Κολύμβηση

Παυλοπούλου στο sport-fm.gr: «Θέλω να αφήσω το στίγμα μου στην κολύμβηση»

Όντας διαμαντάκι… 18 Μαΐων, η σπουδαιότερη φέρελπις της σύγχρονης ελληνικής κολύμβησης, Νικόλ Παυλοπούλου, μιλάει στο sport-fm.gr για το παρελθόν, το μέλλον και τις… Πανελλήνιες!

Το ημερολόγιο έγραφε πρώτη ημέρα του Γενάρη του 2001 όταν η Νικόλ Παυλοπούλου ερχόταν στον κόσμο. Σαν άλλη ηρωίδα μιας ιδιοφυέστατης ειρωνείας, η κολυμβήτρια του Ωκεανού δικαιώνει συνεχώς την τελευταία διετία την μοίρα που τις επιφύλασσαν τα γενετήσια ψηφία της.

Χτίζοντας την δική της… δυναστεία εντός συνόρων, μετράει ήδη παρουσίες δίπλα στην ελίτ του αθλήματος. Παρόλα αυτά, σε μια εποχή που η επιτυχία υποτιμάται σε βαθμό…εγκλήματος, πόσο προσγειωμένο μπορεί να αποδειχθεί ένα κορίτσι που την γνώρισε πριν καν ενηλικιωθεί…;

Η απάντηση επί της οθόνης σας...





Τι σε κράτησε στην κολύμβηση και σε έκανε να αφοσιωθείς σε αυτήν;

«Μέχρι τα εννιά μου δοκίμαζα την τύχη μου σε πολλά αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο και το τένις. Μετά από εκείνο το χρονικό σημείο αφοσιώθηκα στην κολύμβηση γιατί ένιωθα πολύ άνετα μέσα στο νερό. Είχα ήδη κάποιες επιτυχίες που έκαναν το όλο σκηνικό πιο ελκυστικό. Είχα φίλους που με παρότρυναν έμμεσα να ρθω στις προπονήσεις. Με θυμάμαι χαρακτηριστικά να κοιτάζω κάποια παιδιά μεγαλύτερα από εμένα που πήγαιναν για άγωνες στο εξωτερικό. Όταν τους έβλεπα μεγάλωνε η επιθυμία μου να φτάσω στο επίπεδο τους και γιατί όχι να τα ξεπεράσω. Έτσι δημιουργήθηκε η αγάπη μου για το άθλημα, έτσι ήρθαν οι πρώτες μεγάλες επιτυχίες και τα πανελλήνια ρεκόρ.»

Έχεις νιώσει ποτέ φόβο μέσα στο νερό;

«Κοίτα, η αλήθεια είναι πως η σχέση των κολυμβητών με το νερό είναι λίγο περίεργη. Το γεγονός πως δεν έχουμε εξαρχής εξοικείωση με το περιβάλλον μας αναγκάζει να αναπτύξουμε όλες τις αισθήσεις μας στο έπακρον. Έτσι καταφέρνουμε να κατακλειστούμε από την αίσθηση της ασφάλειας, κάτι που μπορεί όμως να χαθεί πάρα πολύ εύκολα αν μείνουμε για τρεις ημέρες εκτός πισίνας. Επίσης τυχαίνει λόγω σωματικής κούρασης να νιώσουμε το σώμα μας τελείως ξένο με το νερό. Είναι σπάνιο αλλά συμβαίνει. Το έχω νιώσει και είναι μια πολύ διαφορετική εμπειρία. Όχι με την καλή έννοια.»

Θεωρείς πως η Ελλάδα παρουσιάζει έλλειψη επιτυχιών στην κολύμβηση, δεδομένης της σχέσης μας με την θάλασσα;

«Όσο περίεργο κι αν ακουστεί, άμα κοιτάξουμε το θέμα αναλογικά, έχουμε το ίδιο ποσοστό επιτυχιών με χώρες όπως οι Η.Π.Α., η Κίνα, η Ρωσία και η Αυστραλία. Είναι τεράστιες χώρες τόσο γεωγραφικά όσο και πληθυσμιακά και αποτελούν βιομηχανίες ταλέντων. Ακόμα και η Ιταλία που είναι γειτονική μας χώρα και μοιραζόμαστε πάνω κάτω την ίδια αθλητική κουλτούρα, έχει περίπου έξι φορές παραπάνω πληθυσμό από εμάς, άρα είναι λογικό να έχει έξι φορές περισσότερους αθλητές και επιτυχίες. Οπότε, αν το πάμε έτσι θεωρώ πως έχουμε πάρα πολλές επιτυχίες, δεδομένων των δυνατοτήτων της χώρας μας. Ζούμε άλλωστε σε μια εποχή όπου εκτός από οικονομική, υπάρχει μια γενικότερη κρίση αξιών, με αποτέλεσμα τα περισσότερα αθλήματα να έχουν χάσει την αίγλη του παρελθόντος.»

