Η παγιωμένη αίσθηση πως οι οργανωμένοι συνδιοικούν, επιβεβαιώθηκε και πάλι!

Πλέον τα πνεύματα μετά τα γεγονότα της Τρίτης έχουν ηρεμήσει, οπότε μπορούμε να γράψουμε με περισσότερη ψυχραιμία και ηρεμία για τα της ΑΕΚ. Επιπλέον έχουν περάσει και πολλές ώρες από την στιγμή που οι οργανωμένοι του ΠΑΟΚ απαγορεύουν επί της ουσίας, με την τοποθέτηση τους στην Εθνική ομάδα, να δώσει τους εντός έδρας αγώνες της ή τουλάχιστον ένα κομμάτι αυτών στην Τούμπα. Όχι δεν βρισκόμαστε ούτε στη δεκαετία του 1980, ούτε σε εκείνη του 1990, ούτε καν στις αρχές του 2000. Ακόμα στις ομάδες, έτσι όπως αποδεικνύεται από τις περιπτώσεις των τελευταίων ετών, μηνών, ωρών, καθορίζονται από τις διαθέσεις των οργανωμένων.

Η ανακοίνωση από την ΠΑΕ ΑΕΚ, κάνει λόγο για διόρθωση λαθών, προφανώς για το πώς έχει χειριστεί την κατάσταση με τους οργανωμένους. Ελπίζω να μην πρόκειται για ένα ακόμα ευχολόγιο. Μιλάμε για μια ομάδα που μόνο σε 1.5 χρόνο έχει δεχτεί ένα σωρό αγωνιστικές κεκλεισμένων, αν δεν με απατά η μνήμη μου έξι, έναν πολύ μεγάλο αριθμό σχετικά με πρόστιμα που καλείται να πληρώνει κάθε αγωνιστική, αλλά παρά ταύτα η κατάσταση επιδεινώνεται. Έναν μήνα ακριβώς μετά την παραδοχή του Δημήτρη Μελισσανίδη πως σε αυτόν τον τομέα, ως προς τους οργανωμένους, έχει αποτύχει, η κατάσταση μοιάζει να κλιμακώνεται.

Σα να μην έφτανε η καταδικαστική εξέλιξη με τον Ολυμπιακό, η Ένωση αντιμετωπίζει το φάσμα μιας βαριάς τιμωρίας και από την Ευρώπη, με οικονομικές συνέπειες. Γιατί ακόμα και αν τιμωρηθεί μόνον η έδρα, η απώλεια από τις εισπράξεις σ’ ένα ή περισσότερα ευρωπαϊκά ματς, θα αποτελέσει ζημιά στο ταμείο.

Η τελευταία φορά που τα πράγματα με τους οργανωμένους, έφτασαν σε οριακό σημείο, στην πενταετία του Μελισσανίδη, ήταν όταν βρισκόταν στον πάγκο ο Μοράις και λίγο πριν έρθει ο Χιμένεθ. Υπήρχαν πανό με έμμεσες υπόνοιες για την οικονομική πολιτική «παίκτες λαχεία, ομάδα παρωδία», αλλά μετά η κατάσταση ομαλοποιήθηκε, αποκαταστάθηκε και με την βελτίωση της εικόνας της ομάδας στον δεύτερο γύρο, με την προσθήκη των Βράνιες και Αραούχο, αλλά και του Αϊντάρεβιτς που βοήθησε στην αρχή. Τα γεγονότα προς το φινάλε της σεζόν στον Βόλο δεν είχαν να κάνουν με την ομάδα, ωστόσο της στέρησαν σε τρία παιχνίδια την συμπαράσταση του κόσμου.

Μετά από την περσινή χρονιά που η αλήθεια είναι πως έγινε μεγάλη προσπάθεια και από την πλευρά των οργανωμένων, η κατάσταση φαίνεται να έχει ξεφύγει τελείως. Τα καπνογόνα σε ευρωπαϊκά ματς, το ξύλο στο ημίχρονο του αγώνα με τον Ολυμπιακό με τα ΜΑΤ, ήταν ολοφάνερο πως θα κλιμάκωναν την ένταση. Τα γεγονότα στο ΟΑΚΑ με τον Άγιαξ, εκτροχίασαν την κατάσταση, με την ΠΑΕ, παρά τις σχετικές πληροφορίες που υπήρχαν για ενδεχόμενο επεισοδίων. Σαφώς και η ευθύνη σε μεγάλο βαθμό, υπάρχει και από την UEFA, η Αστυνομία αντιμετώπισε την εκκίνηση των επεισοδίων παθητικά. Επιπλέον ο έλεγχος σε όλα τα σημεία πριν την είσοδο στις θύρες ήταν αστείος.

