ΑΕΚ: Το 6-1 μπορεί να μην λέει τίποτα, μπορεί όμως να λέει και πολλά…

Μπορεί η ΑΕΚ να μην έπεισε με την απόδοσή της στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα με την Αντβέρπ, όμως όταν ανέβασε στροφές και βρήκε ρυθμό σε άμυνα και επίθεση, απέδειξε ποιος είναι το «αφεντικό» του ματς. Και όλα αυτά σε ένα ακόμα παιχνίδι που παρατάχθηκε ελλιπέστατη, είχε σε κακή βραδιά (μία ακόμα) τον Γκρίφιν και της προέκυψε η ατυχία με τον Ρατάν-Μέις, ο οποίος γύρισε από τραυματισμό, αλλά χτύπησε ξανά και η κατάστασή του θα ξεκαθαρίσει με την επιστροφή της ομάδας στην Αθήνα.

Γράφει ο Γιώργος Πετρίδης

Όπως όλα τα πράγματα στη ζωή, έτσι και κάποιες καταστάσεις στον αθλητισμό έχουν διπλή όψη. Εξαρτάται από ποια οπτική τα βλέπεις. Ε λοιπόν αυτό ακριβώς συμβαίνει με το ρεκόρ της ΑΕΚ στον πρώτο γύρο της φάσης των ομίλων του Basketball Champions League.

Θα πει κάποιος «τι να το κάνω το ρεκόρ 6-1, αν στο τέλος της σεζόν δεν έχω πετύχει κάτι σημαντικό». Αυτή είναι η μία προσέγγιση και δεν μπορούμε να αδικήσουμε κανέναν που σκέφτεται με αυτό τον τρόπο. Από την άλλη, πρέπει να δούμε πιο σφαιρικά την όλη κατάσταση και να εξετάζουμε όλες τις παραμέτρους. Προφανώς λοιπόν ο μέχρι τώρα απολογισμός είναι παρακαταθήκη για τη συνέχεια και φέρνει την ομάδα πολύ κοντά στον επόμενο γύρο με βάσιμες ελπίδες για κατάληψη μιας εκ των δύο πρώτων θέσεων του ομίλου.

Το να ολοκληρώνεις λοιπόν το πρώτο κομμάτι της συγκεκριμένης διοργάνωσης με 6 σερί νίκες και μία μόνο ήττα, από τη Χάποελ Ιερουσαλήμ, που θεωρείται από τα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου και έχει μπάτζετ περί τα 8 εκατομμύρια ευρώ (κι ας μην το λαμβάνουμε υπ’ όψιν μας), αποτελεί -τουλάχιστον- δείγμα θετικό και επιτρέπει αισιοδοξία για τη δύσκολη συνέχεια.

Σε όλα αυτά δεν πρέπει να ξεχνάμε το πιο σημαντικό. Η ομάδα του Μπάνκι δεν έχει παίξει ποτέ με πλήρες ρόστερ: πάντα έλειπε μίνιμουμ ένας παίκτης. Για να φτάσουμε στο άλλο άκρο, όταν με τη Λιετκαμπέλις υπήρχαν 4 απόντες. Αυτομάτως αποκτά πολύ μεγαλύτερη αξία το 6-1.

Να θυμηθούμε τι έπραξε η ΑΕΚ και στο αντίστοιχο διάστημα τις αμέσως δύο προηγούμενες «εκδόσεις» του θεσμού; 4-3 στους 7 πρώτους αγώνες της περιόδου 2016-17 και 3-4 πέρσι, για να χρειαστεί αρκετά… θαύματα στο δεύτερο γύρο και να πάρει την πρόκριση και εν συνεχεία να φτάσει μέχρι το τέλος της διαδρομής. Εδώ και για να είμαστε δίκαιοι, να σημειώσουμε ότι σε γενικές γραμμές ο περσινός όμιλος ήταν πιο δύσκολος, αφού οι περισσότεροι αντίπαλοι ήταν θεωρητικά ανώτεροι ποιοτικά.

