Σάκοτα: «Η ΑΕΚ είναι η ομάδα μου. Πάντα ήταν»

Ανδρώθηκε μπασκετικά στην ΑΕΚ. Ήταν έφηβος όταν εκείνη κατακτούσε τους τελευταίους της τίτλους και τώρα, 30άρης πια, είναι αρχηγός κι εκ των ηγετών στην προσπάθεια αναγέννησης της ομάδας.

Ο λόγος για τον Ντούσαν Σάκοτα που μίλησε στο sport-fm.gr για την τιμή και την ευθύνη της… θέσης του εκφράζοντας την πεποίθηση πως με σκληρή δουλειά δεν θα αργήσει η στιγμή που η «Ένωση» θα φτάσει στα μεγαλεία του παρελθόντος.

Παράλληλα απάντησε σε όσους τον επέκριναν για τη θέση που πήρε ανοιχτά κατά των δηλώσεων του Νίκου Δίπλαρου, ενώ με περισσή αυτογνωσία μίλησε για το ενδεχόμενο κλήσης στην Εθνική.

Αναλυτικά, η συνέντευξη στον Χρήστο Ρομπόλη:

-Η χρονιά αρχίζει σε λίγες μέρες, αλλά η κακοδαιμονία με τους τραυματισμούς δεν έχει τέλος…
«Τι να πω… Γκαντεμιά να το πεις; Ατυχία; Ό,τι κι αν είναι, εμείς πρέπει να μείνουμε ενωμένοι σαν ομάδα, συγκεντρωμένοι και να προσευχηθούμε να τελειώσει αυτή η ιστορία».

-Υπάρχει πιθανότητα να προλάβεις τον προημιτελικό με τον Άρη την Τετάρτη στη Θεσσαλονίκη;
«Ο γιατρός μού είχε πει ότι πρέπει να περάσουν δέκα μέρες, γιατί ο κίνδυνος υποτροπής είναι μεγάλος. Εγώ δεν νιώθω πόνο, αλλά πρέπει να ακολουθούμε τις οδηγίες του γιατρού. Είναι βαρύ φέτος το πρόγραμμα, με υποχρεώσεις σε τρεις διοργανώσεις, και χωρίς προπονήσεις δε νομίζω ότι θα μπορούσα να βοηθήσω την ομάδα. Έχω εκνευριστεί πολύ, αλλά τι να κάνουμε… Κάνω θεραπείες και περιμένω».

-Είμαι σίγουρος πως ήθελες πολύ να παίξεις με την ομάδα που σας απέκλεισε πέρσι στο Κύπελλο και στα play offs…
«Ναι, περίμενα προσωπικά το παιχνίδι πολύ, από τη στιγμή της κλήρωσης. Ο Άρης είναι μια ομάδα με τους ίδιους στόχους με μας και είναι ένα ματς νοκ άουτ που θα κρίνει ένα ακόμη τρόπαιο. Είμαι πολύ δυστυχισμένος που κατά πάσα πιθανότητα χάνω το ματς».

-Πάντως η φετινή εκκίνηση της σεζόν δεν θυμίζει καθόλου την περσινή στην ΑΕΚ, έτσι δεν είναι;
«Καμία σχέση! Τέτοια εποχή δεν είχαμε ούτε έδρα δηλωμένη. Είχαμε έρθει τότε στο ΟΑΚΑ χωρίς να ξέρουμε καν αν θα μείνουμε, είχαμε δώσει δύο ματς Κυπέλλου στη Γλυφάδα, κάναμε προπονήσεις κάθε μέρα σε άλλο γήπεδο και οι παίκτες ήταν λίγοι. Όμως το λέω και το πιστεύω ακόμη πως η προσπάθεια που έκαναν τότε όλα τα παιδιά έβαλε ένα λιθαράκι για να γίνει ό,τι γίνεται σήμερα: μια πραγματικά σοβαρή προσπάθεια να φέρουμε την ΑΕΚ εκεί που ήταν τόσα χρόνια».