Το γεγονός ωστόσο πως η ΑΕΚ δείχνει ανήμπορη να ελέγξει, αυτό το έστω ελάχιστο, αλλά αρκετό για να γίνεται μονίμως ζημιά, κομμάτι του κόσμου της και πολύ περισσότερο να έρθει σε ρήξη μαζί τους, θα της κοστίσει. Βρισκόμαστε σε εποχή με την ένταση να έχει ανέβει πάρα πολύ σε κοινωνικό επίπεδο, αυτό όμως δεν δικαιολογεί την κλιμάκωση που παρατηρείται φέτος στην Ένωση, ειδικά μετά από εξαιρετικά επιτυχημένη σεζόν που προηγήθηκε. Δεν θέλω να κάνω ούτε εικασίες, ούτε σενάρια, αλλά αυτό το φαινόμενο δεν αντιμετωπίζονται με απάθεια και με διαπιστώσεις. Η ΑΕΚ ζημιώνεται σε κάθε επίπεδο.

Eπειδή δεν πρέπει να μένουν οι κακές εντυπώσεις, οι φίλοι της ΑΕΚ στο εξωτερικό στα ταξίδια σε Γλασκόβη, Βουδαπέστη, Άμστερνταμ και Μόναχο είχαν εξαιρετική στάση. Δεν μπορεί κανείς να ξεχάσει τις υπέροχες στιγμές με την Σέλτικ και τους αντίπαλους φιλάθλους και γενικά μια στάση σε όλα τα ταξίδια, εξαιρετική. Είναι κρίμα ν' αμαυρώνεται αυτή η εικόνα με τα προχθεσινά γεγονότα στο ΟΑΚΑ.

Ασφαλώς οι Ολλανδοί ήταν προκλητικοί και δημιούργησαν σοβαρά προβλήματα και αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να βγει από το κάδρο κι όπως φάνηκε ήρθαν αποκλειστικά για επεισόδια. Όπως και η ανάμιξη φίλων άλλης ελληνικής ομάδας, όπως και το γεγονός πως και η UEFA, δεν πιστεύω πως έκανε τα αδύνατα-δυνατά στο σχεδιασμό της, για να αποτρέψει τέτοια θέματα. Η ιδέα και μόνο να μην τοποθετηθούν στο πάνω διάζωμα, ένας μικρός σε σύγκριση π.χ με τον αγώνα κόντρα στην Μπάγερν, αριθμός φιλοξενούμενων οπαδών, αποδείχτηκε αποτυχημένος. Στην απολογία της, η Ένωση θα πρέπει να χρησιμοποιήσει αυτό το επιχείρημα, για την πρεμούρα που είχαν οι της UEFA,να πάνε όλοι στο κάτω διάζωμα.

Λυπηρή είναι για μένα και η στάση της ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Μπορεί ο Ιβάν Σαββίδης να δέχτηκε να φιλοξενήσει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, ωστόσο η αντίδραση των οργανωμένων οπαδών του Δικεφάλου του Βορρά, ήταν απογοητευτική. Διότι δείχνει πως ακόμα και τώρα, ορισμένα σύνδρομα δεν έχουν ξεπεραστεί. Στο κάτω της γραφής, οτιδήποτε και αν έχει κάνει το κακό κράτος των Αθηνών, δεν νοείται σε τέτοια διαδικασία, να μπαίνει το εθνόσημο και η Εθνική. Είναι πολύ εύκολο να πετάς τσιτάτα, προκειμένου να στηρίξεις την απόφαση σου, τα περί ατζέντηδων και πελατειακών σχέσεων Εθνικής. Όμως αυτά τα προβλήματα, δεν έχουν να κάνουν με το γήπεδο.

