Σαρικόπουλος στο sport-fm.gr: «Στην Ελλάδα ό,τι καταφέρνουμε βασίζεται στην ψυχή μας»

Ο Έλληνας σέντερ που τη χρονιά που μας πέρασε έκανε την καλύτερη σεζόν της καριέρας του με τον Πανιώνιο, μίλησε στον sport-fm.gr για τα χρόνια του στην Αμερική, τις εμπειρίες που απέκτησε εκεί, το μπάσκετ στην Ελλάδα, αλλά και για το πόσο ψυχοφθόρο ήταν για εκείνον να αγωνίζεται σε μια ομάδα που διαρκώς φλέρταρε με τον υποβιβασμό.

Συνέντευξη στους: Νικολέττα Γκαρέτσου και Δημοσθένη Καραμούζα.


Πώς σου φάνηκε η εμπειρία του «Aegean Ball Festival» στη Σύρο;

Ήταν πάρα πολύ ωραία εμπειρία. Δυστυχώς τα δυο προηγούμενα χρόνια δεν είχα καταφέρει να κατέβω για προσωπικούς λόγους. Φέτος πέρασα καταπληκτικά. Ήταν ένα πολύ οργανωμένο τουρνουά και το ευχαριστήθηκαν όλα τα παιδιά. Θα χαρώ να πάρω μέρος και του χρόνου.

Θεωρείς ότι έχει φτάσει η ώρα στην Ελλάδα να αρχίσουν να γίνονται και να καθιερώνονται συχνότερα τέτοιου είδους πρωτοβουλίες;

Ξεκάθαρα! Πρέπει να γίνονται τέτοιες διοργανώσεις, είναι φοβερό προσωπικότητες σαν τον Πρίντεζη να παίρνουν τέτοιες πρωτοβουλίες και να έρχεται ο κόσμος πιο κοντά στο μπάσκετ και τον αθλητισμό γενικότερα. Τέτοιου είδους κινήσεις τραβάνε τους πάντες, ενώνουν τον κόσμο. Εμείς οι αθλητές πρέπει μια μέρα να δώσουμε πίσω στον κόσμο την αγάπη που έχουμε πάρει.

Πιστεύεις ότι με αυτές τις διοργανώσεις οι νέοι βρίσκουν κίνητρο να αρχίσουν να ασχολούνται με τον αθλητισμό και με το μπάσκετ πιο συγκεκριμένα;

Σίγουρα! Τα παιδιά που ήρθαν να παρακολουθήσουν στη Σύρο από κοντά, είδαν και γνώρισαν τα πρότυπα τους, βρήκαν κίνητρα και ενθουσιάστηκαν.

Εκτός από τη Σύρο είχες πάει στο 3 on 3 που έλαβε χώρα στο Γαλάτσι, αλλά και στο καμπ του Σπόρτινγκ. Μίλησε μας για την εμπειρία σου.

Το καμπ του Σπόρτινγκ, το διοργάνωσε ένας αδελφικός φίλος και δεν μπορούσα να λείψω. Στο Γαλάτσι ήταν όμορφη εμπειρία. Είναι αυτό που λέω ότι τέτοιες διοργανώσεις πρέπει να εξαπλώνονται και να καθιερωθούν. Έχει φτάσει η ώρα.

Αυτή την περίοδο κάνεις ατομικές προπονήσεις;

Ναι, είμαι σε φουλ πρόγραμμα. Αυτή είναι η πιο κατάλληλη εποχή να βελτιώσει ένας αθλητής τις ατομικές αδυναμίες του.

Τι είναι το σημαντικότερο στην επόμενη ομάδα που θα συμμετάσχεις, το οικονομικό, ο προπονητής, ο χρόνος συμμετοχής;

Σίγουρα δεν παίζει καθοριστικό ρόλο το οικονομικό. Αυτό που θα ήθελα είναι να έχω χρόνο συμμετοχής σε μια ομάδα υψηλού επιπέδου με eυρωπαϊκές υποχρεώσεις. Δεν βιάζομαι, μέχρι να βρεθεί το ιδανικό για μένα.

