Είναι απίθανο αυτό που συμβαίνει στην ΑΕΚ. Είναι απίστευτο και όμως, όχι απλά ελληνικό, αλλά ενωσίτικο. Μετά από μια τέτοια πρόκριση (είσοδο στους ομίλους του C.L.), μετά από μια στιγμή που περίμεναν οι ΑΕΚτζήδες 12 χρόνια και που ιστορικοί σύλλογοι που πέρασαν από τρικυμία ανάλογη με τη δική της,όπως η Ρέιντζερς ακόμα δεν την έχουν βιώσει ή χρειάστηκαν περισσότερο καιρό από τη στιγμή που έπεσαν, όπως η Φιορεντίνα , υπήρξαν και άνθρωποι που ήταν θυμωμένοι, τσαντισμένοι και λυπημένοι, μετά το τέλος του ματς με τη Βίντι. Διάβασα σε μηνύματα για απίστευτα σκηνικά κατήφειας και θλίψης ενώ κάποιοι κατευθύνονταν για να πάρουν κάποιο Μέσο Μαζικής Μεταφοράς μετά το τέλος του αγώνα. Μιλάμε για απίθανα πράγματα.
Βέβαια σε μια χώρα που τα πάντα εξαρτώνται από το τι θα γράψουν τα ΜΜΕ και που ο κόσμος τα παίρνει πολύ στα σοβαρά, ακόμα και αν γνωρίζει πως υπάρχουν εξαρτήσεις τίποτε δεν είναι απίθανο. Πριν λίγη ώρα, ανοίγοντας τον υπολογιστή στο γραφείο διάβασα για το αφιέρωμα της Gazzetta Dello Sport, που είχε ολόκληρο ρεπορτάζ για την ΑΕΚ και το κατόρθωμα της. Την επιστροφή από την κόλαση της Γ’ Εθνικής στο Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν ξέρω αν είναι θλιβερό, τραγικό ή κωμικό το να σε αναγνωρίζει ως σύλλογο και το επίτευγμα σου, μια από τις δύο-τρεις κορυφαίες εφημερίδες της Ευρώπης, αλλά εσύ να μην μπορείς να συλλάβεις το μέγεθος του γεγονότος που έχει συντελεστεί. Λίγο με νοιάζει ποιοι είναι οι λόγοι. Άλλωστε πρόσφατα μόλις είχα πει σε ακροατή, πως ακόμα και αν η ΑΕΚ έπαιρνε το Τσάμπιονς Λιγκ, θα υπήρχαν υποστηρικτές της, που πάλι θα έβρισκαν κάτι να πουν.
Για το μέγεθος του κατορθώματος απλά παραθέτω ένα απόσπασμα από το ρεπορτάζ της ηλεκτρονικής ιστοσελίδας της κορυφαίας ιταλικής εφημερίδας. «Η ομάδα της ελληνικής πρωτεύουσας επιστρέφει στην υψηλότερη κατηγορία μετά από 12 χρόνια απουσίας. Μόλις πριν πέντε χρόνια η ομάδα έπεσε στην τρίτη κατηγορία. Από την άβυσσο μέχρι την Ανάσταση. Από το φάντασμα μιας εξαφάνισης από το ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου, μέχρι την προετοιμασία για τις ομάδες του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο μύθος της ΑΕΚ είναι ένα θαύμα. Ποιος, πριν από πέντε χρόνια, θα φανταζόταν να βλέπει και πάλι τον ελληνικό αυτό σύλλογο, στη μέγιστη ευρωπαϊκή διοργάνωση, όταν όλα φαίνονταν να είχαν τελειώσει; Ωστόσο, μόλις η πορεία των γεγονότων της ώθησαν σε μία ξαφνική κάθοδο, άρχισε η άνοδος στ’ αστέρα». Αυτό μόνο αρκεί δεν χρειάζεται να γράψω κάτι άλλο, για όσους καταλαβαίνουν.
