Ο τραμπούκος Παναθηναϊκός και το... αντιπαράδειγμα του Ολυμπιακού

Τα ζητούμενα ήταν πολλά για να πλησιάσει ο Παναθηναϊκός ένα βήμα πιο κοντά στο πρώτο του Final 4. Συγκέντρωση, διαχείριση συναισθημάτων, ενέργεια, πίεση στο όριο, σωστές επιλογές, έλεγχος ριμπάουντ, καλά ποσοστά από μακριά, παιχνίδι μέσα στη ρακέτα… Χθες βράδυ ο Παναθηναϊκός τα έκανε ΟΛΑ περίπου τέλεια! Εστιάζουμε στα εξής:

-Ο Παναθηναϊκός έπιασε από το λαιμό τη Ρεάλ από το πρώτο δευτερόλεπτο. Γνωρίζοντας πως οι χειριστές εκλείπουν ειδικά μετά και το απρόσμενο «δώρο» της απουσίας του Καμπάτσο, πίεσε ανελέητα, έστησε παγίδες και οδήγησε την πανικόβλητη «βασίλισσα» σε απανωτά λάθη που έφεραν το εμφατικό 20-0 στο πεντάλεπτο. Οι παίκτες του «έδειραν» μπασκετικά τους αντιπάλους δείχνοντας εξ αρχής πως είναι τα αφεντικά. Ακόμη και τα φάουλ που έκαναν ήταν «αντρικά», ενώ όταν γκρέμιζαν τους αντιπάλους δεν έσπευδαν καν να τους δώσουν το χέρι για να σηκωθούν. Κανονικό bullying δηλαδή…

-Αποτελεί την προέκταση του παραπάνω. Το 20-0 δεν αρκούσε για τη νίκη. Ακριβώς έναν χρόνο πριν ο Παναθηναϊκός προηγείτο με 47-31 της Φενέρμπαχτσε στις αρχές της τρίτης περιόδου, αλλά στη συνέχεια ηττήθηκε και κατέρρευσε στο υπόλοιπο της σειράς. Αυτή τη φορά οι «πράσινοι» διαχειρίστηκαν την ευφορία της κερκίδας, διατήρησαν την ψυχραιμία τους ακόμη κι όταν ο αντίπαλος πλησίασε στους οκτώ και τον αποτελείωσε όταν ξαναπάτησε το γκάζι.

-Ο Νικ Καλάθης και ο Μάικ Τζέιμς είναι το πιο ολοκληρωμένο… one-two punch (που λένε και οι Αμερικανοί) στην Ευρωλίγκα. Ο κορυφαίος δημιουργός και ο καλύτερος στο ένας εναντίον ενός περιφερειακοί στην Ευρωλίγκα συμπληρώνουν ιδανικά ο ένας τον άλλο στην επίθεση. Όμως δεν πρέπει να υποτιμηθεί η προσφορά τους στην άμυνα. Συνεπικουρούμενοι κι από τους συμπαίκτες τους πίεσαν ασφυκτικά στην μπάλα, απόκοψαν τη σύνδεση των γκαρντ με τους ψηλούς που έμειναν «ατάιστοι» και κέρδισαν 28 πόντους (!) από τα αντίπαλα λάθη.

-Η στατιστική αδικεί την συμβολή των ψηλών του Παναθηναϊκού, ειδικά των Κρις Σίνγκλετον και Τζέιμς Γκιστ, στη νίκη. Αντιμετώπισαν δυναμικά τους πιο ογκώδεις αντιπάλους τους, κοίταξαν στα μάτια ακόμη και τον θηριώδη Ταβάρες, λειτούργησαν σχεδόν υποδειγματικά στις περιστροφές και παρότι για το μεγαλύτερο διάστημα έπαιξαν άμυνα με αλλαγές κυριάρχησαν στα ριμπάουντ. Ενδεικτικό είναι πως η Ρεάλ πήρε μόλις 7 επιθετικά ριμπάουντ έχοντας… ΜΗΔΕΝ στο πρώτο ημίχρονο, ενώ δέχτηκε 5 τάπες στο διάστημα αυτό από τους… κοντούς ψηλούς του Παναθηναϊκού.

-Εύκολο ριμπάουντ και καλές άμυνες επέτρεψαν στον Παναθηναϊκό να τρέξει σε κάθε ευκαιρία. Πήρε 24 πόντους στο ανοιχτό γήπεδο, σχεδόν το 1/4 της παραγωγής του, δίχως να παρασυρθεί και πατώντας αρκετές φορές φρένο όταν δεν υπήρχαν οι κατάλληλες προϋποθέσεις. Η Ρεάλ δεν έχει ούτε τους γκαρντ αλλά ούτε και τους ευκίνητους ψηλούς για να αντιμετωπίσει τα fast break.

