Υπήρξε περίοδος που η Ρεμς ήταν ό,τι καλύτερο είχε να παρουσιάσει η χώρα, η Νις είχε τις δικές της επιτυχίες την ίδια δεκαετία του ’50, ακολούθησε η κυριαρχία της Σεντ Ετιέν, η Ναντ συνέδεσε τη δεκαετία του ’70 με εκείνη του ’80, ενώ οι πιο πρόσφατοι θυμούνται την εποχή της Μαρσέιγ, της πρώτης εκπροσώπου της χώρας που κατέκτησε διεθνές τρόπαιο (το Champions League 1993), την επταετή παντοκρατορία της Λιόν και πλέον την εποχή της Παρί Σεν Ζερμέν.
Μονακό και Λιλ δεν είχαν περίοδο συνεχόμενης κυριαρχίας, ωστόσο ήταν πάντοτε εκεί. Εννέα ομάδες, 61 πρωταθλήματα, όμως λείπουν ακόμα… έξι τίτλοι.
Η ομάδα με τον πιο εκκεντρικό, αλαζόνα, αθυρόστομο, αλλά και καθοριστικό για την εξέλιξη του γαλλικού ποδοσφαίρου… λογιστή, ήταν μία ομάδα που χάραξε ανεξίτηλα το σημάδι της τη δεκαετία του ’80 και αναπόφευκτα αποτέλεσε τόσο πηγή για τις επιτυχίες της εθνικής εκείνη την εποχή (πρωταθλήτρια Ευρώπης 1984, ημιτελικά στα Μουντιάλ του 1982 και του 1986), όσο και έμπνευση για όλα παιδιά της Γαλλίας, τα οποία μία δεκαετία μετά μεγάλωσαν και κατέκτησαν τον κόσμο, μάλιστα με τον προπονητή εκείνου του συλλόγου, τον Εμέ Ζακέ.
Διαβάστε ολόκληρο το αφιέρωμα στο sport-retro.gr
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