Όσον αφορά το ματς με την Αντβέρπ στην πολύ όμορφη Lotto Arena (σ.σ. μακάρι να είχαμε τέτοια γήπεδα και στην Ελλάδα), δεν υπάρχουν και πολλά που μπορούμε να πούμε. Είναι ξεκάθαρο πως όταν η ομάδα του Μπάνκι πάτησε το γκάζι τότε απέδειξε ποιος κάνει… κουμάντο. Το ένιωθες στο παρκέ αυτό στα κρίσιμα σημεία. Ο Ιταλός δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένος με την εικόνα του πρώτου μέρους, όμως έβαλε το… χεράκι του για να αλλάξει άρδην αυτή.

Έτσι λοιπόν, μπορεί στο πρώτο ημίχρονο πάλευε μόνος του επιθετικά ο συγκινητικός (πάλι!) Βινς Χάντερ, όμως μετά την ανάπαυλα μπήκαν στην εξίσωση όλοι οι παίκτες σε αυτό το κομμάτι. Ναι μεν στο πρώτο 20λεπτο οι παίκτες της «Ένωσης» επέτρεπαν συνεχώς στους Βέλγους να κάνουν το αγαπημένο τους παιχνίδι με τα πολλά τρίποντα, ακόμα και στο transition, αλλά στο δεύτερο βγήκαν οι… δαγκάνες από την άμυνα της ομάδας (7 κλεψίματα σε αυτό το διάστημα) και οι γηπεδούχοι έπρεπε να «ματώσουν» για να σκοράρουν. Και όλα αυτά δεν γίνεται να είναι μόνο διάθεσης. Κάποιος κάνει κάτι καλό στο κομμάτι της τακτικής και ασκεί την επιρροή του στο παιχνίδι (σ.σ. Μπάνκι και τεχνικό επιτελείο)...

Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στον Γιαννούλη Λαρεντζάκη, ο οποίος πήρε τα «μεγάλα» σουτ και με την ψυχωμένη εμφάνισή του έβαλε το θεμέλιο λίθο της νίκης. Ο 25χρονος γκαρντ δείχνει πλέον πως παίζει με περίσσια αυτοπεποίθηση, διαβάζει εξαιρετικά τις φάσεις και αποκτά τον ηγετικό ρόλο που του αρμόζει στην ομάδα.

Κλείνοντας, θα πρέπει κάποια στιγμή να βρεθεί ειδική κατηγορία στη στατιστική για αυτά που κάνει ο Σαντ-Ρόος. Ο Κουβανός αδικείται από τους αριθμούς, που δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αντικατοπτρίσουν τα όσα προσφέρει. Γι’ αυτό και ο Μπάνκι τον άφησε στο παρκέ για περίπου 32 λεπτά. Σε ορισμένες περιπτώσεις μας θυμίζει… χταπόδι έτσι όπως απλώνει τα «πλοκάμια» του -τα χέρια του δηλαδή- στην άμυνα. Μιλάμε για παίκτη top επιπέδου.

Υ.Γ. Η μεγαλύτερη επένδυση του Μάκη Αγγελόπουλου μετά από το «παιδομάζωμα» που έπραξε τα τελευταία χρόνια, έχει ονοματεπώνυμο: Λούκα Μπάνκι. Σε επόμενο άρθρο θα αναφέρουμε περισσότερα για όλες τις πτυχές του θέματος.

Υ. Γ. 2 Η επόμενη μεγάλη επένδυση του Μάκη Αγγελόπουλου θα αφορά το γήπεδο της ομάδας. Επειδή όμως αυτό δεν… περνάει αποκλειστικά από το χέρι του ιδίου, τότε καλά θα κάνει η πολιτεία να αφήσει τα σχέδια επί χάρτου, να κινήσει τις διαδικασίες και να κάνει πράξει όσα έχει «υποσχεθεί», έτσι ώστε να πάρει μπρος το συγκεκριμένο ζήτημα. Και γι’ αυτό το θέμα… οι λεπτομέρειες προσεχώς.

Υ. Γ. 3 Έχει παρθεί η απόφαση (όπως θα έχετε ήδη ενημερωθεί) προκειμένου να κινηθεί η ομάδα για την απόκτηση ενός combo γκαρντ που να κάνει τη διαφορά…

Υ. Γ. 4 Μετά από τον αποκλεισμό στο Κύπελλο, οι μεγάλοι στόχοι της ΑΕΚ πρέπει να είναι αφενός η παρουσία στο Final Four του Basketball Champions League και αφετέρου στο πρωτάθλημα να διεκδικήσει κάτι καλύτερο από την περσινή σεζόν.

Γιώργος Πετρίδης