Δημάτος: «Ανοιχτή η πληγή, ευτυχώς δεν ήρθε το μοιραίο, αλλά να τη γιατρέψουμε»

Η ποινή αποκλεισμού από την Ευρώπη με ανασταλτικό χαρακτήρα αλλά διετή επιτήρηση για την ΑΕΚ, καθώς και η τιμωρία δύο αγώνων χωρίς κόσμο θεωρείται πολύ μικρό κακό για τη δύσκολη θέση στην οποία είχε βρεθεί η ομάδα για τα επεισόδια στον αγώνα με τον Άγιαξ.

Ο ο διευθυντής επικοινωνίας της ΠΑΕ ΑΕΚ, Ανδρέας Δημάτος, σχολίασε μέσω Facebook την απόφαση αναφέροντας πως θα πρέπει η «Ένωση» να διδαχτεί από τα λάθη που έγιναν για να μην επέλθει σε περίπτωση νέων επεισοδίων αποκλεισμός από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Αναλυτικά το μήνυμά του:

«Ήταν πολύ δύσκολο εκείνο το βράδυ. Και μακρύ... Βράδιασε στις 27 Νοεμβρίου και ξημέρωσε το πρωί της 22ας Φεβρουαρίου με μια απόφαση με τον κωδικό αριθμό 32223... Ένα μεγάλο μπράβο σε όσους το κατάφεραν!

Θα ήταν τεράστιο κρίμα για όλους όσοι εργάστηκαν προκειμένου να ανταπεξέλθει οργανωτικά η ΑΕΚ στην επιστροφή της στο Champions League η κατάληξη να ήταν η απόλυτη καταστροφή. Και τι να πουν; Σε αυτή τη ζωή από ένα αποτέλεσμα κρίνονται τα πάντα, θα έδινε κανείς σημασία; Ποια αξία θα είχε για όσους ακύρωσαν ήδη αυτή την προσπάθεια; Η UEFA κάτι φάνηκε να αναγνώρισε...

Τουλάχιστον πικράναμε εκείνους που από εκείνο το πολύ σκληρό βράδυ είχαν... εκδώσει την απόφαση του αποκλεισμού, μοιράζοντας τα ευρωπαϊκά εισιτήρια της νέας σεζόν. Πόσες φορές έχουν προβλέψει την καταστροφή της ΑΕΚ και έμειναν να διαβάζουν τις έγκυρες και περισπούδαστες προβλέψεις τους... Οι εποχές βεβαίως που μοίραζαν τα κομμάτια της ΑΕΚ έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί! Κάποια στιγμή μπορεί και να βαρεθούν!

Η πληγή βεβαίως δεν έκλεισε. Η πληγή μας είναι ανοιχτή και αιμορραγεί, αλλά ευτυχώς δεν προκάλεσε το μοιραίο. Και τώρα όλοι μαζί θα πρέπει να την γιατρέψουμε, ο καθένας αντιμετωπίζοντας κατάματα τις ευθύνες του.

Και δεν πανηγυρίζει κανείς. Γνωρίζουμε ότι η ζημιά είναι μεγάλη. Θα ήταν ανεπίτρεπτο να μην το έχει καταλάβει μια ομάδα που δεν έψαξε ποτέ δικαιολογίες και δεν μετέθεσε αλλού τις ευθύνες της, ούτε στην πιο μεγάλη περιπέτεια αυτής της διαδρομής.
Με τα δικά της λάθη έχει μάθει να είναι πολύ πιο αυστηρή, γιατί μόνο από αυτά κινδυνεύει.

Δεν είναι ένας που φταίει! Τα λάθη του ενός, των δέκα, των είκοσι, είναι λάθη όλων μας! Και η διαδικασία της αυτοκάθαρσης πρέπει να γίνει συλλογικά!».