-Οι δεύτεροι ρόλοι επιτέλεσαν στο ακέραιο το καθήκον τους. Ο Αντετοκούνμπο έβγαλε τα συκώτια στον Ντόντσιτς, Ντένμον και Λοτζέσκι λειτούργησαν άψογα ως ελεύθεροι σκοπευτές, ο Γκέιμπριελ πρόσφερε πολύτιμες ανάσες σε Γκιστ και Σίνγκλετον, ενώ ο Πέιν και ο Βουγιούκας έδωσαν οντότητα στο ζωγραφιστό.

-Ο Παναθηναϊκός εκτέλεσε τη Ρεάλ πίσω από τα 6,75μ. Σούταρε με 12/22 ανοίγοντας το γήπεδο κι απαγορεύοντας στον αντίπαλο να κλειστεί στο καβούκι του και να στείλει τους αντιπάλους πάνω στα θηρία της. Ντένμον και Λοτζέσκι κάλυψαν και με το παραπάνω το κενό στο μακρινό σουτ από την απουσία του Ρίβερς, ο Τζέιμς ήταν απόλυτα εύστοχος (3/3) και οι «πράσινοι» είχαν μόνιμη απειλή από μακριά.

-Η εξέλιξη της βραδιάς επέτρεψε να κρατήσει ο Παναθηναϊκός δυνάμεις και για την Πέμπτη. Καλάθης, Γκιστ και Σίνγκλετον ήταν περιττοί στο τέταρτο δεκάλεπτο και κανείς δεν ξεπέρασε τα 26:49 του Τζέιμς στο παρκέ. Το ίδιο, ασφαλώς, ισχύει και για τη Ρεάλ.

Η επόμενη μέρα

Ο ενθουσιασμός επιτρέπεται, πλέον, μόνο για τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού. Το παιχνίδι της Πέμπτης αρχίζει από το 0-0 και το +28 δεν προσφέρει μεγαλύτερο προβάδισμα από ό,τι θα έδινε μια νίκη με μισό πόντο. Η Ρεάλ μοιάζει με πληγωμένο θηρίο και αυτό την καθιστά πιο επικίνδυνη. Ο εγωισμός και η ιστορία της επιτάσσουν να αντιδράσει και θα το κάνει. Οι «πράσινοι» θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι γι’ αυτό κι όχι για δεύτερο… πάρτι. Ο εφησυχασμός που μπορεί να προσφέρει η εικόνα απόλυτης κυριαρχίας της χθεσινής βραδιάς είναι ο χειρότερος σύμβουλος. Ρωτήστε και τον Ολυμπιακό που πριν επτά χρόνια διέλυε 89-41 τη Σιένα, αλλά μια βδομάδα μετά μετρώντας τρεις σερί ήττες έβλεπε τους Ιταλούς στο Final 4.

Γι’ αυτό αύριο βράδυ ο Παναθηναϊκός πρέπει να μπει στο γήπεδο ξανά με το μαχαίρι στα δόντια. Να τραμπουκίσει ξανά τη Ρεάλ, που δεν έχει ούτε Ομπράντοβιτς στον πάγκο ούτε τεράστιες προσωπικότητες στο παρκέ (ο Γιουλ είναι ανέτοιμος, ο Ντόντσιτς καλείται να σηκώσει δυσανάλογο βάρος για τα 19 του χρόνια) για να αντεπεξέλθει εύκολα σε τέτοιες συνθήκες. Όλα μοιάζουν να εξαρτώνται από τον Παναθηναϊκό και τις διαθέσεις του. Και η Ρεάλ θα σηκώσει κεφάλι μόνο αν της το επιτρέψει αυτός…

ΥΓ: Η διαιτησία στο ΟΑΚΑ ήταν υποδειγματική, όπως και η συμπεριφορά του κόσμου που διαμαρτυρήθηκε για την Ευρωλίγκα, αλλά-όπως και ο Παναθηναϊκός μέσα στο παρκέ-ασχολήθηκε μόνο με το μπάσκετ. Άλλωστε ήταν τέτοιο το θέαμα που δεν επέτρεπε να τραβήξεις το βλέμμα σου από τη δράση ακόμη και στο +35.

Follow @ChristosRobolis