-Πέρσι στην αρχή της σεζόν έμοιαζε η ΑΕΚ να μην είναι ομάδα για το δικό σου επίπεδο, αλλά πλέον αυτό έχει αλλάξει…
«Εγώ τότε ήρθα γιατί είδα ότι η ΑΕΚ κάνει μια προσπάθεια να σταθεί στην Α1 και θυμούμενος από πού ξεκίνησα. Ήθελα να βοηθήσω την ομάδα και θεωρώ πως με το που έβαλα τη φανέλα έπαιξα με μια παραπάνω ώθηση. Ένιωθα λες και ήταν το σπίτι μου. Έτσι το νιώθω ακόμη. Πραγματικά η ομάδα μου είναι η ΑΕΚ. Πάντα ήταν, από τότε που ήμουν 15 χρονών και ζήσαμε αυτά που ζήσαμε και με το εφηβικό και με το αντρικό βλέποντας από μακριά την προσπάθεια αυτή. Ένιωσα κάτι σαν υποχρέωση να βοηθήσω την ΑΕΚ τότε».

-Την Τρίτη η ΑΕΚ τίμησε τον πατέρα σου και τον Ντούσαν Ίβκοβιτς ως τελευταίους προπονητές που χάρισαν τίτλο στην ομάδα. Από τότε πέρασαν 13-14 χρόνια. Πότε πιστεύεις πως μπορεί η ΑΕΚ να φτάσει πάλι σε αυτό το επίπεδο;
«Πέρασαν πολλά χρόνια από τους τίτλους εκείνους. Οι επιτυχίες εκείνες της ΑΕΚ ξεκίνησαν το 1995, όταν τα παιδιά που πήραν το Παγκόσμιο Εφήβων ήρθαν στην ομάδα: ο Χατζής, ο Κακιούζης, ο Μπαρλάς και αργότερα ο Ντικούδης και τα άλλα παιδιά. Χρειάστηκε να περάσουν κάποια χρόνια για να έρθει το πρωτάθλημα του 2002. Η βάση σε μια ομάδα είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Όλες οι επιτυχίες που ήρθαν επί Ίβκοβιτς και Σάκοτα είχαν έρθει επειδή υπήρχε ένας κορμός. Εμείς πρέπει να δείξουμε υπομονή, γιατί αυτή η βάση πρέπει ακόμη να φτιαχτεί. Δεν μιλάω μόνο για Έλληνες παίκτες, αλλά και για άλλα παιδιά που ήρθαν εδώ κι έχουν όρεξη να μείνουν για πολλά χρόνια. Εύχομαι κι ελπίζω να γίνει τώρα κάτι παρόμοιο».

-Θεωρείς πως φέτος η ΑΕΚ μπορεί να κοιτάξει στα μάτια Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό;
«Το 2002 δεν νομίζω να περίμενε κανείς να πάρει η ΑΕΚ το πρωτάθλημα. Στο μπάσκετ πάντα παλεύεις, ειδικά όταν είσαι σε μια τέτοια ομάδα. Εμείς θα προσπαθούμε για το καλύτερο. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει πότε η ΑΕΚ θα μπορέσει να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Μπορεί να γίνει φέτος, μπορεί να γίνει σε τρία χρόνια. Αλλά το σίγουρο είναι πως αν πέσουμε με τα μούτρα στη δουλειά κάποια μέρα θα έρθει η ευκαιρία μας».

-Από φέτος είσαι και αρχηγός της ομάδας. Πώς νιώθεις;
«Είμαι περήφανος. Είναι μεγάλη τιμή που θα είμαι στην ιστορία της ΑΕΚ ως αρχηγός της. Αποτελεί μια επιπλέον υποχρέωση για μένα να αντιπροσωπεύω την ομάδα μου, μέσα κι έξω από το γήπεδο, ίσως ακόμη περισσότερο και με ακόμη πιο μεγάλη αγάπη από ό,τι μέχρι τώρα στην καριέρα μου».

