Είδε τη… φάκα και δεν έπεσε μέσα ο Παναθηναϊκός

Ο ψυχοβγαλτικός Παναθηναϊκός έπαιξε με τη φωτιά, αλλά έφυγε από την Πόλη μόνο με ελαφρά εγκαύματα. Η νίκη επί της Νταρουσάφακα αποβάλει σχεδόν ολοκληρωτικά το άγχος της πρόκρισης στα play offs, αλλά παράλληλα κρατά στο δικό του χέρι το στόχο της τρίτης και πολύ δυσκολότερα της δεύτερης θέσης, που έχει τεράστια διαφορά από την τέταρτη.

Πάντως η εμφάνιση για μεγάλο, ίσως το μεγαλύτερο, διάστημα του αγώνα ήταν για τους «πράσινους» οδηγός προς αποφυγή για τη συνέχεια. Μπήκαν στο ματς άνευροι, χωρίς συγκέντρωση και η αδιάφορη Νταρουσάφακα έμοιαζε σαν να είχε πολύ μεγαλύτερο κίνητρο. Η κακή άμυνα, με την ευθύνη να βαραίνει τον Ραντούλιτσα αλλά όχι μόνο αυτόν, έκανε τον Ερντέν να μοιάζει χαμένος γιος του Χαμίκ Ολάζουον με 16 πόντους στο πρώτο δεκάλεπτο, ενώ τα εύκολα λάθη έφερναν άκοπους πόντους στο ανοιχτό γήπεδο για τους Τούρκους. Ο Καλάθης ήταν εξ αρχής εκτός κλίματος αγώνα και δεν μπήκε ποτέ στο πνεύμα του, ενώ άσχημα ξεκίνησαν Ραντούλιτσα, Γουίλιαμς και Φελντέιν, αλλά στην πορεία συνήλθαν.

Η αφύπνιση άρχισε ξανά από τον Διαμαντίδη. Νοικοκύρεψε το επιθετικό παιχνίδι, κάλμαρε το μυαλό των υπολοίπων κι έβγαλε ενέργεια που δεν συνάδει με τα 36 του χρόνια. Η άμυνα έκλεισε προς τα μέσα μειώνοντας το χώρο δράσης στον Ερντέν και προσφέροντας βοήθεια στους ψηλούς, με το ρίσκο των μακρινών σουτ να βγαίνει μέχρι ενός σημείου. Ο Ραντούλιτσα ηρέμησε, «ταΐστηκε» σωστά από τους συμπαίκτες του και ο Γουίλιαμς βρήκε πεδίο δράσης μέχρι να παροπλιστεί λόγω φάουλ για να επιστρέψει και να «καθαρίσει» στο τέλος. Στο τελευταίο δίλεπτο ο Παναθηναϊκός θύμισε… Λοκομοτίβ Κουμπάν στο φινάλε του ΟΑΚΑ πετώντας μια νίκη που έδειχνε δική του. Για κακή του τύχη, η Νταρουσάφακα παρά το τεράστιο μπάτζετ της δεν είναι ομάδα που ξετυλίγει τέτοια δώρα και το επέστρεψε στους «πράσινους».

Για τη σημασία της νίκης, δεν χωρά κουβέντα. Αντίθετα σηκώνει πολλή τέτοια η εμφάνιση του Παναθηναϊκού, που ήταν κατώτερη των περιστάσεων. Και μπορεί να αρκούσε για να περάσει από την Πόλη απέναντι σε μια μέτρια ομάδα, δίχως βαθμολογικό κίνητρο, έδρα ή «φανέλα», αλλά δεδομένα θα χρειαστεί ένα πολύ καλύτερο πρόσωπο στα play offs, όπου εκτός σοβαρότατου απροόπτου δεν θα έχει την «ασφάλεια» του πλεονεκτήματος έδρας και του ΟΑΚΑ, αλλά θα κληθεί να νικήσει τουλάχιστον μία φορά μακριά από αυτό (όπου δεν είναι αρκούντως πειστικός) κάποια πολύ καλύτερη ομάδα, με τεράστιο κίνητρο, πολύ πιο «καυτή» ατμόσφαιρα και πολύ βαρύτερη φανέλα. Ακόμη και στην περίπτωση που αυτή είναι η πιο «βολική» (αλλά σε καμία περίπτωση ευκαταφρόνητη) Λαμποράλ Κούτσα.

Το παρήγορο είναι πως ακόμη και στις τρεις εβδομάδες που μεσολαβούν μέχρι τα play offs ο Παναθηναϊκός, που έγινε άλλη ομάδα με τις προσθήκες μεσούσης της περιόδου, μπορεί να βελτιωθεί σε αντίθεση με άλλους ανταγωνιστές που όντας περίπου ίδιοι από την αρχή της σεζόν έχουν μάλλον φτάσει στο ταβάνι τους.

Follow @ChristosRobolis