Είναι το χτύπημα «Πανένκα» για τα πέναλτι ότι το AZAX ή η Coca Cola;

Ήταν η βραδιά της 20ης Ιουνίου του 1976, στο Βελιγράδι όταν ο Αντόνιν Πανένκα θα άφηνε για πάντα το στίγμα του στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, σκοράροντας από την λευκή βούλα του πέναλτι με τον πιο πονηρό και ιδιαίτερο τρόπο από καταβολής της μπάλας...

Mπορεί να μην ξέρουν οι περισσότεροι πως η (ενωμένη τότε ακόμα) Τσεχοσλοβακία με αυτή τη στιγμή έμπνευσης κατέκτησε το Ευρωπαϊκό τρόπαιο, αυτό που σήμερα αποκαλούμε Euro... μάλιστα σίγουρα δεν ξέρουν πλην των μυημένων πολλοί πως αυτή είναι και η μόνη βραδιά που οι Γερμανοί ηττήθηκαν στην απόλυτη σπεσιαλιτέ τους, τη διαδικασία των πέναλτι! Αυτό όμως που κάνει το γεγονός μοναδικό είναι πως όσοι έχουν παρακολουθήσει έστω και μισό ημίχρονο κάποιου αγώνα γνωρίζουν τι πάει να πει «χτύπημα αλά Πανένκα».

Το μιμήθηκαν πολλοί, από μικρά παιδιά σε αλάνες μέχρι ποδοσφαιριστές τεράστιων συμβολαίων... μόνο πως αυτό όλοι το έκαναν μετά, όλοι το έκαναν «αλά Πανένκα» και μοιάζει σαν ένα άτυπο copyright. Μάλιστα αν το καλοσκεφτούμε την τάση σε όλα τα πράγματα την δίνει ο απλός λαός αυθόρμητα και όχι τυπικά χαρτιά κατοχύρωσης δικαιωμάτων από αυτά που λατρεύουν οι δικηγόροι και οι συμβολαιογράφοι ωστόσο σαν τη συλλογική μνήμη του θυμόσοφος λαού δεν υπάρχει τίποτα!

Κανένα συμβόλαιο και καμία συμφωνία δεν μας έκανε από την μέρα που γεννηθήκαμε να λέμε Βετέξ αυτό το (κίτρινο συνήθως) σφουγγαράκι που «σφήνωνε» η μητέρα μας στην βρύση του νεροχύτη. Έτσι το μάθαμε, έτσι το αγαπάμε και έτσι θα το περάσουμε στις επόμενες γενιές με τη σειρά μας .Βετέξ ήταν προφανώς η μάρκα και το -εξ στο τέλος μαρτυράει πως έκανε την εμφάνιση του στην αγορά στα 80s που όλα είχαν το -εξ στο τέλος όπως τα σπορτέξ στα αθλητικά παπούτσια.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στο england365.gr