Ποιός πιστεύεις ότι είναι ο καλύτερος αγώνας της μέχρι τώρα καριέρας σου;

«Η αγαπημένη μου κούρσα ήταν στον ημιτελικό στα 200μ. πρόσθιο στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα του καλοκαιριού που μας πέρασε. Ήταν ένας αγώνας που θα μου μείνει πάντα χαραγμένος στο μυαλό γιατί ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα τόσο οικεία με το νερό. Δεν μπορώ να περιγράψω αλλιώς το συναίσθημα, ήταν σαν να λειτουργώ στον αυτόματο πιλότο. Ήταν κάτι πάρα πολύ όμορφο που θα ήθελα να ξανανιώσω. Επίσης πάντα ευχαριστιέμαι οποία κούρσα τρέχω μαζί με μια φίλη και συναθλήτρια μου, την Ελένη την Κοντογιώργου. Κάθε φορά μου δίνει τεράστια ώθηση και την ευχαριστώ για αυτό.»

Ο χειρότερος;

«Ωχ...(γελάει), κοίτα η αλήθεια είναι πως υπάρχουν πολλοί αγώνες σε αυτή την κατηγορία γιατί στην κολύμβηση ο συντελεστής καλών και κακών αγώνων είναι 1 προς 9. Οπότε το σημαντικό δεν είναι να προσπαθείς να αποφύγεις το αναπόφευκτο, δηλαδή μια άσχημη κούρσα, αλλά το πως θα αντιδράσεις μετά από αυτή και τι θα αποκομίσεις.»

Πιστεύεις ότι σου πάνε πιο πολύ τα ατομικά σπορ;

«Ακόμα και στην κολύμβηση, τα ομαδικά αγωνίσματα έχουν την δική τους μαγεία. Όμως σίγουρα προτιμώ το ατομικά σπορ γιατί δεν υπάρχει η αίσθηση της εξάρτησης . Η επιτυχία και η αποτυχία είναι στο δικό σου χέρι και μόνο . Δεν υπάρχει ούτε ομάδα ούτε συμπαίκτες. Μόνο εσύ. Εσύ καθορίζεις την μοίρα σου.»

inner

Έχεις νιώσει ποτέ άβολα με τον όρο επαγγελματίας;

«Δεν είμαι επαγγελματίας. Στην Ελλάδα ουσιαστικά επαγγελματίες είναι μόνο οι ποδοσφαιριστές και οι μπασκετμπολίστες. Κανένα άλλο άθλημα δεν έχει τους ίδιους πόρους και την ίδια στήριξη προκειμένου να υπάρξουν συμβόλαια. Είναι κάτι που δεν με επηρεάζει γιατί δεν το σκέφτομαι . Καλό είναι να λαμβάνεις χρήματα και να κερδίζεις για την προσπάθεια όμως δεν ήταν ούτε θα είναι το χρήμα αυτό που με κρατάει στην κολύμβηση αλλά η αγάπη μου κάθε αυτή για αυτό που κάνω.»

Έχεις πει πως στόχος σου είναι η συμμετοχή στους Ολυμπαικούς Αγώνες του Τόκιο. Πόσο κοντά ή μακριά είσαι από την επιτυχία;

«Αυτή την στιγμή βρίσκομαι δυόμισι δευτερόλεπτα μακριά από το όριο. Δεν είμαι ούτε πάρα πολύ μακριά ούτε πάρα πολύ κοντά. Σίγουρα τα δευτερόλεπτα στην κολύμβηση είναι δύσκολο να κατέβουν όμως είναι ο στόχος μας είναι αυτός εδώ και 3 χρόνια και συνεχίζουμε μέχρι τέλους.»