Το ιδανικό σενάριο για την αθλητική σου πορεία από δω και πέρα; Υπάρχει κάποιος ανεκπλήρωτος πόθος;

Ανεκπλήρωτος πόθος δεν υπάρχει, είμαι της άποψης ότι πάντα πρέπει να προσπαθείς να φτάσεις κάτι στο οποίο έχεις στοχεύσει και για το οποίο δουλεύεις. Αυτό που ήθελα να καταφέρω είναι να παίξω κάποια στιγμή σε ομάδα που αγωνίζεται στην Ευρωλίγκα. Για να φτάσεις τους στόχους σου πρέπει να δουλεύεις διαρκώς και να ανεβαίνεις σιγά-σιγά. Μακάρι να μου δοθεί η δυνατότητα να αγωνιστώ πιο ψηλά.



Μικρότερος ρόλος και μεγαλύτερη ομάδα, ή μεγαλύτερος ρόλος και μικρότερη ομάδα;

Όσο κλισέ και αν ακουστεί, το ιδανικό είναι να μπορώ να τα συνδυάσω και τα δύο. Είμαι πια σε μία ηλικία που θέλω να έχω ένα ξεκάθαρο ρόλο στην ομάδα που θα βρίσκομαι. Δεν θέλω να φοράω μια φανέλα και απλά να υπάρχω.

Πανιώνιος. Πόσο ψυχοφθόρο ήταν να είσαι μέλος μιας ομάδας που στόχος ήταν η παραμονή;

Πολύ ψυχοφθόρο. Δεν είχα μάθει σε κάτι τέτοιο, μιας και πάντα αγωνιζόμουν σε ομάδες που στόχος ήταν τα πλέι οφ και το υψηλότερο δυνατό πλασάρισμα. Τα όσα όμως έζησα στον Πανιώνιο μου έκαναν καλό, με ωρίμασαν. Επικρατούσε διαρκώς το αίσθημα της επιβίωσης, διότι συνέχεια κρινόταν το μέλλον της ομάδας, κάτι που είναι πολύ δυνατό, οπότε θεωρώ ότι με βοήθησε.

Πως βλέπεις τους δύο αιώνιους ενόψει της καινούριας αγωνιστικής περιόδου; Θεωρείς ότι ο Ολυμπιακός, με την προσθήκη του Ντέιβιντ Μπλατ, θα αλλάξει αγωνιστικό μοτίβο;

Ο κόουτς Μπλατ είναι ένας καταξιωμένος προπονητής, που το μόνο που δεν κατάφερε είναι να αποκτήσει το δαχτυλίδι του πρωταθλητή στο ΝΒΑ. Πιστεύω ότι ο Ολυμπιακός έκανε την καλύτερη δυνατή επιλογή με την πρόσληψή του. Από την άλλη και ο Τσάβι Πακουάλ είναι ένας αξιόλογος προπονητής με εμπειρία στον πρωταθλητισμό. Γενικότερα όμως το μπάσκετ αλλάζει, γίνεται πιο αθλητικό και ακολουθεί το ΝΒΑ. Το παιχνίδι είναι πλέον πιο θεαματικό. Αμφότερες ομάδες δείχνουν να κινούνται και πάλι σε πολύ υψηλά επίπεδα και πιθανότατα θα πρωταγωνιστήσουν στην Ευρωλίγκα.

Έχοντας τελειώσει η σεζόν και έχοντας τα παραδείγματα από τη μια του Προμηθέα και του Λαυρίου που πήγαν εξαιρετικά και από την άλλη ιστορικών ομάδων όπως ο Άρης και ο Πανιώνιος, που αντιμετώπισαν προβλήματα, τελικά θεωρείς ότι το ελληνικό πρωτάθλημα κάνει βήματα μπροστά, βήματα προς τα πίσω ή μένει στάσιμο;

Θεωρώ ότι γίνεται πιο αξιοκρατικό. Ο Προμηθέας και το Λαύριο άξιζαν να φτάσουν εκεί που τερμάτισαν. Από την άλλη ιστορικοί σύλλογοι με μεγάλη παράδοση, κλήθηκαν να βρουν λύσεις σε δύσκολες καταστάσεις. Είναι στενάχωρο να βλέπεις τον Άρη ή τον Πανιώνιο να παλεύουν για την παραμονή. Από προσωπική εμπειρία, θα πω ότι ο Πανιώνιος βίωσε πολλές δυσκολίες. Αυτό που πιστεύω είναι όμως πως μέσα από λάθους χειρισμούς ή αναποδιές συνήθως επιστρέφεις πιο ώριμος και δυνατός.

