής προσέγγισης στους αγώνες, γεγονός που τους κάνει μπερδεμένους και επικίνδυνους στην γκέλα. Τουλάχιστον δεν δέχονται φάσεις, αν και εδώ που τα λέμε η ποιότητα των ομάδων που έχουν αντιμετωπίσει είναι χαμηλή. Θα χρειαστεί να βελτιώσει όμως πολύ την απόδοσή του στα δύσκολα παιχνίδια που έρχονται και θα κρίνουν την άνοδο. Και κυρίως να ανεβάσουν μια κλίμακα την απόδοσή τους παίκτες βαρόμετρα της ομάδας με εμπειρίες και παραστάσεις αφού συν τοις άλλοις υπάρχει και η πίεση που κουβαλά η ομάδα στις πλάτες της.

Το ευχάριστο για τον Άρη ασφαλώς είναι ότι χωρίς να εντυπωσιάζει κερδίζει, χτίζει ψυχολογία, κερδίζει χρόνο και μειώνει τη διαφορά από τους δυο βασικούς αντιπάλους για την άνοδο στους οποίους μεταφέρει μέρος από την δική του πίεση. Αν μάλιστα, κερδίσει την Τετάρτη τον Πανελευσινιακό στην εμβόλιμη αγωνιστική τότε ενδέχεται να μειώσει κι άλλο τη διαφορά αφού η Λαμία ταξιδεύει στα φορμαρισμένα Τρίκαλα και ο Απόλλωνας στον Εύοσμο.

Αυτή τη στιγμή το μόνο που πρέπει να ενδιαφέρει είναι οι νίκες. Με μισό μηδέν, με αυτογκόλ, κατά τύχη, με πέναλτι, με στραβοκλοτσιά, από στατική φάση, από λάθος. Δεν έχει καμία σημασία. Μήπως Απόλλωνας και Λαμία παίζουν καμιά μπαλάρα και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι; Η προβληματική φετινή χρονιά υπάρχει περιθώριο να σωθεί και μετά να γίνει το ταμείο και η απόδοση ευθυνών για τα… γυμνάσια που περνάει η ομάδα στους οπαδούς της από το ξεκίνημα της σεζόν.

Υ.Γ Αν ο Άρης επικρατήσει την Τετάρτη του Πανελευσιακού και έχουν Το ευκταίο για τους κίτρινους) ή δεν έχουν απώλειες Λαμία και Απόλλων στα δύσκολα παιχνίδια που δίνουν εκτός έδρας, το ματς της προσεχούς Κυριακής στα Τρίκαλα είναι κλειδί για τη συνέχεια.

YΓ 1. Αυτό το επικοινωνιακό έγκλημα που έγινε με την διαρροή ανήμερα του αγώνα με τον Κολοσσό για Γιαννάκη και Σούμποτιτς το λες και… τρύπημα. Άραγε τι έχει καταλάβει από όλο αυτό ο Νίκος Λάσκαρης;