Έχεις νιώσει ποτέ αδικημένη για το γεγονός ότι δεν έζησες όσο θα ήθελες ότι συνέβη το 2004;

«Όταν έγιναν εδώ οι Ολυμπιακοί αγώνες ήμουν 3 χρονών οπότε όντως δεν θυμάμαι και πολλά πράγματα. Είναι κάτι που θα ήθελα πάρα πολύ να το ζήσω γιατί δεν νομίζω πως υπάρχει καλύτερο πράγμα από το να συμμετέχεις στους Ολυμπιακούς αγώνες της πατρίδας σου. Ξέρω πως είναι κάτι που δεν πρόκειται να συμβεί, όμως μόνο στην ιδέα ότι κάθε μέρα κολυμπώ εκεί όπου κολύμπησαν αθλητές όπως ο Φελπς, το δέος είναι τεράστιο.»

Η αγάπη σου για το windsurf σε έχει κάνει να σκεφτείς ποτέ το ενδεχόμενο να το ακολουθήσεις επαγγελματικά;

«Το windsurf αποτελούσε ανέκαθεν μια ευχάριστη διαφυγή για μένα. Είναι ένα άθλημα στο οποίο εσύ έρχεσαι σε καθαρή αλληλεπίδραση με την φύση, καθώς εμπλέκονται πολλοί εξωγενείς παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν το τελικό αποτέλεσμα. Λατρεύω την συγκεκριμένη ασχολία γιατί ανεβάζει την αδρεναλίνη μου στα ύψη. Η μεγάλη διαφοροποίηση σε σχέση με την κολύμβηση είναι πως το windsurf δεν έχει ημερομηνία λήξης για όποιον το ακολουθήσει. Οπότε ναι, όταν αποσυρθώ από την κολύμβηση θα είναι το πρώτο πράγμα που θα κοιτάξω να κάνω.»

Τι έχεις να πεις για την δράση σου στο Youtube, μιας και αποτελεί γενικότερη ασχολία των νέων αθλητών με κυριότερο παράδειγμα τον Στέφανο Τσιτσιπά;

«Ο Στέφανος είναι άξιος πρέσβης της Ελλάδας και τον θαυμάζω.Όσον αφορά το Youtube, είναι κάτι που μ αρέσει πάρα πολύ γιατί αναδεικνύω την Ελλάδα και την κολύμβηση μέσα από αυτό. Ειδικότερα μετά το τέλος των σπουδών μου σκοπεύω να επικεντρωθώ περισσότερο σε αυτό το κομμάτι.»

25 πανελλήνια ρεκόρ δεν τα λες και λίγα. Ωστόσο πρώτο στην ιεράρχηση πρέπει να είναι αυτό στα 200μ. Μικτή ατομική σωστά;

«Σίγουρα, ήταν ένα ρεκόρ που το κυνηγούσα εδώ και τρία χρόνια. Το 2016 είχα φτάσει σε απόσταση 20 κλασμάτων. Φέτος χάρηκα πάρα πολύ όταν κατάφερα επιτέλους να το σπάσω αλλά σίγουρα η χαρά του 2016 δεν συγκρίνεται με την τωρινή καθώς τότε ήταν που έκανα μια τόσο μεγάλη επίδοση για τα δικά μου στανταρ.»

Τι πιστεύεις ότι λείπει από την τεχνική σου;

«Κοίτα όσο κατεβαίνουν οι χρόνοι τόσο τα δευτερόλεπτα γίνονται πιο απόλυτα. Σίγουρα υπάρχουν σημεία της τεχνικής μου που πρέπει να αλλάξω και δουλεύω πάνω σε αυτό με τους προπονητές μου, όμως πιστεύω πως το νο1 ζήτημα σε αυτό το επίπεδο είναι η ψυχολογία. Είναι αυτή που διαχωρίζει τους καλούς από τους κορυφαίους και είναι κάτι που προσπαθώ να βελτιώνω συνεχώς. Σε αυτή την προσπάθεια αρωγοί είναι οι προπονητές μου Δημήτρης Δαμασιώτης και Κώστας Λεμπέσης. Δίχως την δική τους προσπάθεια και στήριξη, αλλά και όλης της ομάδας του Ωκεανού, δεν θα μπορούσα ποτέ να φτάσω στο επίπεδο που είμαι τώρα.»

inner

Έχεις νιώσει ποτέ την απαξίωση των προσπαθειών σου λόγω του αθλήματος στο οποίο βρίσκεσαι;

