Ένα διαφορετικό αντίο είπε ο Διαμαντίδης στην Ευρωλίγκα, από αυτό που σχεδίαζαν όλοι στον Παναθηναϊκό. Οι πράσινοι κυμάνθηκαν στο ίδιο μήκος κύματος με τη Βιτόρια όσον αφορά την εμφάνιση τους, δεν έβαλαν ποτέ με την απόδοση τους τον κόσμο στην εξίσωση και το τελευταίο χαρτί που ονομάζεται ΟΑΚΑ, «κάηκε» όπως όλα τα προηγούμενα…
Για τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι η Λαμποράλ ήταν ανώτερη, έλεγχε το ματς σε όλη τη διάρκεια του και πήρε πανάξια την πρόκριση για το Βερολίνο. Απέναντι της υπήρχε ένας μονοδιάστατος και μπερδεμένος Παναθηναϊκός. Αδιάβαστος και χωρίς συστήματα στην επίθεση, άνευρος και χωρίς πλάνο στην άμυνα. Όσο για τον Τζόρτζεβιτς, αναλώθηκε σε πολλές και ανούσιες αλλαγές παικτών και συστημάτων, την ώρα που δεν διόρθωσε τίποτα επί της ουσίας, μετά από δύο συνεχόμενες ήττες από τους Βάσκους.
Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι απλά πέρασε η καλύτερη ομάδα, αλλά όσον αφορά το τριφύλλι αυτό πλέον έχει λίγη σημασία. Έχοντας να πάει σε φάιναλ φορ από το 2012 κι ενώ έχουν προηγηθεί τρεις χρονιές με σχετικά αξιοπρεπή παρουσία, το φετινό πέρασμα είναι ξεκάθαρο ότι το λες και πισωγύρισμα. Όταν πέρσι έχεις κοντράρει και νικήσει την ΤΣΣΚΑ με Μπλουμς, Σλότερ και Νέσλον, τότε είναι ευθύνη του προπονητή που φέτος σε «σκουπίζει» η Λαμποράλ. Συνυπολογίστε ότι το τριφύλλι έχει υπερδιπλασιάσει το μπάτζετ σε σχέση με την περασμένη σεζόν και η ισπανική ομάδα όπως και να το κάνουμε δεν είναι μεγαθήριο για να χάσεις με κάτω τα χέρια…
Η απόφαση της διοίκησης του τριφυλλιού είναι σωστή και αποτελούσε μονόδρομο, καθώς με τον Τζόρτζεβιτς δεν βελτιωνόταν κανείς και αυτό είναι κάτι που το είχαμε επισημάνει από τον χειμώνα. Το χειρότερο όσον αφορά την παρουσία του Σάλε στον πράσινο πάγκο, είναι ότι μετά από εφτά μήνες γεμάτους παιχνίδια ο Παναθηναϊκός δεν απέκτησε ποτέ σημείο αναφοράς στο παιχνίδι του! Ποτέ καμία ομάδα στον πλανήτη δεν πέτυχε κάτι σπουδαίο, χωρίς να είναι εξαιρετική σε ένα κομμάτι του παιχνιδιού.
Ο Τζόρτζεβιτς απέτυχε στο στοίχημα που πήρε ερχόμενος στο Παναθηναϊκό και πιθανή παραμονή του, θα ήταν σε βάρος της ομάδας στην προσπάθεια διεκδίκησης του πρωταθλήματος. Το ζήτημα είναι πλέον η επόμενη μέρα στη τεχνική ηγεσία του τριφυλλιού και η επιλογή θα είναι δύσκολη. Ο νέος προπονητής θα πρέπει σε χρόνο dt να αξιοποιήσει το ρόστερ, να δώσει κίνητρο και να περάσει την αγωνιστική του φιλοσοφία. Κοινώς να εμπνεύσει τους παίκτες, κάτι που δεν έκανε ποτέ ο Σάλε…
Η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι οι πράσινοι χρειάζονται έναν γνώστη της ομάδας και του ελληνικού μπάσκετ, ώστε να εκμηδενιστεί ο χρόνος προσαρμογής.
Υ.Γ. Πέρα από τις όποιες αλλαγές στο τακτικό σκέλος ο νέος προπονητής θα πρέπει να επαναφέρει στο ρότέσιον τον Παππά και να πιστέψει στο ταλέντο του Γιάνκοβιτς. Δεν είναι δυνατόν να είναι εξαφανισμένοι οι Χαραλαμπόπουλος, Παπαγιάννης για να παίζουν οι Κούζμιτς, Πάβλοβιτς…
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
