Βαγγέλης Νεραντζιάς

Ο μονόδρομος του Παναθηναϊκού…

Το τέλος του Διαμαντίδη και η επόμενη μέρα στον Παναθηναϊκό, που πρέπει να πορευθεί με Έλληνα προπονητή. Γράφει ο Βαγγέλης Νεραντζιάς

Δύο όψεις έχει το νόμισμα όσον αφορά το φινάλε στην καριέρα του Δημήτρη Διαμαντίδη. Το αρνητικό είναι η ήττα και η απώλεια του τίτλου στη τελευταία του παράσταση, αλλά αυτό είναι κάτι που περνάει σε δεύτερη μοίρα όταν μιλάμε για έναν άνθρωπο που σε 12 χρόνια σήκωσε 22 κούπες με τα πράσινα, μεταξύ των οποίων τρεις της Ευρωλίγκας, σε μια καριέρα γεμάτη τρόπαια και προσωπικές διακρίσεις.

Ο Παναθηναϊκός έχασε ένα πρωτάθλημα στα σημεία και με τάσεις αυτοκτονίας, ειδικά στα δύο παιχνίδια του ΟΑΚΑ. Η εικόνα του τριφυλλιού συνολικά στους τελικούς δεν ήταν χειρότερη από αυτή τη του Ολυμπιακού, αλλά οι λεπτομέρειες έκριναν τον τελικό νικητή. Μια από αυτές ήταν η παρουσία του Σπανούλη, που ήταν κομβικός και έβαλε όσα είχε χάσει τη περασμένη πενταετία στο Μαρούσι. Μια άλλη η αγωνιστική μετάβαση του Παναθηναϊκού με τον Αργύρη Πεδουλάκη σε μικρό χρονικό διάστημα, αλλά ακόμη και ο παράγοντας τύχη ήταν στη πλευρά των ερυθρόλευκων.

Είναι δεδομένο ότι η εξέλιξη των τελικών θα μπορούσε να είναι διαφορετική και αυτό αποδεικνύεται από την συνολική διαφορά 6 πόντων ανάμεσα στις δύο ομάδες, μετά από σύνολο τεσσάρων αγώνων… Ωστόσο, ο Παναθηναϊκός πρέπει να αφήσει στην άκρη όσα συνέβησαν και να επικεντρωθεί στην επόμενη μέρα, στην οποία πρώτη προτεραιότητα αποτελεί ο προπονητής.

Σε πρώτο πλάνο βρίσκεται ο Αργύρης Πεδουλάκης, που είναι κοινά αποδεκτό ότι σε έναν μήνα κατάφερε να μεταμορφώσει προς το καλύτερο τον Παναθηναϊκό. Μπορεί τα αποτελέσματα να μην ήταν τα επιθυμητά, αλλά η εικόνα-επιστροφή στη λογική πιστώνεται στον ίδιο και τους συνεργάτες του. Μπορεί ο «Άρτζι» να έκανε λάθη στους τελικούς, αλλά και ο Σφαιρόπουλος δεν ήταν αλάνθαστος, όπως άλλωστε όλοι οι προπονητές σε αυτό το υψηλό επίπεδο αγώνων.

Πολλοί κατηγορούν τον Αργύρη ότι δεν έκανε φάουλ η ομάδα στη τελευταία φάση του τέταρτου τελικού, ας ρωτήσουν αν άντεχαν οι 5-6 διαθέσιμοι παίκτες μια τρίτη παράταση και με τους Καλάθη- Παππά να έχουν αποβληθεί; Πήρε ένα ρίσκο που συνήθως έπαιρνε η ομάδα και επί ημερών Ομπράντοβιτς, δηλαδή να νικήσει με την άμυνα, όπως έχει κάνει τόσες και τόσες φορές.

Ο «Άρτζι» ανέλαβε μια ομάδα δίχως πλάνο, ψυχολογία και προσωπικότητα. Παραγκώνισε, τον προκλητικά αδιάφορο Ραντούλιτσα, τον «λίγο» Χάντερ και τον ντεφορμέ και ιδιαίτερα προβλέψιμο Ουίλιαμς.

Την ίδια στιγμή η ομάδα γέμισε Έλληνες! Οι Παπαγιάννης και Χαραλαμπόπουλος άφησαν τις πετσέτες στον πάγκο και μπήκαν στα παρκέ, ο Παππάς απέδειξε ότι αδικήθηκε και ο Φώτσης ότι μόνο τελειωμένος δεν είναι. Την ίδια στιγμή ο Καλάθης αναγεννήθηκε και ο Μήτσος χρησιμοποιήθηκε με λογική και όχι σαν 20χρονος. Αν δεν στεκόταν άτυχος ο Γιάνκοβιτς θα ήταν κι αυτός στη πρώτη γραμμή.

Μετρώντας τις επιλογές στην αγορά και τον βαθμό ρίσκου, η λογική λέει ότι ο Πεδουλάκης αξίζει να στήσει την ομάδα από το καλοκαίρι και να πάρει την ευκαιρία του. Συνυπολογίστε ότι στη περασμένη του θητεία με το 1/3 του σημερινού μπάτζετ έκανε νταμπλ και έφτασε μια ανάσα από το Φάιναλ Φορ. Όμως ακόμη κι αν κάτι αλλάξει και δεν μείνει ο Άρτζι, ο Παναθηναϊκός ΠΡΕΠΕΙ να συνεχίσει με Έλληνα προπονητή(π.χ. Πρίφτης), ο οποίος διπλά σε αυτούς τους παίκτες συν τους Γκιστ-Φελντέιν θα χτίσει τον νέο Παναθηναϊκό. Είναι πλέον δεδομένο ότι διαθέτουμε τους πιο έξυπνους παίκτες και τους πιο διαβασμένους προπονητές στην Ευρώπη και αυτή η επιλογή μοιάζει μονόδρομος για τον Παναθηναϊκό.

Κλείνοντας να ευχηθούμε η ιπποτική στάση του τριφυλλιού να εκτιμηθεί και ανταποδοθεί στο μέλλον από τον Ολυμπιακό όταν τα αποτελέσματα είναι αντίθετα, γιατί οι μεγάλες ομάδες φαίνονται στη διαχείριση της ήττας. Θα μπορούσε με ευκολία ο Παναθηναϊκός να «κρυφτεί» σε 2-3 φάσεις(που πάντα υπάρχουν στο μπάσκετ) όπως το γεγονός ότι ο καθοριστικός στο τέλος Σπανούλης μένει 15 λεπτά στο παρκέ με τέσσερα φάουλ, ενώ την ίδια ώρα οι Καλάθης και Παππάς από τα τρία βρίσκονται ξαφνικά στα πέντε, ή τη φάση που ισοφαρίζει ο Μάντζαρης και στο ριμπάουντ ο Χάκετ κάνει καθαρό φάουλ στον Διαμαντίδη. Όμως στο μπάσκετ κερδίσει συνήθως ο καλύτερος και αυτή είναι η ουσία και όχι οι δικαιολογίες.

Ο Παναθηναϊκός θα πονέσει από την απώλεια του Διαμαντίδη, αλλά το μέλλον του ανήκει αν χτίσει στα δικά του παιδιά, όπως κάνει από τα τέλη της δεκαετίας του 90΄με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα…

Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

close menu
x