Είσαι ένας αθλητής που έζησε στην Αμερική. Ποιες βασικές διαφορές εντοπίζεις ανάμεσα στην κουλτούρα της Ελλάδας και της Αμερικής όσον αφορά το μπάσκετ;

Γενικότερα πιστεύω ότι το μπάσκετ είναι μια μικρογραφία της ζωής, ο καθρέπτης της εκάστοτε κοινωνίας. Στην Αμερική σίγουρα υπάρχει διαφορετική κουλτούρα, η δομή και η διοργάνωση έχουν άλλη μορφή σε σχέση με τη χώρα μας. Είμαστε αρκετά πίσω στην Ελλάδα, ότι καταφέρνουμε βασίζεται στην ψυχή και το ζήλο που έχουμε ως λαός. Στην Αμερική δεν μπαίνεις στην διαδικασία να ασχοληθείς με τα «γύρω –γύρω», αυτό το κάνουν οι αρμόδιοι. Ωστόσο στη χώρα μας υπάρχει παραγωγή, τόσο αθλητών όσο και προπονητών. Το ελληνικό μπάσκετ είναι ψηλά.

Πιστεύεις ότι έχει φτάσει η ώρα στην Ελλάδα στις διοικητικές θέσεις του μπάσκετ να ανέβουν άνθρωποι που προέρχονται από το χώρο;

Αυτό θα ήταν το ιδανικό. Δόξα τω Θεώ στη χώρα μας έχουμε πολλές μεγάλες μπασκετικές προσωπικότητες. Άτομα που εμπνέουν το σεβασμό και πρέπει να βγουν μπροστά αποτελώντας ένα φάρο ελπίδας και αισιοδοξίας για το άθλημα.

Όντας ένας άνθρωπος που έχει σημειώσει τεράστιες επιτυχίες με τις μικρές Εθνικές ομάδες, πως πιστεύεις ότι τέτοιες εμπειρίες διαμορφώνουν και επηρεάζουν έναν αθλητή σε τόσοι ευαίσθητη ηλικία;

Το πιο σημαντικό είναι να μην πάρουν τα μυαλά σου αέρα. Οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές σε αυτό το ηλικιακό φάσμα. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις γύρω σου άτομα που θα σε βοηθήσουν να το διαχειριστείς σωστά όλο αυτό. Πολλές φορές μία επιτυχία μπορεί να αποβεί πολύ πιο καταστροφική για ένα παιδί από μια επιτυχία. Όποιος και να είσαι, ότι και να έχεις πετύχει πρέπει πάντα να μένεις ταπεινός, ανεξαρτήτου ηλικίας. Εμένα προσωπικά με βοήθησε πολύ και η εμπειρία της Αμερικής, ώστε να καταφέρω και να διαχειριστώ σωστά τέτοιες καταστάσεις. Το περιβάλλον, οικογενειακό, εκπαιδευτικό, φιλικό, αθλητικό, είναι το Α και το Ω.

Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι από το χώρο του μπάσκετ στη χώρα μας, είτε από κυβερνητική θέση, είτε από διοικητική, τι θα ήταν αυτό;

Θα προσπαθούσα πρώτα από όλα να βρω μία λύση στη διαμάχη Euroleague και FIBA που επηρεάζει και το εγχώριο μπάσκετ. Θα προσπαθούσα επίσης να εξασφαλίσω ότι θα ήταν άπαντες διαθέσιμοι για να στελεχώσουν την Εθνική, που άλλωστε έχει φέρει τόσο κόσμο κοντά στο μπάσκετ.