Είναι κάποιες νίκες που σου προσφέρουν πολύ περισσότερα από απλώς δύο βαθμούς. Στην κατηγορία αυτή ανήκει αναμφίβολα η νίκη του Παναθηναϊκού επί της Μπάμπεργκ. Δεν είναι απλώς ένα θετικό αποτέλεσμα απέναντι σε μια εξαιρετική ομάδα και σε μια έδρα που δεν θα καλοπεράσει κανένας. Είναι ταυτόχρονα, ίσως και κυρίως, η απάντηση σε πολλές αμφιβολίες που είχε προξενήσει, δικαιολογημένες ή μη, η ως τώρα παρουσία της ομάδας και κυρίως η συντριβή στο ΣΕΦ.
Κι αν η καλή εμφάνιση στη Μόσχα απέναντι στην ΤΣΣΚΑ θα μπορούσε να εκληφθεί ως μία αντανακλαστική αντίδραση μετά από μια βαριά ήττα και το «ηλεκτροσόκ» της αλλαγής προπονητή, η νίκη και ιδίως ο τρόπος που αυτή ήρθε στη Γερμανία συνιστά πέρα από κάθε αμφισβήτηση πειστική απάντηση πως ο Παναθηναϊκός διατηρεί ακέραιο το χαρακτήρα της μεγάλης ομάδας και διαθέτει, ακόμη και στη μετα-Διαμαντίδη εποχή, προσωπικότητα. Όχι απαραίτητα κάποιον μεγάλο ηγέτη, αλλά την αύρα που πηγάζει από τη φανέλα και το βάρος της. Ίσως, δε, πλέον και από τον πάγκο του…
Ασφαλώς, πέρα από την απάντηση μίας ολόκληρης ομάδας, ήρθε και η αποστομωτική απάντηση ενός παίκτη. Ο Νικ Καλάθης έκανε το πιο ολοκληρωμένο παιχνίδι του με τα πράσινα έχοντας 13 πόντους, 11 ριμπάουντ, 9 ασίστ, 3 κλεψίματα, κανένα λάθος και προπαντός το καλάθι της νίκης μετά από κάτι μεταξύ επιθετικού ριμπάουντ και κλεψίματος στον καλό του φίλο και άλλοτε συγκάτοικο στην Εθνική Νίκο Ζήση. Ο άνθρωπος που ως τώρα κρινόταν με βάση το συμβόλαιό του κι όχι την αξία του, θαρρείς και οι επικριτές του είναι αυτοί που τον πληρώνουν, έκλεισε στόματα. Ουδείς λέει πως είναι ο νέος ηγέτης του Παναθηναϊκού που θα κάνει τον Διαμαντίδη… ανάμνηση, αλλά δεν είναι-δα-και κανένας άσχετος. Αυτή η μεγάλη εμφάνιση, δε, είναι ικανή από μόνη της να τον απελευθερώσει ψυχολογικά και να του τονώσει την πληγωμένη του αυτοπεποίθηση. Ο Νικ δεν διεκδικεί την ταμπέλα του Διαμαντίδη, όμως είναι ένας παίκτης που μπορεί να κάνει εξαιρετικά κάποια πράγματα, λιγότερο καλά κάποια άλλα και μέτρια κάποια τρίτα. Είναι λάθος να τον κρίνουμε με βάση αυτά που κάνει ο… Στεφ Κάρι, όπως και ο Στεφ Κάρι θα ήταν άδικο να κριθεί με βάση την άμυνα που παίζει ο Καλάθης.
Φυσικά ο Παναθηναϊκός δεν έγινε μεμιάς υπερομάδα. Ο Τσάβι Πασκουάλ έχει πολλή δουλειά, ακόμη περισσότερα να διορθώσει και ελάχιστο χρόνο (λόγω και του βεβαρημένου προγράμματος) για να περάσει τα στοιχεία που θέλει με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Όμως η συγκεκριμένη νίκη, έστω κι αν δεν είναι φρόνιμο να του πιστωθεί, μπορεί να αποτελέσει μια καλή αφετηρία, ένα «βοήθημα» στην εμπιστοσύνη που του δείχνουν σχεδόν άπαντες στον Παναθηναϊκό βλέποντας στο πρόσωπό του τον άνθρωπο που μπορεί να δημιουργήσει μία ομάδα κυρίαρχη στην Ελλάδα και διεκδικήτρια στην Ευρωλίγκα.
Follow @ChristosRobolis
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
