Ευρωλίγκα: Οι ομάδες – όνειρο πριν τη Μπαρτσελόνα

Η τακτική συγκέντρωσης πολλών σούπερ-σταρ σε μια ομάδα έχει εγκαταλείψει εδώ και αρκετά χρόνια τα ευρωπαϊκά γήπεδα. Κάτι η οικονομική κρίση, κάτι η συνειδητοποίηση ότι οι ομάδες με ένα-δύο «πρώτα βιολιά» και αρκετούς ρολίστες κερδίζουν τίτλους, έχουν οδηγήσει στο να περάσει αρκετός καιρός από τότε που δημιουργούνταν ρόστερ-φόβητρα.

Τον κανόνα αυτόν ήρθε να σπάσει το φετινό καλοκαίρι η Μπαρτσελόνα. Η διοίκηση των Καταλανών, βλέποντας την ομάδα μακριά από την ευρωπαϊκή ελίτ τις τελευταίες χρονιές, αποφάσισε να «τινάξει την μπάνκα» και να δημιουργήσει ένα σύνολο με μονάδες All-star, πετυχαίνοντας την επιστροφή δύο Ισπανών ΝΒΑers (Μίροτιτς, Αμπρίνες) και την απόκτηση δύο σταρ της Euroleague (Χίγκινς, Ντέιβις).

Αυτομάτως έγινε εκ των φαβορί για την κατάκτηση της προσεχούς Euroleague. Αρκεί όμως ένα ρόστερ γεμάτο παίκτες-σταρ για να κατακτηθεί η κορυφή ; Ας θυμηθούμε ποιές ομάδες του παρελθόντος είχαν χαρακτηριστεί Dream Teams στην Euroleague και ποιά ήταν η πορεία τους.

Μπαρτσελόνα 2002-03: Στην κορυφή με Ντέκι, Σάρας, Λα Μπόμπα



Το φάιναλ-φορ διεξαγόταν στη Βαρκελώνη και η Μπάρτσα δεν είχε άλλο στόχο από την κατάκτησή της πρώτης της Ευρωλίγκας, μετά από αρκετές φορές που είχε φτάσει στην πηγή και δεν είχε πιει νερό. Για τον λόγο αυτό είχε φέρει στην ομάδα τον απόλυτο Ευρωπαίο σταρ της εποχής Ντέγιαν Μποντιρόγκα από τον Παναθηναϊκό, και τον σπουδαίο Ιταλό φόργουορντ Γκρεγκόρ Φούτσκα από την Φορτιτούντο Μπολόνια, σε ένα ρόστερ όπου υπήρχαν ακόμη ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, ο Κάρλος Ναβάρο στις απαρχές της δόξας του και αρκετά ακόμα σημαντικά ονόματα της εποχής, όπως ο θηριώδης Ισπανός σέντερ Ρομπέρτο Ντουένιας, ο Ισπανός Ροντρίγκο Ντε Λα Φουέντε, ο γνωστός μας Πάτρικ Φέμερλινγκ και ο νεαρός τότε Άντερσον Βαρεζάο. Στην άκρη του πάγκου είχε προσληφθεί ο νυν κόουτς των μπλαουγκράνα Σβέτισλαβ Πέσιτς.

Η Μπάρτσα έκανε μόλις 4 ήττες όλη τη σεζόν και στο φάιναλ-φορ στην έδρα της ξεπέρασε το εμπόδιο των επίσης πανίσχυρων εκείνη τη χρονιά Τσσκα στον ημιτελικό (με 76-71) και Μπενετόν Τρεβίζο στον τελικό (76-65). MVP του φάιναλ-φορ αναδείχθηκε ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα και οι Μπλαουγκράνα κατέκτησαν την πρώτη από τις δύο συνολικά Ευρωλίγκες τους, αλλά και το τρεμπλ στη συνέχεια.



ΤΣΣΚΑ 2004-05: Πήγε στράφι το 53-1



Ο Ντούσαν Ιβκοβιτς βρισκόταν για τρίτη σεζόν στον πάγκο των Ρώσων και το φάιναλ-φορ στη Μόσχα δημιουργούσε την υποχρέωση να καταφέρει η «αρκούδα» ό,τι δεν κατάφερε τις προηγούμενες δύο χρονιές.

Για το λόγο αυτό είχε δημιουργηθεί ένα φανταστικό ρόστερ με προεξάρχοντες τον γνωστό μας J.R. Χόλντεν, τον αρχιμπόμπερ Μάρκους Μπράουν και τον επίσης δεινό σκόρερ Αντόνιο Γκρέιντζερ, τον Αυστραλό Ντέιβιντ Άντερσεν στο πικ της καριέρας του και τους Έλληνες Θοδωρή Παπαλουκά και Δήμο Ντικούδη. Μαζί τους αρκετοί Ρώσοι διεθνείς, όπως οι Ζακχάρ Πασούτιν, Σεργκέι Μόνια και Αλεκσέι Σαβρασένκο.

Το σύνολο του Ίβκοβιτς έσπειρε τον τρόμο από όπου κι αν πέρασε μέσα στη σεζόν, δημιουργώντας το ανεπανάληπτο ρεκόρ 53-1 (μοναδική ήττα στη τοπ-16 της Ευρωλίγκας από τη Μπαρτσελόνα). Όλα αυτά μέχρι τον ημιτελικό του φάιναλ-φορ της Μόσχας απέναντι στην εκπληκτική Τάου Κεράμικα των Σκόλα, Καλντερόν, Πριτζιόνι, Ματσιγιάουσκας, Σπλίτερ. Εκεί οι Ρώσοι έχασαν με 78-85, άφησαν χωρίς αντίκρυσμα αυτό το απίστευτο σερί και για ακόμη μια φορά δεν έφτασαν στην κορυφή (κάτι που έμελλε να γίνει την επόμενη χρονιά).



