Αν Νάτχο και Γκιγέρμε, έπαιζαν έτσι όπως Καμαρά και Μπουχαλάκης…

• Ξέρω πολύ καλά ότι οι φίλοι του Ολυμπιακού ονειρεύονται πώς θα είναι η ομάδα τους με εξάρι τον Γκιγέρμε κι οκτάρι τον Νάτχο.

• Μόνο που επίσης ξέρω ότι ο Μπουχαλάκης με τον Καμαρά είναι οι δύο παίκτες, μαζί τους κι ο Ανδρούτσος, που έχουν καταπιεί τα χιλιόμετρα σε ολόκληρη την προετοιμασία κι έχουν δουλέψει σαν σκυλιά με τον Πέδρο Μαρτίνς, κάνοντας πολύ δουλειά σε όλα τα φιλικά-με τα λάθη τους και την απειρία τους.

• Όπως επίσης ξέρω ότι κι ο Μπουχαλάκης κι ο Καμαρά πραγματοποίησαν μία πάρα πολύ καλή εμφάνιση την Πέμπτη, στο πρώτο παιχνίδι της σεζόν, το εντυπωσιακό 4-0 επί της Λουκέρνης. Μία εμφάνιση που πέρασε στα ψιλά, αφού ο Τύπος ελάχιστα την ανέδειξε, είτε γιατί οι επιθετικοί παίκτες είναι αυτοί που επισκιάζουν τους υπόλοιπους, είτε γιατί τα δύο αυτά παιδιά είναι ολίγον…αντιεμπορικοί παίκτες, καθώς ο Τύπος, ο οποίος πάντα δίνει στον κόσμο αυτό που θέλει, προτιμάει να αναδεικνύει τα ονόματα, τις μεταγραφές, είτε έχουν γίνει, όπως ο Νάτχο, είτε είναι να γίνουν, όπως ο Γκιγέρμε.

• Τέλος πάντων, εγώ θα γράψω αυτά που είδα κι αυτά που σκέφθηκα. Δηλαδή, ότι αν έπαιζαν ο Νάτχο κι ο κάθε Γκιγέρμε κι είχαν την απόδοση που είχαν την Πέμπτη ο Μπουχαλάκης με τον Καμαρά, τώρα θα υπήρχαν ύμνοι για τον Ισραηλινό και τον Βραζιλιάνο. Ενώ τώρα, απλές αναφορές…

• Βεβαίως κι ο συγκεκριμένος αντίπαλος δεν μπορεί να είναι το ασφαλέστερο κριτήριο για τον Μπουχαλάκη και τον Καμαρά. Βεβαίως και περιμένουμε να τους δούμε στα πιο δύσκολα. Βεβαίως κι είχε κι αδυναμίες το παιχνίδι τους. Ο αριστεροπόδαρος Έλληνας είχε λίγες επιπόλαιες πάσες και ολιγωρίες σε κράτημα της μπάλας, ενώ ο δεξιοπόδαρος Αφρικάνος παρότι είχε καλές ιδέες, τελικά δεν πέρασε σωστά καμία μπαλιά από αυτές που κάνουν τη διαφορά και κάποιες στιγμές έδειξε να χάνει την ηρεμία του, διώχνοντας χωρίς λόγο την μπάλα μακριά η, επιχειρώντας εξεζητημένη ατομική ενέργεια ενώ η φάση φώναζε να δώσει πάσα. Πρέπει δε να προσέξει τα μαρκαρίσματα του, ώστε να αποφεύγει να παίρνει κάρτες στα πρώτα λεπτά και να παίζει με κίτρινη από το 15’, όπως την Πέμπτη.

• Όμως, έτρεξαν πάρα πολύ κι οι δύο κι έκαναν και πάρα πολλά, ωραία πράγματα.

• Δύο πάσες του Μπουχαλάκη στον Φορτούνη ήταν χάρμα ιδέσθαι-με τη μία, 40 μέτρων μπαλιά, τον βρήκε μόνο του στην περιοχή των Ελβετών και με την άλλη τον έβγαλε κατά μέτωπο με τον αντίπαλο γκολκίπερ, αλλά ο επόπτης λάθεψε στην υπόδειξη οφσάϊντ. Αλλά και γενικότερα οι πάσες του ήταν έξυπνες και στοχευμένες. Και κάθετες, ανάμεσα στις γραμμές της Λουκέρνης, δίνοντας στην τριάδα πίσω από τον Γκερέρο τη δυνατότητα να επιτεθεί απειλητικά. Όμως κι ανασταλτικά ήταν καλός: έκλεψε μπάλες, έκοψε και σε μία περίπτωση ενήργησε σωτήρια με κεφαλιά στο πρώτο δοκάρι παίζοντας σαν τρίτος στόπερ, όπως δηλαδή πρέπει να κάνει ο καλός αμυντικός μέσος-κι όπως παρεμπιπτόντως πρέπει να μάθει να κάνει πιο συχνά ο Κρητικός άσος.

• Ο Καμαρά ήταν ένα «δυναμό» στη μηχανή του Ολυμπιακού. Έβγαλε ενέργεια κι ένταση στο παιχνίδι, έκοψε, έκλεψε, πίεσε πολύ σωστά τον αντίπαλο την στιγμή του σουτ σε μία δύσκολη φάση για την εστία του Γιαννιώτη και έδωσε πολλές μάχες και στον αέρα, κερδίζοντας τις περισσότερες. Κι όταν πήρε και ψυχολογία, τον είδαμε να μεταβιβάζει με άλλη σιγουριά την μπάλα ακόμη κι υπό πίεση, να παίρνει ο ίδιος προσωπικές προσπάθειες κατεβάζοντας την μπάλα, αλλά και να δίνει πολλές βοήθειες στους συμπαίκτες του τρέχοντας κοντά τους και προσφέροντας τους λύση για το που θα δώσουν πάσα όταν τους μαρκάρει ο αντίπαλος, κάτι πολύ σημαντικό για κεντρικό χαφ. Και το ότι έπαιζε με κίτρινη από το 15’ (κι ο Μπουχαλάκης πήρε στο β΄ημίχρονο κάρτα) χωρίς να δώσει άλλο δικαίωμα στη συνέχεια, στα υπέρ του είναι.

• Αυτό λοιπόν που εγώ εξακολουθώ να λέω είναι το ίδιο που έλεγα σε όλη την προετοιμασία: ότι καλώς να έρθουν οι μεταγραφές, αλλά μην υποτιμάμε τους παίκτες που ήδη έχει στο ρόστερ της η ομάδα. Ποιος υπολόγιζε τον Σάμαρη; Κι όμως ο Μίτσελ τον έβαλε βασικό κι ο Έλληνας μέσος τον έβγαλε ασπροπρόσωπο κι έκανε και μεταγραφή 10 εκ. Ευρώ σε ένα χρόνο. Ποιος υπολόγιζε τον Σισέ, ερχόμενος κι αυτός από την άσημη Αζαξιό της Β΄κατηγορίας της Γαλλίας, να έχει τέτοια εξέλιξη;

• Και ας έχουμε υπόψιν μας ότι με δύο κεντρικούς χαφ δεν βγαίνει σεζόν, ιδίως αν παίξεις κι Ευρώπη. Χρειάζεσαι τρεις και τέσσερις κεντρικούς χαφ, καλούς κι ετοιμοπόλεμους…