Όταν ο Ολυμπιακός αντί να παίρνει τα πάνω του, κάνει βήματα πίσω…

• Το φαινόμενο έχει εντοπιστεί σε αρκετά παιχνίδια του Ολυμπιακού για να θεωρηθεί συγκυριακό-οι «ερυθρόλευκοι» δεν έχουν καλή αντίδραση στα σημαντικά παιχνίδια τους, όταν σκοράρουν! Μοιάζει λίγο περίεργο, αλλά αντί όταν βάζουν ένα γκολ να παίρνουν τα πάνω τους, βγάζουν μία εικόνα προβληματική στα αμέσως επόμενα λεπτά!

• Να θυμηθούμε τι συνέβη με το που προηγήθηκε ο Ολυμπιακός στο Καραϊσκάκη, στο 54ο λεπτό του αγώνα του με τη Γουλβς; Μέσα σε πέντε λεπτά, από το 55’ έως το 59’, οι Άγγλοι είχαν την καλύτερη τους ευκαιρία στο ματς, άλλες δύο τελικές κι ένα επικίνδυνο μπάσιμο στην περιοχή του Σα-τέσσερις απειλές σε πέντε λεπτά. Υπό αυτές τις συνθήκες, διόλου παράλογα δεν ήρθε το 1-1 στο 67’.

• Το πράγμα ήταν ακόμη χειρότερο στην Τούμπα, στον πρώτο αγώνα κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ: με το που προηγήθηκε 2-0 ο Ολυμπιακός με τα γκολ στο 3’ και στο 7’, ο ΠΑΟΚ ισοφάρισε με δύο γκολ στο 10’ και στο 12’! Πάλι στην Τούμπα, στο ντέρμπι πρωταθλήματος, ο Ολυμπιακός άνοιξε το σκορ στο 49’ κι αμέσως μετά ο ΠΑΟΚ είχε ένα εφτάλεπτο, από το 52’ έως το 59’, στο οποίο είχε το ακυρωθέν γκολ του Βαρέλα, δύο σουτ των Βιεϊρίνια και Μπίσεσβαρ και τον Σφιντέρσκι να κάνει προβολή από πολύ καλή θέση, αλλά να μην προλαβαίνει την μπάλα. Τέσσερις απειλές μέσα σε εφτά λεπτά…

• Τα παραδείγματα βλέπετε ότι είναι χαρακτηριστικά. Με το που σκόραρε ο Ολυμπιακός, δεν είχε ποτέ καλή αγωνιστική συμπεριφορά στην λογική αντίδραση που έβγαλε ο αντίπαλος του. Γιατί λογικό είναι όταν μία καλή ομάδα δέχεται γκολ, να προσπαθεί κι αυτή να αντιδράσει. Ασφαλώς και δεν παίζει μόνος του ο Ολυμπιακός, παίζει κι ο αντίπαλος! Όμως, το ζητούμενο είναι η διαχείριση του απέναντι στην αντίδραση του άλλου. Κι αυτή δεν είναι καλή.

• Να είναι απώλεια συγκέντρωσης που φέρνει η χαρά ενός γκολ σε ένα κρίσιμο παιχνίδι; Αυτό θα μπορούσε π.χ. να δικαιολογήσει αυτό που έγινε στο Λονδίνο, όταν έκανε ο Ελ Αραμπί με την Άρσεναλ το γκολ στο 119΄ κι ο Ομπαμεγιάνγκ έχασε στο 123’ εκείνη την απίστευτη ευκαιρία για να ισοφαρίσει και να πάρει η δική του ομάδα την πρόκριση. Αλλά να υπάρχει απώλεια συγκέντρωσης όταν σκοράρεις στο 7’, στο 49’ η, το 54’, μοιάζει δύσκολο.

• Μήπως ο Ολυμπιακός γυρίζει σαν ομάδα πιο πίσω απ΄ ότι πρέπει όταν σκοράρει κι έτσι δίνει αρκετά μέτρα στον αντίπαλο του; Μήπως γίνεται λιγότερο πιεστικός ο ίδιος κι έτσι η άλλη ομάδα βρίσκει πιο πρόσφορο έδαφος να επιτεθεί; Σίγουρα, πάντως, κάτι δεν γίνεται τόσο καλά όσο πρέπει να γίνεται. Και μετά όλα παίζονται σε μία κλωστή!

• Είδαμε ότι σε αυτά τα διαστήματα αμέσως μετά τα γκολ, στα οποία ο Ολυμπιακός δεν στέκεται καλά στα πόδια του, δεν το πλήρωσε στην Τούμπα στο 1-0 για το πρωτάθλημα, αλλά το πλήρωσε στο 2-3 για το Κύπελλο…Δεν το πλήρωσε στο 2-1 επί της Άρσεναλ, αλλά το πλήρωσε στο 1-1 με τη Γουλβς…Γιατί όταν το αφήνεις το παιχνίδι να παίζεται στην τρίχα, στις λεπτομέρειες, μαθηματικά είναι αδύνατο οι λεπτομέρειες να είναι πάντοτε δικές σου, θα είναι στατιστικά 50 από εσένα και 50 από τον άλλο.

• Άρα, εδώ χρειάζεται ο προπονητής να δει το πρόβλημα, να σκύψει πάνω του και να το δουλέψει πρώτα στο μυαλό του για το πώς θα το αντιμετωπίσει και μετά να το δουλέψει και στην προπόνηση και στη συνέχεια στην πράξη, μέσα στο παιχνίδι.