Θέμα διαχείρισης του Παναθηναϊκού ο Ευαγγέλου

Tου Διονύση Δεσύλλα
twitter@dionisis_d

Από τον καιρό που ο Παναθηναϊκός απέκτησε τον Στέφανο Ευαγγέλου (Ιούλιος 2015)με μεταγραφή από τις ακαδημίες του Πανιωνίου, ακούγαμε πολλά. Ο νεαρός στόπερ ήταν, σύμφωνα με όσους τον είχαν δει στα τμήματα υποδομής των κυανέρυθρων αλλά και στις μικρές εθνικές ομάδες (αρχηγός σε όλες), ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της Ελλάδας και από τους πιο ελπιδοφόρους αμυντικούς που διέθετε η χώρα μας.

Ο άνθρωπος που τον είχε ανακαλύψει, ο Γιάννης – Εβανς Παυλόπουλος (ο οποίος ήταν αντίθετος με τη μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό), παλιός ποδοσφαιριστής και νυν διευθυντής ακαδημιών του Πανιωνίου, έκανε λόγο για τον «νέο Μανωλά», όταν τον Δεκέμβριο του 2015 ο πρώην προπονητής του Παναθηναϊκού, Αντρέα Στραματσόνι, αποφάσισε να τον προωθήσει στην πρώτη ομάδα. Στη συνέχεια, βέβαια, ο νεαρός άσος δεν πήρε ευκαιρίες. Εχοντας μπροστά του Μολέδο, Τελάντερ, Σάμπα, Κουτρουμπή και Ιβανόφ, ο Ευαγγέλου έπαιζε με την ομάδα Νέων και έμπαινε στην αποστολή σε κάποια ματς Κυπέλλου.

Ο γεννημένος στις 12 Μαϊου του 1998 ποδοσφαιριστής έδειξε, πια, τα πρώτα δείγματα γραφής στο «τριφύλλι». Λόγω συνθηκών, αλλά και έπειτα από απόφαση του νέου προπονητή, Μαρίνου Ουζουνίδη, πήρε την ευκαιρία του και αγωνιζόμενος σε τρία σερί παιχνίδια με Κισσαμικό, ΑΕΚ και Πλατανιά εμφανίζεται όλο και καλύτερος. Δυναμικός, προσεκτικός, με πάθος και τσαμπουκά στο παιχνίδι του, αποφεύγοντας τις περιττές ενέργειες και με 2-3 λάθη συνολικά, τα οποία είναι λογικό να γίνουν. Στα παιχνίδια που έχει αγωνιστεί, όσο περνούσαν τα λεπτά, άλλο τόσο έπαιρνε και αυτοπεποίθηση ο 18χρονος άσος. Κάτι που φαινόταν ξεκάθαρα στις κινήσεις του. Το… ψάρωμα των πρώτων λεπτών και η «κρυάδα» άρχισε να φεύγει, το χειροκρότημα του κόσμου σε κάθε κεφαλιά, κάθε δυναμική κίνηση στην μπάλα, κάθε τάκλιν και κόψιμο, έδινε «φτερά» στον νεαρό, που, πλέον, πρέπει να αναγνωρίζεται ως ισότιμο μέλος της ομάδας του Παναθηναϊκού.

Τα πρώτα δείγματα είναι άκρως θετικά, όπως και το πρόσημο για τον ποδοσφαιριστή. Ακόμη, όμως, είναι πολύ νωρίς. Κατανοητή η δίψα του κόσμου να δει μικρούς Ελληνες, προερχόμενους από ακαδημίες, να αγωνίζονται, αλλά με μια τσεκουριά δεν κόβεται το κούτσουρο. Χρειάζονται πολλές ακόμη, κάτι που γνωρίζει πρώτος απ’ όλους ο Μαρίνος Ουζουνίδης, ο οποίος δεν είναι διατεθειμένος να κάψει το… χαρτί του Ευαγγέλου. Ο Παναθηναϊκός διαθέτει στις τάξεις του έναν εξαιρετικό αμυντικό (του λείπει μόνο το μπόι), με πολλά περιθώρια βελτίωσης και με όλο το μέλλον μπροστά του. Γι’ αυτόν τον παίκτη απαιτείται σωστή διαχείριση. Ούτε στη… ναφθαλίνη πρέπει να μπει ο ποδοσφαιριστής, ούτε, ξαφνικά, να γίνει βασικός και αναντικατάστατος. Απαιτείται συντηρητική αντιμετώπιση της όλης κατάστασης, προκειμένου άπαντες να βγουν κερδισμένοι. Και ο παίκτης, και ο Παναθηναϊκός, και το ελληνικό ποδόσφαιρο…

Υ.Γ1: Στα τελευταία παιχνίδια είναι ανεβασμένος ο Παναγιώτης Βλαχοδήμος. Να ένας ακόμη ποδοσφαιριστής – στοίχημα. Αν καταφέρει ο Μαρίνος Ουζουνίδης να τον… καλουπώσει, τότε ο Παναθηναϊκός μπορεί να κερδίσει πάρα πολλά απ’ αυτόν. Αλλωστε, μιλάμε για ένα σπάνιο ταλέντο και έναν ποιοτικό παίκτη. Αυτό που χρειάζεται ο ίδιος είναι εμπιστοσύνη, αλλά και… χαλινάρια από τον προπονητή του.

Υ.Γ2: Παρατηρώντας κάποιος και τις χθεσινές κινήσεις του Ολιβιέ Μπουμάλ, εύκολα καταλαβαίνει ότι το μεγάλο πρόβλημα αυτή τη χρονική περίοδο για τον ποδοσφαιριστή είναι η ψυχολογία. Ο Καμερουνέζος είναι στα κάτω του και έχει και μια κερκίδα να τον καθυβρίζει σε κάθε λάθος! Αυτό θα πρέπει να αλλάξει. Κατανοητή η πίεση σε μια μεγάλη ομάδα, αλλά θα πρέπει όλοι να αντιληφθούν ότι ένας πόδοσφαιριστής, του οποίου η ψυχολογία είναι στα τάρταρα, δεν θα γίνει καλύτερος με μπινελίκια και αποδοκιμασίες. Απαιτείται στήριξη για έναν παίκτη που έχει τα προσόντα να σταθεί στο «τριφύλλι».