Παναθηναϊκός 2008-09: Ο ορισμός της πλήρους ομάδας



Ίσως η πιο αναμενόμενη από τις έξι Ευρωλίγκες του Παναθηναϊκού, καθώς εκείνη τη σεζόν ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς είχε στα χέρια του ένα πραγματικά υπερπλήρες ρόστερ.

Η τριάδα των Διαμαντίδη, Σπανούλη, Γιασικεβίτσιους στα γκαρντ αποτελούσε μια ομάδα κοντών με το υψηλότερο πιθανώς μπασκετικό IQ στην ιστορία της διοργάνωσης. Στο «5» ο Μάικ Μπατίστ στην κορυφαία φάση της καριέρας του μαζί με το «βουνό» Νίκολα Πέκοβιτς, στο «4» οι εκ των κορυφαίων Ευρωπαίων φόργουορντ Αντώνης Φώτσης και Κώστας Τσαρτσαρής και στην περιφέρεια ο killer Ντρου Νίκολας.

Παρότι ο Παναθηναϊκός στη φάση των ομίλων δεν ήταν ακριβώς ανίκητος (ρεκόρ 7-3), το ιστορικό ξέσπασμα του Ομπράντοβιτς σε έναν αγώνα με την πολωνική Πρόκομ στο ΟΑΚΑ φαίνεται πως λειτούργησε ευεργετικά και οι πράσινοι έφτασαν στο φάιναλ-φορ του Βερολίνου, αφού στα πλέι-οφ ξεπέρασαν το εμπόδιο της Σιένα με 3-1 και δύο νίκες στην Ιταλία.

Στο Βερολίνο επικράτησαν αρχικά στον ελληνικό «εμφύλιο» απέναντι στον Ολυμπιακό (με 84-82) και στον τελικό κόντρα στην Τσσκα του Μεσίνα, αφού απώλεσαν το +20 απ΄ το εκπληκτικό τους πρώτο ημίχρονο, τελικά χρειάστηκαν να αστοχήσει ο Ραμούνας Σισκάουσκας σε τρίποντο στην εκπνοή για να κερδίσουν με 73-71 και να «ράψουν» το 5ο τους αστέρι. MVP του φάιναλ φορ αναδείχθηκε ο Βασίλης Σπανούλης.



Ολυμπιακός 2009-10: Το τέλος του μοντέλου των σούπερ-σταρ



Οι αδερφοί Αγγελόπουλοι έβαλαν βαθιά το χέρι στην τσέπη και έφεραν από τους Ντένβερ Νάγκετς τον σούπερ σταρ Λίνας Κλέιζα για να πλαισιώσει τους Τσίλντρες, Παπαλουκά, Τεόντοσιτς και Βούισιτς και να ολοκληρώσουν το έργο που άφησαν ημιτελές την προηγούμενη χρονιά στο Βερολίνο. Ο κόουτς Παναγιώτης Γιαννάκης είχε επίσης στη διάθεσή του τους Έλληνες διεθνείς Σχορτσανίτη, Μπουρούση και Βασιλόπουλο και το ρόστερ του Ολυμπιακού ήταν το ακριβότερο στην ιστορία της ομάδας.

Οι ερυθρόλευκοι με συνολικό ρεκόρ 16-4 έφτασαν στο φάιναλ-φορ του Παρισιού και αφού επικράτησαν με 83-80 της Παρτιζάν στον ημιτελικό, τους απέμενε μόνο το εμπόδιο της Μπαρτσελόνα του Τσάβι Πασκουάλ στον τελικό για να φτάσουν στον πολυπόθητο ευρωπαϊκό τίτλο μετά από 13 χρόνια. Ωστόσο οι Καταλανοί επικράτησαν κατά κράτος με 86-68, κατέκτησαν τη δεύτερη δική τους Ευρωλίγκα και σηματοδότησαν το τέλος του μοντέλου των πανάκριβων ρόστερ στην ομάδα του Πειραιά, το οποίο όπως αποδείχθηκε στην πορεία κατέληξε προς όφελός τους.



ΤΣΣΚΑ 2011-12: Λογάριαζαν χωρίς το «πεταχτάρι»



Τη χρονιά εκείνη οι Ρώσοι έπεισαν τον μεγάλο Αντρέι Κιριλένκο να επαναπατριστεί (εκμεταλλευόμενοι το lock-out στο ΝΒΑ) και αυτό τους καθιστούσε a priori το πρώτο φαβορί για την κούπα. Πόσο μάλλον όταν ήρθε μαζί του από το ΝΒΑ και ο Νέναντ Κρστιτς, για να συναντήσουν στη Μόσχα και τους Τεόντοσιτς, Σβεντ, Σισκάουσκας, Χριάπα κ.ά. Ο Γιόνας Καζλάουσκας είχε να διαχειριστεί μια ομάδα πολλών εκατομμυρίων, που δεν μπορούσε να στοχεύει σε τίποτα λιγότερο από την κορυφή.

Και όλα έδειχναν ότι θα την κάνει δικιά της, αφού είχε φτάσει στο φάιναλ-φορ της Κωνσταντινούπολης με ρεκόρ 19-2 και στο 28ο λεπτό του τελικού προηγούνταν του Ολυμπιακού με διαφορά 19 πόντων. Οι Ρώσοι όμως έπεσαν τελικά θύματα της μεγαλύτερης ανατροπής στην ιστορία των φάιναλ-φορ και του Γιώργου Πρίντεζη με το πεταχτάρι του.



Επιμέλεια: Αλέξανδρος Μαούτσος