Καταστροφή το grexit, καταστροφή και οι «Γκιρτζίκηδες»

Στα σωστά και λάθη του Σταύρου Κοντονή, στη μέχρι τώρα θητεία του στο ελληνικό ποδόσφαιρο, έχουμε αναφερθεί πολλές φορές. Το γεγονός ότι μένει πιστός στην πρόσφατη πίεσή του (που αποτελεί και πρόταση της ΠΑΕ Παναθηναϊκός), να καρατομηθούν, όσοι έχουν ποινικές διώξεις εναντίον τους, συγκαταλέγεται στα σωστά. Και είναι πολλοί αυτοί που αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα και κατηγορίες. Και για την εγκληματική οργάνωση, που αποτελεί το κυρίαρχο πρόβλημα, και για την κάρτα υγείας.

Πρέπει να τονιστεί το εξής: Το ελληνικό ποδόσφαιρο αντιμετωπίζει τον κίνδυνο grexit διότι η ΦΙΦΑ και η ΟΥΕΦΑ νοιάζεται μόνο για το περίφημο αυτοδιοίκητο και την «καταραμένη» κρατική παρέμβαση. Ή για να ακριβολογούμε, κόπτεται γι αυτό και όχι για το αν ασχολούνται με το ελληνικό ποδόσφαιρο άνθρωποι που για ηθικούς, αλλά και ουσιαστικούς – κατ’ εμέ- λόγους, πρέπει να αποχωρήσουν μέχρι να τελειώσουν δικαστικά οι υποθέσεις τους. Αυτή είναι η έγνοια των «κεφαλών» του παγκοσμίου και ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και γι αυτό αντιμετωπίζει η Ελλάδα αυτό τον κίνδυνο.

Δεν χωρά αμφιβολία ότι το grexit θα είναι καταστροφή. Αποκλεισμός της Εθνικής, οι ομάδες εκτός Ευρώπης, προσφυγές πρωτοκλασάτων ποδοσφαιριστών, μεταγραφές – γιοκ κι άλλα τέτοια ωραία, που θα αποτελέσουν μια τεράστια βουτιά για το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Ποιο ελληνικό ποδόσφαιρο, όμως; Αυτό που ταλαιπωρείται από τις μαφιόζικες πρακτικές, από τη βία, από τους «βασιλιάδες», τους «βασιλικούς» και τα «πιόνια» τους. Γι’ αυτό το ελληνικό ποδόσφαιρο, μιλάμε. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, δηλαδή. Απόλυτη καταστροφή το grexit, μα καταστροφή είναι και οι «Γκιρτζίκηδες». Και όχι μόνο…

Στο δίλημμα να μας καεί το σπίτι μονομιάς ή να καίγεται σιγά – σιγά, απαντάμε ότι θα πρέπει να βρεθεί μια λύση με σχέδιο και όχι με ηρωισμούς, πολιτικούς και μη. Κανείς δεν θέλει ούτε την έξοδο από την ποδοσφαρική Ευρώπη, ούτε, όμως, και την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα το άθλημα στη χώρα μας. Για το δεύτερο, βέβαια, δεν είμαι και σίγουρος. Κάποιοι ίσως και να το θέλουν.

Αλλά αυτοί είναι οι κάποιοι που θα πρέπει να αποτελέσουν παρελθόν. Κι αυτό δεν θα συμβεί με απομόνωση. Διότι, σε μια τέτοια περίπτωση τα πράγματα μπορούν να γίνουν και χειρότερα. Ζητείται σχέδιο σοβαρό για την κάθαρση...