Αυτός είναι ο απόλυτος τίτλος της ΑΕΚ!

Όταν είσαι φίλος ή οπαδός μιας ομάδας χαίρεσαι με όλες τις κούπες πολύ.

Η καθεμία έχει ξεχωριστή γοητεία, άλλη ομορφιά, άλλη αίγλη, αλλά είναι όλες το ίδιο. Θα μου επιτρέψετε όμως για αυτό, το 4ο Κύπελλο Ελλάδας της ιστορίας της, να δώσω, έστω και με μια δόση υπερβολής, τον χαρακτηρισμό του ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ.

Η ΑΕΚ τον κατέκτησε εξουδετερώνοντας δύο τεράστια ονόματα του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Και έστω και αν για τον Παναθηναϊκό, μπορεί να επικαλεστεί πως βρισκόταν σε κακή στιγμή η αντίπαλη ομάδα εκείνη την εποχή, σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να πεις το ίδιο για τη στιγμή που κέρδισε τον Ολυμπιακό. Οι «ερυθρόλευκοι» έρχονταν από νίκη στη Μαδρίτη, έχοντας τη 2η θέση στην Ευρωλίγκα. Έχει νικήσει δύο φορές τη Φενέρ, δύο τη Ρεάλ και μία την ΤΣΣΚΑ.

Η Ένωση νίκησε τον Ολυμπιακό, παίζοντας αληθινά μεγάλο μπάσκετ. Μια από τις τελειότερες μπασκετικές παραστάσεις που έχει δώσει ποτέ η ΑΕΚ, ξεδιπλώθηκε σε όλο το μεγαλείο στο Ηράκλειο. Με ξένους που έπαιζαν με ελληνική ψυχή, αλλά με μονάδες που πάνω από όλα ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν. Με τον Σάκοτα βγαλμένο από την μεγαλειώδη ανατροπή του 3-2, να κατευθύνει μαεστρικά από τον πάγκο.

Με τον «Mamba» της ΑΕΚ, τον Μάνι Χάρις, να δείχνει πόσο σπουδαίος είναι απέναντι στους πρώην ΝΒΑers του Ολυμπιακού. Με τον τεράστιο Πάντερ να βάζει μεγάλα καλάθια και να είναι ψύχραιμος στις βολές. Με τον Χάντερ αφιονισμένο και στις δύο ρακέτες. Μα και με τον υπέροχο παίκτη, που πραγματικά έχω μέσα στην ψυχή μου, γιατί είναι μεγάλη παικτάρα και τα δίνει όλα σε κάθε ματς. Και έχει βάλει την υπογραφή του φέτος σε όλες τις τεράστιες νίκες της ΑΕΚ. Στον Nτελρόι Τζέιμς, που είναι και ο παίκτης που έχω περισσότερο αδυναμία από αυτή την ομάδα.

Για τους λόγους που εξηγώ παραπάνω, λοιπόν, θεωρώ πως αυτός ο τίτλος, ο 14ος που έρχεται για τη «Βασίλισσα» να μπει στην τροπαιοθήκη της, έχει μια ιδιαίτερη αξία. Ήταν επετειακός για τα 50 χρόνια από τον άθλο του 1968. Και όπως και να έχει θεωρώ πως και η προβολή της ταινίας και όλο αυτό που έγινε με την συγκλονιστική αυτή ιστορία, σίγουρα έπαιξε τον ρόλο του. Οι παίκτες πήγαν και την είδαν την προπαραμονή του ματς. Μάλλον όλοι συνειδητοποίησαν όπως είχε πει και ο μεγάλος αρχηγός, Ντούσαν Σάκοτα, πως «για μας υπήρχε μόνον ένας δρόμος».

Ο κόσμος αξίζει να αγκαλιάσει αυτή την ομάδα. Ο Μάκης Αγγελόπουλος μέσα από τα λάθη του, τις, αρκετές φορές, εσφαλμένες επιλογές του, αλλά με γνώμονα το μεράκι του και πάνω από όλα τη λατρεία του για τον σύλλογο, την οδήγησε στον πρώτο τίτλο της νέας εποχής. Όμως, αυτή, όπως είπε και ο ίδιος, ήταν η πρώτη στάση.

Η ΑΕΚ επέστρεψε στο μπάσκετ και θεωρώ πως θα δώσει μια τεράστια δυναμική πλέον και στο ίδιο το σπορ στην Ελλάδα. Πλέον, παρότι ακόμα υπάρχει διαφορά, το μπάσκετ δεν είναι αποκλειστικά υπόθεση των «αιώνιων». Ο τρίτος πόλος συνεχώς δυναμώνει και θα δούμε μεγάλες μονομαχίες φέτος.

Τώρα, όλοι οι δρόμοι οδηγούν ΟΑΚΑ. Για τη νίκη με την Ξάνθη και για την αποθέωση της «Βασίλισσας».