Κώστας Μιαούλης

Η τελευταία ευκαιρία του Πεπ στην Μπάγερν

Ο Κώστας Μιαούλης γράφει για την τελευταία ευκαιρία να μείνει ζωντανή η Μπάγερν στην διεκδίκηση του Champions League, στα χρόνια του Πεπ Γκουαρντιόλα.

Το έργο του ήταν δεδομένα δύσκολο και το ταβάνι πάρα πολύ ψηλά ακόμα και γι’ αυτόν τον άκρως επιτυχημένο με την Μπαρτσελόνα προπονητή. Στο κλείσιμο της 3ης σεζόν του στην Βαυαρία, ο Γκουαρντιόλα που βρίσκεται στριμωγμένος στα σκοινιά από τον Τύπο, αλλά και τους απαιτητικούς οπαδούς της Μπάγερν θα παίξει το τελευταίο του χαρτί το βράδυ της Τρίτης, προκειμένου να έχει την ευκαιρία να περάσει στον τελικό και να διεκδικήσει αυτό που δεν πήρε τα προηγούμενα δύο χρόνια η ομάδα του Μονάχου, αλλά το είχε κατακτήσει εμφατικά με τον προκάτοχο του. Το τρόπαιο με τα μεγάλα αυτιά, όπως ονομάζεται το τρόπαιο του Champions League.

Aπό την πρώτη στιγμή, δεν μου άρεσε η πρόσληψη του Πεπ στην Μπάγερν. Δεν έχει να κάνει με το αν είναι καλός προπονητής ή όχι αλλά με το αν μπορεί σε μια γερμανική ομάδα να την βλέπεις να προσπαθεί να παίξει το ποδόσφαιρο που έπαιζε η Μπαρτσελόνα. Θεωρώ πως ορισμένα πράγματα δεν μπορεί να πετύχουν. Αν το πάρει κανείς από άποψη τίτλων ως τώρα, ο Γκουαρντιόλα πήρε ένα νταμπλ την πρώτη σεζόν στη Γερμανία και πέρσι μόνο το πρωτάθλημα. Στο Champions League αποκλείστηκε την προπέρσινη σεζόν από την Ρεάλ Μαδρίτης με ήττα διασυρμό στο Μόναχο και από την Μπαρτσελόνα πέρσι σχεδόν με κάτω τα χέρια. Το ποδόσφαιρο που έπαιξε η Μπάγερν κατά διαστήματα σε αυτή την τριετία αρκετά θεαματικό, αλλά ως έναν βαθμό και σε ματς που δεν είχαν ιδιαίτερη βαρύτητα. Φέτος γλίτωσε τον αποκλεισμό από την Γιουβέντους με πολύ κόπο και μπόλικη βοήθεια από την διαιτησία στους «16». Μπορεί να τα καταφέρει απέναντι στην σκληροτράχηλη Ατλέτικο, ώστε να αποκτήσει το δικαίωμα να διεκδικήσει έναν τίτλο;

Τη χρονιά που η Μπάγερν έκανε το τρεμπλ με τον Χάινκες τα νοκ-άουτ παιχνίδια των Βαυαρών ήταν όλα ένα-προς- ένα υπέροχα. Από την εκτός έδρας νίκη στο Λονδίνο με 3-1 απέναντι στην Άρσεναλ, τις με συνοπτικές διαδικασίες νίκες κόντρα στη Γιουβέντους στα προημιτελικά με 2-0 και το εντυπωσιακό συνολικό 7-0 κόντρα στην Μπαρτσελόνα. Μοναδική εξαίρεση ήταν ο επαναληπτικός με την Άρσεναλ. Την αντίστοιχη στιγμή φέτος η Μπάγερν ακόμα και κόντρα στη Μπενφίκα, είχε διαστήματα που δεν σου θύμιζε αυτή την κυριαρχία. Τώρα καλείται να γυρίσει από το 1-0, απέναντι στην χειρότερη ομάδα με την οποία πρέπει να κάνεις αυτή τη δουλειά. Η Μπάγερν θα κατακτήσει στη Γερμανία και το πρωτάθλημα και πιθανώς το Κύπελλο. Όμως κατά τα ψέματα τον Πεπ, δεν τον πήρε για να κατακτά εγχώριους τίτλους. Η ρεβάνς με την Ατλέτικο θα κρίνει οριστικά και αμετάκλητα, αν η επιλογή Πεπ, θ’ αφήσει έστω έναν τίτλο Τσάμπιονς Λιγκ ή θα έχει αποτελέσει αναλογικά με το θόρυβο που προκλήθηκε, ένα τεράστιο φιάσκο.

Από την άλλη ο Τσόλο Σιμεόνε με το συγκρότημα του αποδεικνύει πως όσο και αν αλλάζουν πολλοί από τους πρωταγωνιστές, η συνοχή και η ομοιογένεια παραμένει η ίδια στο συγκρότημα του. Ο Κουρτουά, ο Μιράντα, ο Ραούλ Γκαρθία, ο Ντιέγκο Κόστα, ο μεγάλος απών του τελικού με την Ρεάλ ο Αρντά Τουράν. Παρόλα αυτά η λειτουργία των «ροχιμπλάνκος» είναι ίδια και απαράλλακτη. Κι η Ατλέτικο μοιάζει έτοιμη να επαναλάβει την είσοδο στον τελικό και αυτή τη φορά να πάρει τον τίτλο. Άλλωστε αν φτάσει στον τελικό θα το έχει πράξει έχοντας πάρει το σκαλπ της Μπαρτσελόνα για 2η φορά τα τελευταία τρία χρόνια, αλλά και της Μπάγερν. Αν αντίπαλος είναι η μισητή συμπολίτισσα, τότε θα επιδιώξει να πάρει το Κύπελλο, παίρνοντας και τη ρεβάνς για μία αναπάντεχη ήττα, αφού ο Ράμος έκανε το 1-1 στο 3ο λεπτό των καθυστερήσεων και μετά ο τελικός εξελίχθηκε σε εφιάλτη.

Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

close menu
x