«Πιστεύω πως η κολύμβηση έχει αποφέρει πάρα πολλές επιτυχίες. Δυστυχώς δεν είναι ένα εμπορικό άθλημα και το καταλαβαίνω γτ π.χ. στο τένις οι αθλητές παίζουν για τρεις συνεχόμενα, κάτι που βοηθάει την διαφήμιση των εκάστοτε χορηγών. Στην κολύμβηση ο μέσος όρος διάρκειας μιας κούρσας είναι 2 λεπτά, οπότε είναι λογικό κάποιος που θέλει να διαφημιστεί να επιλέξει έναν τενίστα ή έναν ποδοσφαιριστή ή έναν μπασκετμπολίστα που παίζουν επί δύο ώρες και όχι δύο λεπτά.»

Τι πιστεύεις ότι είναι αυτό που ελκύει τα μικρά παιδιά στην κολύμβηση;

«Η κολύμβηση είναι αρεστή στα παιδιά και κυρίως στους γονείς λόγω της γεωγραφικής μας θέσης και της ανάγκης που έχουμε να ξέρουμε να κολυμπάμε. Το μεγάλο αβαντάζ της κολύμβησης είναι η μηδαμινή καταπόνηση του σώματος λόγω των συνθηκών της μηδαμινής βαρύτητας.»

Η Νικόλ Παυλοπούλου έχει ταβάνι;

«Είμαι πολύ μικρή ακόμα για να μιλάω για ταβάνι αλλά πιστεύω πως το σημείο που θα πω ότι έχω καλυφθεί είναι όταν θα ζήσω την εμπειρία των Ολυμπιακών αγώνων. Όχι μόνο μια φορά.»

Πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 20 χρόνια από τώρα;

«Πάντα ήθελα να είμαι μια αθλήτρια που θα αφήσει το στίγμα της στην κολύμβηση. Δεν θέλω να είμαι σαν εκείνους τους αθλητές που έφτασαν σε υψηλό επίπεδο για 2-3 χρόνια και μετά εξαφανίστηκε από τον χάρτη. Θέλω να είμαι σταθερά σε υψηλό επίπεδο για όσο περισσότερο μπορώ. Θα ήθελα μέσω των επιτυχιών μου και μαζί με άλλους αθλητές να βοηθήσουμε στο να διαδοθεί η κολύμβηση και να φέρουμε μια αλλαγή προς το καλύτερο, ώστε οι επόμενες γενιές να έχουν ακόμα περισσότερα εφόδια.»

inner

Αν γυρνούσες πίσω τον χρόνο, θα άλλαζες κάτι στην μέχρι τώρα πορεία σου;

«Αν θα άλλαζα κάτι θα ήταν μια περίοδος στην ζωή μου όπου κάποια αρνητικά αποτελέσματα με είχαν ρίξει πολύ ψυχολογικά. Θα πήγαινα πίσω σε εκείνη την εποχή και θα έλεγα στην Νικόλ [Ξύπνα! Αξίζεις κάτι καλύτερο] γιατί δεν άξιζε να στεναχωριέμαι με ανούσια πράγματα.»

Τι θα άλλαζες στο σύστημα της χώρας αν είχες την δυνατότητα;

«Τις πανελλήνιες. Θεωρώ πως αποτελούν καταστροφή για κάθε νεαρό αθλητή γιατί η συντριπτική πλειοψηφία σταματάει τον αθλητισμό για να διαβάσει για τις πανελλήνιες, με αποτέλεσμα όταν επιστρέψει, το σώμα του να μην μπορεί να ανταποκριθεί και να τα παρατάει. Ειδικότερα μετά την κατάργηση των όποιων βοηθειών υπήρχαν από πλευράς μορίων στους αθλητές υψηλού επιπέδου, η όλη κατάσταση μόνο εφάμιλλη δεν είναι για τα νέα παιδιά. Είναι πραγματικά χαζό η πολιτεία να μην υποστηρίζει τα πρόσωπα που η ίδια χειροκροτεί ύστερα από κάθε επιτυχία. Άλλωστε, στο σημείο που έχουμε φτάσει, αυτοί οι αθλητές είναι ένα από τα λίγα θετικά που έχει να παρουσιάσει η χώρα μας.»

Επιμέλεια: Γιάννης Γιανναράκης

Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

Σχετικά βίντεο

close menu
x