Οι μάγκες φορούσαν πράσινα

Στο ύψος των περιστάσεων στάθηκε στο αιώνιο ντέρμπι ο Παναθηναϊκός και δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι αν κάποιος εκ των δύο έπρεπε να πάρει τη νίκη, αυτός φόραγε πράσινα!

Ο Παναθηναϊκός ήταν ομάδα με όλη της σημασία της λέξεως, με βάσει τις δυνατότητες του υπάρχοντος ρόστερ, σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό που εμφάνισε πάλι αυτό το νωθρό και άψυχο πρόσωπο που βγάζει σε όλα τα σημαντικά παιχνίδια. Οι πράσινοι από τη πλευρά τους ήταν άριστα στημένοι και διαβασμένοι μέσα στο γήπεδο, κέρδισαν τις περισσότερες προσωπικές μονομαχίες και όσο κυλούσε ο χρόνος ανέβαζαν την απόδοση τους. Αναμενόμενη εικόνα για το σύνολο του Ουζουνίδη.

Την ίδια ώρα το τριφύλλι περιόρισε σε τεράστιο βαθμό την δημιουργία του Ολυμπιακού, που έπρεπε να φτάσει στο 45΄για να κάνει τη πρώτη φάση με τον Μιραλάς. Όμως η είδηση της βραδιάς ήταν η εικόνα του αγώνα από το 61ο λεπτό και έπειτα. Σε εκείνο το χρονικό σημείο ο Παναθηναϊκός των δέκα παικτών κυριάρχησε μέσα στο γήπεδο και θα μπορούσε να φέρει πολύ νωρίτερα το ματς στα ίσα, αλλά και να το χτυπήσει. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Στο… ταμείο του αγώνα ο Παναθηναϊκός το μόνο που στερήθηκε ήταν ένα ακόμη γκολ που θα του έδινε τη νίκη και άλλους δύο βαθμούς. Οι παίκτες του Ουζουνίδη αρνήθηκαν να παραδοθούν μετά την αποβολή και το 1-0, έκαναν κατάθεση ψυχής, κέρδισαν τις εντυπώσεις και έδειξαν ότι εκτός από τη πάρτη τους παίζουν και για τη φανέλα. Κοινώς σε αυτό το ντέρμπι οι μάγκες φορούσαν πράσινα.

Αρχιτέκτονας αυτής της προσπάθειας είναι ο Μαρίνος Ουζουνίδης, ο οποίος κέρδισε την μάχη των πάγκων σε ένα ακόμη ντέρμπι και όπως έχουμε ξαναπεί, σύμπτωση που επαναλαμβάνεται, παύει να υφίσταται.

Δύο λόγια και για τη διαιτησία. Το είχαμε γράψει στο προηγούμενο κομμάτι της στήλης για τον Ευαγγέλου με την ευχή να μην μας απασχολήσει. Τελικά επιβεβαιώθηκαν οι ανησυχίες των περισσότερων και αποδείχτηκε ότι ο συγκεκριμένος ρέφερι δεν έπρεπε να οριστεί σε αιώνιο ντέρμπι.

Ωστόσο, πέρα από τα πέναλτι που δόθηκαν και σηκώνουν κουβέντα, αν υπάρχει συζήτηση αυτή πρέπει να γίνει για τον λόγο που δεν δόθηκε το πέναλτι του Ρομαό στον Δώνη, για τον λόγο που χαρίστηκε η αγκωνιά του Μποτία στον Άλτμαν(σ.σ. ούτε καν φάουλ!), αλλά και οι κίτρινες κάρτες στους Ρομαό και Οφόε σε επαναλαμβανόμενες περιπτώσεις. Κρίμα που κάποιοι αντί να κάνουν την αυτοκριτική τους βγάζουν ανακοινώσεις για τη διαιτησία…

Κατά τα άλλα ο Παναθηναϊκός κοιτάει μπροστά και περιμένει τον Αστέρα με σκοπό τη νίκη που θα τον κρατήσει ζεστό για τη 5η θέση. Πλέον μοιάζει με υποχρέωση όλων των Παναθηναϊκών η γεμάτη Λεωφόρος το Σάββατο για αυτά τα παιδιά που τιμάνε με πράξεις το τριφύλλι.

Υ.Γ. Ακόμα και σε μια τέτοια βραδιά η κακοδαιμονία χτύπησε τους πράσινους. Κρίμα για τον Άλτμαν που έμελλε να τραυματιστεί σοβαρά κι ενώ λίγα λεπτά πριν είχε πραγματοποιήσει τη καλύτερη του εμφάνιση με τα πράσινα.

Υ.Γ. 1 Απάντηση στις γραφικότητες. Ο Παναθηναϊκός δεν πανηγυρίζει για την ισοπαλία, αλλά για την αγωνιστική αξιοπρέπεια σε μια τραυματική σεζόν.