Το 0-0 μόνο κακό αποτέλεσμα δεν είναι, αλλά…

* Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο Ολυμπιακός έφερε 0-0 με τη Χάποελ μέσα στο Καραϊσκάκη. Το 0-0 σε πρώτο εντός έδρας ματς σε διπλά παιχνίδια νοκ άουτ στην Ευρώπη, δεν είναι κακό αποτέλεσμα. Ας σκεφθούμε ότι στο Ισραήλ θα πάει για δύο αποτελέσματα: νίκη η, κι ισοπαλία με γκολ. Δεν έχασε δηλαδή χθες ο Ολυμπιακός καμία πρόκριση. Όλα μέσα είναι για την πρόκριση. Αυτό που έχασε χθες, κι είναι πολύ σημαντικό, είναι τις εντυπώσεις, που ασφαλώς και μετράνε, ιδίως όταν είναι τόσο αρνητικές.

* Το πρόβλημα για τον Ολυμπιακό είναι ο τρόπος που ήρθε η ισοπαλία. Γιατί πραγματικά ήταν πολύ κακή η ομάδα. Εγώ την περίμενα την προβληματική εμφάνιση-όποιος με διάβαζε όλες αυτές τις ημέρες, φαντάζομαι το καταλάβαινε. Την περίμενα γιατί ήταν πρώτο επίσημο ματς (εδώ 20 Αυγούστου έπαιζε ο Ολυμπιακός κάθε χρόνο το πρώτο του επίσημο παιχνίδι κι ήταν χάλια…), είναι Ιούλιος μήνας, με νέο προπονητή και με προετοιμασία μετ΄ εμποδίων (οι Μιλιβόγεβιτς, Ιντέγε, Μανιάτης, Ντα Κόστα, Ζντιέλαρ κι ο Ντε Λα Μπέγια έχασαν όλο το πρώτο στάδιο κι ο Καμπιάσο με τον Ντουρμάζ ένα κομμάτι κι από το δεύτερο). Ακόμη και το ότι ο Ολυμπιακός έπαιζε πρώτη φορά στον καινούριο χορτοτάπητα του Καραϊσκάκη δεν ήταν υπέρ του. Ο δε αντίπαλος, όπως είχα αναλύσει, δεν ήταν της πλάκας, όπως νόμιζε ο πολύς κόσμος, έχοντας παρασυρθεί από τον Τύπο, που πολύ απλά είχε κάνει λάθος εκτίμηση, για άλλη μία φορά.

* Όμως, πράγματι δεν περίμενα τόσο κακό τον Ολυμπιακό. Με τόσο θολό μυαλό από τους παίκτες και τον προπονητή-λεπτομέρεια είναι παρεμπιπτόντως, αλλά ο Ντουρμάζ ό,τι καλό έχει κάνει στον Ολυμπιακό δύο χρόνια, το έχει κάνει παίζοντας έξι μήνες από τα αριστερά κι όχι από τα δεξιά. Αδυνατώ δε να καταλάβω γιατί έπρεπε ο Βίκτορ να περιμένει ως την τελευταία στιγμή να παίξει ο προερχόμενος από τραυματισμό Μανιάτης, ενώ είχε τον Μπουχαλάκη και τον Κασάμι-τελικά τι έγινε; Ο Μανιάτης ήταν απογοητευτικός, ξανακτύπησε από το α΄ ημίχρονο και βγήκε στο 63’.

* Τέλος πάντων, ένα γκολ για τον Ολυμπιακό μπορεί να αποδειχθεί χρυσό στο Ισραήλ. Μόνο που για να έρθει γκολ πρέπει να γίνουν φάσεις για γκολ. Και χθες ο Ολυμπιακός όχι απλά δεν έκανε ευκαιρίες, αλλά ακόμη κι οι στημένες φάσεις του ήταν, όλες (!), τραγικές εκτελέσεις, η μία χειρότερη από την άλλη από Φορτούνη και Ντουρμάζ. Το δε χειρότερο είναι ότι στο τελευταίο του φιλικό στο Βέλγιο, όταν είχε πάρει φέρει 0-0 με την Κλαμπ Μπριζ, και τότε είχε μηδενική δημιουργία φάσεων (κι είχε κρατήσει το μηδέν χάρη σε Καπίνο και Λεάλι). Άρα, το χθεσινό, με την ομάδα να μη λειτουργεί καθόλου δημιουργικά-επιθετικά, δεν ήταν κάτι μεμονωμένο…

* Προσέξτε, όμως: σε αυτή τη φάση της σεζόν, δεν μετράει η εμφάνιση, αλλά μόνο το αποτέλεσμα. Κοινώς, περνάς τη Χάποελ, με τον οποιοδήποτε τρόπο, έκανες τη δουλειά σου. Δεν περνάς, απέτυχες και το πληρώνεις ακριβά. Και να θυμίσω ότι από τους Ισραηλινούς χθες έλειπαν, λόγω τιμωρίας, δύο απολύτως βασικοί παίκτες: ο αμυντικός τους μέσος, ο Ρουμάνος διεθνής Χόμπαν κι ο καλύτερός τους στόπερ, ο διεθνής Τζεντέχ.

* Άλλη επιλογή δεν έχουν ο προπονητής κι οι παίκτες του Ολυμπιακού, από το να στρώσουν κάτω τον πισινό τους και να δουν τι μπορούν να κάνουν για να περάσουν από το γηπεδάκι-κλουβί (χειρότερο της Λεωφόρου!) της Χάποελ. Αυτό που λέμε, να κόψουν το κεφάλι τους και να περάσουν.

* Δυστυχώς, όμως, μόνο εύκολο δεν θα είναι-για να ακριβολογώ θα είναι πολύ δύσκολο. Οι Ισραηλινοί είναι ξεκάθαρα αποφασισμένοι να πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους. Οι δικοί μας ακριβοπληρωμένοι και πολυχαϊδεμένοι;

Kώστας Νικολακόπουλος