Σχετικά με τα χθεσινά και το πώς εξελίχθηκε το ματς, υπάρχουν πράγματα που πρέπει να επισημανθούν, όχι για να γίνει κριτική ή να μειώσουμε κάτι, απλά γιατί πρέπει να καταγραφούν. Η ζημιά για να περάσει η ΑΕΚ δύσκολες στιγμές, γίνεται από μια αντεπίθεση της Ένωσης, που πρέπει να κάνει το 2-0, αλλά ολοκληρώνει λάθος αυτή την επίθεση και δέχεται κόντρα στην κόντρα. Είναι η προσπάθεια του Λιβάια ακριβώς πριν το γκολ, που δεν βγάζει στον ξεμαρκάριστο Μάνταλο δεξιά, προσπαθεί να τελειώσει μόνος του τη φάση και οι Ούγγροι βγαίνουν άμεσα και κάνουν το 1-1. Η ΑΕΚ πέρασε δύσκολα για περίπου 12-13 λεπτά, αλλά η ΑΕΚ μετά το 75’ με εξαίρεση το φάουλ του Λάζοβιτς δεν κινδύνευσε. Όσοι απέμειναν μετά την ανοησία του Λόπες, ξεπέρασαν τη δυσκολία και έδειξαν χαρακτήρα.
Στο πλαίσιο της όλης κριτικής δέχομαι πως ο Ουζουνίδης είχε μια πολύ επιφυλακτική προσέγγιση του ματς, ίσως υπέρ του δέοντος. Δεν πρέπει κανείς να λησμονεί ωστόσο πως παιζόταν κάτι πολύ κρίσιμο για την ΑΕΚ και αυτό ήταν η αλλαγή επιπέδου. Και για μένα το ορθότερο θα ήταν να έχει παίξει από την αρχή ο Πόνσε, ή τουλάχιστον να έχει περάσει στην εκκίνηση του β’ μέρους. Όμως με το που ξεκίνησε η επανάληψη η ΑΕΚ βρήκε το γκολ για να γίνει αφεντικό του ματς. Η ευθύνη είναι και των παικτών.
Για την ενίσχυση η ΑΕΚ θα πρέπει να κοιτάξει από το πάνω ράφι για δύο εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές κάτι που είναι επιτακτικό, ακόμα και αν δεν είχαν σημειωθεί τα έκτροπα και οι αποβολές των Λόπες και Λιβάια. Πιστεύω πως μέσα στις επόμενες ώρες, με όπλο και την πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, η ΑΕΚ θα προχωρήσει στις απαραίτητες προσθήκες. Κι αν φέρει και έναν επιθετικό παραπάνω σαν κερασάκι, κανείς δεν θα δικαιούται να έχει παράπονο.
Όμως ειλικρινά ως οπαδός της ομάδας δεν μπορώ να στενοχωρηθώ για την περίπτωση του Κροάτη, παρά μόνο για τον ίδιο τον παίκτη. Ο Κροάτης θα εκτόξευε την χρηματιστηριακή του αξία, ωστόσο αυτό είναι κάτι που αφορά περισσότερο τον ίδιο. Μια σπουδαία ομάδα του εξωτερικού, θα σκεφτεί σοβαρά την παράμετρο της συμπεριφοράς του για να τον αποκτήσει. Ίσως αυτό και χωρίς τα χθεσινά να έχει παίξει το ρόλο του για την μέχρι τώρα πορεία του. Ως προς αυτό που αφορά τους Ενωσίτες, μακάρι να μείνει για πάντα εδώ, ή τουλάχιστον να εξαντλήσει το τρέχον συμβόλαιο του.
Ο Γιαννιώτας αποτελεί μια πολύ καλή λύση για να έρχεται από τον πάγκο και μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή που δεν είναι άπειρος από ευρωπαϊκά παιχνίδια αφού έχει 19 στα πόδια του. Η ΑΕΚ ενίσχυσε την φαρέτρα της στα εξτρέμ με έναν Έλληνα ποδοσφαιριστή, που θα παίξει και στην αγαπημένη του ομάδα και πολύ ικανό στο ένας εναντίον ενός.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