Θα πει εύκολα ένας φίλος του ΠΑΟΚ, πως εσύ ως Αθηναίος, δεν μπορείς να αισθανθείς την αδικία. Ωστόσο ακόμα πιο άδικο, απέναντι στον ίδιο σου τον εαυτό, είναι να μην επιτρέπεις, ν’ αποκατασταθεί μια χρόνια αδικία, έστω και εν μέρει. Από κάπου λοιπόν έπρεπε να ξεκινήσουμε για να φύγει οριστικά και αμετάκλητα η Εθνική από την Αθήνα. Να μπορέσει και ο φίλαθλος στη Βόρεια Ελλάδα, να έχει και να νιώσει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα κοντά του. Να αποδείξει ο Βορειοελλαδίτης, πόσο λάθος έκαναν οι προηγούμενες διοικήσεις της ΕΠΟ, που είχαν καθηλώσει την Εθνική, κυρίως στην Αθήνα, με ορισμένες ελάχιστες εξαιρέσεις για κάποιους αγώνες.

Δυστυχώς, παρότι την στιγμή που θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές, έχουν περάσει 24 ώρες από την ανακοίνωση των οργανωμένων, καμία αντίδραση δεν υπάρχει από τον ΠΑΟΚ, που καθιστά πάλι τον οργανισμό του Δικεφάλου του Βορρά, έκθετο, υπό την έννοια, πως η Εθνική ομάδα, δεν αποτελεί ένα πεδίο που ο καθένας θα έπρεπε να βγάζει τα απωθημένα του, έστω και αν έχει τα φρικτότερα παράπονα. Κι όπως για μένα ήταν σφάλμα η αποχή των παικτών της Ένωσης, στην εποχή της εγκαθίδρυσης και της εδραίωσης της σκληρής παράγκας, αποτελεί σφάλμα να πληρώνει η Εθνική και να στερείται την Τούμπα, επειδή οι φίλοι του ΠΑΟΚ αισθάνονται αδικημένοι.

Άκουσα και διάβασα πολλές λογικές φωνές, φίλων του Δικεφάλου του Βορρά, πως δεν μπορεί κανείς να τους στερείται το δικαίωμα να παρακολουθήσει την Εθνική. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Επειδή δεν ζω στην πόλη, δεν μπορώ να γνωρίζω σε απόλυτο βαθμό, αν το ρεύμα είναι υπέρ ή κατά της ανακοίνωσης, αλλά ξέρω πως υπάρχουν πολλοί που δεν συμφωνούν με την ανακοίνωση της Θύρας 4.

Οι διοικήσεις των ομάδων, για το μέλλον των ίδιων των συλλόγων λοιπόν, στερούνται πυγμής και αποφασιστικότητας, όταν πρέπει να τα βάλουν με τους οργανωμένους και να έρθουν σε αντιπαράθεση μαζί τους. Ακόμα και όταν πρόκειται για αποφάσεις που ίσως να μην αφορούν αυτή κάθε αυτή την ομάδα, αλλά το γενικότερο καλό του ποδοσφαίρου, μπαίνει μπροστά εγωισμός των οργανωμένων και μετά το καλό της ομάδας. Οι ιδιοκτήτες μοιάζουν με γίγαντες σε πολλά θέματα, μέχρι να έρθει η στιγμή να τα βάλουν με μια ισχνή μεν, αλλά πανίσχυρη δε, μειοψηφία του ίδιου του κοινού τους. Με μια μειοψηφία που ακόμα και σήμερα, είναι εκείνη που αποφασίζει αν η ίδια η ομάδα που λέει πως υποστηρίζει, θα έχει μια νορμάλ ή μια καταστροφική χρονιά.

Χωρίς να θέλω να τσουβαλιάσω, όμως δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα, αφού πολλές φορές, έχουμε και στον Ολυμπιακό φαινόμενα παρεμβάσεων, ακόμα και για επιλογή, παικτών ή προπονητή, πως ειδικά στους μεγάλους, το κουμάντο έχουν οι οργανωμένοι. Στον Παναθηναϊκό για πάρα πολλά χρόνια, η κόντρα της οικογένειας μαζί τους, είχε τραγικά αποτελέσματα για τους "πράσινους", ωστόσο η αλήθεια είναι πως ο "Καπετάνιος" κατάφερε για αρκετά χρόνια να τους έχει περιορισμένους. Η γενική αίσθηση πάντως είναι πως αυτοί συνδιοικούν με τον εκάστοτε ιδιοκτήτη.