-Ήταν κι αυτός ένας λόγος που τοποθετήθηκες μέσω Instagram για τις δηλώσεις του Νίκου Δίπλαρου; Τότε αυτό είχε σχολιαστεί από κάποιους αρνητικά…
«Κακοπροαίρετα σχόλια υπάρχουν πάντα. Τότε εγώ μίλησα, όχι σαν γιος κάποιου όπως βιάστηκαν κάποιοι να πουν, αλλά σαν αρχηγός της ομάδας. Μόνο έτσι πήρα θέση και θα παίρνω θέση για οποιονδήποτε κατά την ταπεινή μου άποψη δείχνει ασέβεια προς την ομάδα. Εγώ πάντα είμαι υπέρ της ειλικρίνειας και της άποψης του καθενός. Με το παιδί δεν έχω προσωπικά τίποτα και του εύχομαι τα καλύτερα. Όμως στη ζωή μου εγώ πάντα έχω οδηγό τη μετριοφροσύνη και το σεβασμό. Έτσι αισθάνθηκα και πήρα θέση σαν αρχηγός της ΑΕΚ. Απλά είπα τη γνώμη μου. Τώρα αν πολλοί την κατάλαβαν λάθος, δεν είναι δικό μου πρόβλημα».

-Μπορεί η ΑΕΚ φέτος να ανταποκριθεί και στις υποχρεώσεις της Ευρώπης;
«Οι άνθρωποι που έφτιαξαν την ομάδα είχαν στο μυαλό τους ένα σύνολο που θα μπορεί να παίζει δύο φορές την εβδομάδα, θα έχει μεγάλο rotation και ετοιμοπόλεμους παίκτες. Όμως είχαμε πολλές ατυχίες, κάποιους τραυματισμούς άσχετους με τις προπονήσεις, σαν του Κατσίβελη. Κάναμε κι αγιασμό, αλλά προφανώς κάτι λάθος διαβάσαμε. Έχουμε δέκα μήνες μπροστά μας όμως…».

-Η βοήθεια του κόσμου πόσο σημαντική είναι για τη φετινή ΑΕΚ;
«Θέλω να πω άλλη μια φορά και θα το λέω σε κάθε ευκαιρία μου θα έχω: η προσπάθεια που κάνουμε είναι για τον κόσμο της ΑΕΚ. Η συνεισφορά τους η περσινή ήταν απίστευτη και μας έδωσε μεγάλη ώθηση, ακόμη και στα πιο δύσκολα. Ελπίζω κι ο κόσμος να καταλάβει ότι φέτος, ακόμη περισσότερο από πέρσι, τους έχουμε ανάγκη. Θέλουμε να δείξουν όπως και πέρσι την υποστήριξή τους και να έχουν υπομονή. Παλεύουμε όλοι μαζί».

-Σκέφτεσαι καθόλου την Εθνική;
«Ειλικρινά να σας πω, τις χρονιές που εγώ ανέβαινα και ήμουν 22-23 ετών, στη θέση που αγωνίζομαι η Ελλάδα έβγαλε απίστευτους παίκτες κι ακόμη βγάζει. Ίσως να στάθηκα λίγο άτυχος εκεί. Κατά τη γνώμη μου υπάρχουν πολύ καλύτεροι παίκτες σε αυτή τη θέση κι αξίζουν να είναι αυτοί μέλη της Εθνικής, όπως ο Πρίντεζης, ο Καϊμακόγλου, ο Φώτσης κι ο Τσαρτσαρής πιο παλιά, ο Αντετοκούνμπο και ο Παπανικολάου. Εγώ θα είμαι πάντα διαθέσιμος για οποιαδήποτε κλήση, αλλά ειλικρινά δεν το βλέπω. Αυτή είναι η άποψή μου. Το μυαλό μου αυτή τη στιγμή είναι στην ΑΕΚ. Άμα γίνει… σούπερ, αν δεν γίνει, τι να κάνουμε…».