Τα SOS του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού

Του Διονύση Δεσύλλα

H χθεσινή νέα πολύ κακή εικόνα του Παναθηναϊκού και η ήττα από τη Θέλτα κατέδειξε για μια ακόμη φορά τα πάρα πολλά προβλήματα που ταλαιπωρούν την ομάδα τον τελευταίο μήνα. Προβλήματα που δεν λένε να διορθωθούν και κάνουν τον Μαρίνο Ουζουνίδη να προβληματίζεται, βλέποντας ότι έχει παραλάβει μια ομάδα στα πολύ κάτω της σε κάθε επίπεδο και ο ίδιος μαζί με τους συνεργάτες του, αλλά και τους ποδοφαιριστές (όχι όλους) θα πρέπει να ανέβουν ένα "βουνό" το επόμενο διάστημα, με σκοπό να φιάξουν ξανά μια ομάδα που θα αποπνέει, σε πρώτη φάση ποδοσφαιρική υγεία και θα γίνει ανταγωνιστική.

Δεν είναι εύκολη η δουλειά του Ελληνα προπονητή, ο οποίος παρέλαβε μια κατάσταση με έναν Παναθηναϊκό σε αγωνιστική καθίζηση, με κάποιους ποδοσφαιριστές... φευγάτους, με την κερκίδα να "βράζει" και να τα βάζει με τους πάντες και με τη διοίκηση να βλέπει ότι για μια ακόμη χρονιά και παρά το γεγονός ότι φέτος οι προσδοκίες ήταν πολύ ηψηλές, όλοι οι στόχοι χάνονται.

Η χθεσινή απόδοση της ομάδας απέναντι σε μια Θέλτα πιο ποιοτική, αλλά που έκανε τα απολύτως απαραίτητα εκμεταλλευόμενη τις πολλές αδυναμίες του "τριφυλλιού", έβγαλε στον αφρό ξανά τα πάρα μα πάρα πολλά προβλήματα που έχει ο Παναθηναϊκό. Αν θέλετε, τα SOS τα οποία σημειώνει ο Μαρίνος Ουζουνίδης και γεμίζει το μπλοκάκι του. Ας τα δούμε συνοπτικά:

*Ισως το πιο σημαντικό πρόβλημα αυτή τη στιγμή έχει να κάνει με την έλλειψη ομοιογένειας. Στον αγωνιστικό χώρο βλέπεις 11 ποδοσφαιριστές, οι οποίοι στα τελευταία ματς προσπαθούν να νοικοκυρευτούν στο τακτικό κομμάτι και κυρίως στην ανασταλτική δουλειά, αλλά μέχρι εκεί. Ατομικές ενέργειες, σπασμωδικές κινήσεις και σπάνια ομαδική δουλειά. Θυμηθείτε για παράδειγμα πότε στο χθεσινό ματς είδαμε μια ολοκληρωμένη προσπάθεια από δουλειά πολλών ποδοσφαιριστών. Με εξαίρεση τη μεγάλη ευκαιρία του 3', η απάντηση είναι "ποτέ"! Κι αυτό έχει να κάνει με δυο λόγους: Πρώτον, διότι η ομάδα δούλεψε και εφάρμοζε πολλά συστήματα με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να χαθεί το τόπι (με την κακή έννοια) και δεύτερον γιατί υπάρχουν αρκετοί παίκτες, όπως φαίνεται ή φευγάτοι ή αδιάφοροι, με αποτέλεσμα να δημιουργούν πρόβλημα στο σύνολο, στην ομοιογένεια. Ενα σοιχείο που είναι υπεραπαραίτητο για να ξαναγίνει ο Παναθηναϊκός ομάδα.

*Κάποιοι ποδοσφαιριστές σπαταλούν τις ευκαιρίες και αποδεικνύουν ότι αποτέλεσαν ή κακές ή περιττές μεταγραφές. Ενας απ' αυτούς είναι Ρινάλντι, που χθες αγωνίστηκε για δεύτερη φορά βασικός, αλλά ήταν ξανά αρνητικός, κάνοντάς τα όλα με λάθος τρόπο. Ο Αργεντινός είναι ξεκάθαρο ότι δεν παίκτης για το επίπεδο του Παναθηναϊκού και αποτελεί ένα καλό ερώτημα πως θα ξεφορτωθεί. Υπάρχουν κι άλλες περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που δεν έχουν δείξει αυτά που θα περίμενε η ομάδα και η παρουσία τους είναι περιττή. Αγωνίζονται, μάλιστα, σε θέσεις στις οποίες υπάρχει πληθώρα ποδοσφαιριστών, τη στιγμή που σε άλλες όπως αυτή του αμυντικού χαφ ή του επιτελικού μέσου, οι επιλογές είναι περιορισμένες.

*Η ψυχολογία των παικτών είναι πεσμένη, κάτι που φαίνεται από την παραμικρή τους κίνηση στον αγωνιστικό χώρο, από το... ζέσταμα κιόλας. Είναι κάτι που παλεύει από την πρώτη προπόνηση να φτιάξει ο νέος κόουτς του "τριφυλλιού", με συνεχείς ομιλίες και προσπάθειες τόνωσης του ηθικού. Αυτό όμως θα συμβεί μόνο με τα επιτυχημένα αποτελέσματα. Με ένα μικρό σερί νικών που θα επαναφέρει τα χαμόγελα, θα ανεβάσει τη διάθεση των ποδοσφαιριστών, αλλά και του κόσμου, και θα δούμε ξανά ένα ομαδικό πνεύμα στον Παναθηναϊκό.

Ολα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τις μεταγραφές που χρειάζονται τον Ιανουάριο, (τερματοφύλακας, εξάρι, επιτελικός μέσος), αλλά και τις αποδεσμεύσεις που επιβάλλεται να γίνουν, καθιστούν το έργο του Μαρίνου Ουζουνίδη πάρα μα πάρα πολύ δύσκολο, μα και "γοητευτικό" για τον ίδιο. Ο Παναθηναϊκός διανύει μια από τις χειρότερερές του εποχές, στην περίοδο Αλαφούζου και η προσπάθεια που απαιτείται στο "καθαρά" ποδοσφαιρικό κομμάτι (το διοικητικό είναι διαφορετική κουβέντα) από τους ανθρώπους που γνωρίζουν το αντικείμενο είναι μεγάλη και επίπονη. Εχουμε να δούμε πολλά στο μέλλον, με την ελπίδα όλων στο "τριφύλλι" αυτή τη φορά να δημιουργηθεί ο σωστός Παναθηναϊκός. Αυτός που θα διεκδικεί μέχρι τέλους όλους τους εγχώριους στόχους και δεν θα παίζει στην Ευρώπη απλά και μόνο για τη συμμετοχή...