ΘΕΜΑ: Το «My Way» του Μαρίνου Ουζουνίδη

Λένε ότι η υπομονή και το πλάνο νομοτελειακά δικαιώνονται στη ζωή και αυτό ισχύει κατά κανόνα και στο χώρο του ποδοσφαίρου, που σε πολλούς τομείς του αποτελεί μια μικρογραφία της καθημερινότητας. Αυτό το «δόγμα» ασπάζεται και ο Μαρίνος Ουζουνίδης, με τη στιγμή της δικής του δικαίωσης να αναλάβει μία από τις μεγαλύτερες ομάδες στην Ελλάδα, ήρθε σε μια χρονική συγκυρία που όλα οδηγούσαν σε εκείνον ως μια λύση-μονόδρομο για τον πάγκο του Παναθηναϊκού.



Τη στιγμή αυτή ίσως να μην την περίμενε και ο ίδιος, όταν τις πρώτες μέρες του Αυγούστου περνούσε τα γραφεία του Ολυμπιακού για να αναλάβει τους «ερυθρόλευκους» ως ο τρίτος κατά σειρά προπονητής, μετά και το άδοξο τέλος της συνεργασίας των πρωταθλητών Ελλάδας με τον Βίκτορ Σάντσεθ.

Όλοι έδειχναν ότι είχαν συμφωνήσει με όλα, εκτός από τον σκληρό «πυρήνα» των οπαδών του Ολυμπιακού, που δεν μπορούσαν να αποδεχθούν ούτε ότι οι «ερυθρόλευκοι» θα συμφωνούσαν με έναν Έλληνα τεχνικό και πολύ περισσότερο με έναν επαγγελματία που έχει συνδέσει το όνομά του με τον «αιώνιο» αντίπαλο.

Άθελά του, ο Μαρίνος Ουζουνίδης έγινε persona non grata για τους φίλους του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού που δεν μπορούσαν να δεχθούν ότι ένα «δικό» τους παιδί θα συμφωνούσε με τους «ερυθρόλευκους» και φυσικά του Πανιώνιου, που θεώρησαν τη στάση του Εβρίτη τεχνικού ως «εσχάτη προδοσία» να συμφωνήσει με άλλη ομάδα λίγες μέρες πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος.

«Η διοίκηση του Πανιώνιου ήταν ενήμερη για όλα», έχει δηλώσει σε κάθε τοποθέτησή του από τότε ο Μαρίνος Ουζουνίδης, ωστόσο αυτό που μένει είναι ότι από το πιο hot όνομα της ελληνικής προπονητικής, έμεινε χωρίς ομάδα στην εκκίνηση του πρωταθλήματος.

«Όλα γίνονται για κάποιο λόγο», απαντάει ο ίδιος ο 48χρονος τεχνικός, που ήξερε ότι δεν έπρεπε να αγχωθεί. Ατρόμητος και Αστέρας Τρίπολης ήταν οι ομάδες που γρήγορα τον προσέγγισαν, όταν έμειναν χωρίς προπονητή, αλλά το μήνυμα που έλαβαν αμφότερες ήταν το ίδιο. «Ο Μαρίνος κάτι περιμένει». Δεν γνωρίζει κανείς αν περίμενε πράγματι τον πάγκο του Παναθηναϊκού, αλλά η ουσία είναι ότι δικαιώθηκε στο απόλυτο, επιστρέφοντας σε ομάδα που στόχος είναι ο πρωταθλητισμός.



Επιστρέφει, γιατί λίγοι είναι εκείνοι που θυμούνται ότι ο Μαρίνος Ουζουνίδης άρχισε την προπονητική του καριέρα στο υψηλό επίπεδο από την Κύπρο και συγκεκριμένα από τον ΑΠΟΕΛ. Παρά το γενονός ότι ήταν «άγουρος», δεν πτοήθηκε και από τον Μάιο του 2006 μέχρι τον Ιανουάριου του 2008, όταν και υπέβαλε την παραίτησή του, σε 61 ματς είχε 28 νίκες, 13 ισοπαλίες και μόλις 10 ήττες, κατακτώντας και ένα πρωτάθλημα. Είχε έρθει η στιγμή για εκείνον να επιστρέψει στην Ελλάδα, αλλά να συνεχίσει στα... βαθιά.

Δώνης: «Πάρτε τον Ουζουνίδη»

Ήταν η εποχή που ο Γιώργος Δώνης ήθελε να αλλάξει παραστάσεις και να φύγει από την ΑΕΛ. Θεώρησε ότι ο κύκλος του στη Λάρισα είχε ολοκληρωθεί και η πρόταση της ΑΕΚ, ήρθε την κατάλληλη στιγμή. Ωστόσο, την εισήγησή του προς τη διοίκηση των «βυσσινί» την είχε κάνει για τον διάδοχό του. «Πάρτε τον Ουζουνίδη», ήταν το κεντρικό νόημα των όσων είπε ο Γιώργος Δώνης και πράγματι ο Εβρίτης τεχνικός ανέλαβε το βαρύ φορτίο να συνεχίσει την εξαιρετική δουλειά που γινόταν στην ομάδα της Θεσσαλίας.



Ρωτώντας οποιονδήποτε προπονητή, η ευθύνη να συνεχίσεις κάτι ήδη πετυχημένο είναι πολύ πιο δύσκολο από το να χτίσεις από την αρχή κάτι το οποίο προηγουμένως είχε καταστραφεί κι αυτό το γνώριζε και ο ίδιος ο Μαρίνος Ουζουνίδης, όταν τελικά τον Ιούλιο του 2008 αποδέχθηκε την πρόταση του Κώστα Πηλαδάκη.

Εκ του αποτελέσματος και οι δύο άνδρες δικαιώθηκαν για το «πάντρεμα». Η ΑΕΛ τερματίζει στην 5η θέση, κερδίζοντας μια θέση στο Europa League της επόμενης σεζόν, χάρη σε ένα εντυπωσιακό σερί από τα τέλη Νοεμβρίου μέχρι το τέλος της χρονιάς, στο οποίο οι Θεσσαλοί σε 19 ματς μέτρησαν 9 νίκες, 9 ισοπαλίες και μόλις 1 ήττα (κόντρα στον Παναθηναϊκό), έχοντας μία από τις καλύτερες άμυνες του πρωταθλήματος, με 26 γκολ παθητικό.

Την επόμενη σεζόν το «γλυκό» έδειχνε να χαλάει. Πρόωρος αποκλεισμός στο Europa League από την άσημη Ρέικιαβικ ενώ και στο πρωτάθλημα η ΑΕΛ χρειάστηκε να περάσουν 7 αγωνιστικές για να πετύχει την πρώτη της νίκη. Δείχνοντας για ακόμα μία φορά ότι για εκείνον δεν μετρούν τόσο τα «ψυχρά» συμβόλαια, όσο η εμπιστοσύνη (κι όχι η στήριξη) του περιβάλλοντός του υπέβαλε την παραίτησή του στις 21 Φεβρουαρίου έπειτα από μια εντός έδρας ήττα από τον Πανθρακικό, δείχνοντας ότι όταν κάτι πια δεν το ευχαριστιέται, αλλά τον φθείρει, αποχωρεί με το κεφάλι ψηλά.

Επόμενη στάση... Θεσσαλονίκη

Ο επόμενος σταθμός του Μαρίνου Ουζουνίδη ήταν μια εξίσου ιστορική ομάδα, αλλά σε μια περίοδο που τα οικονομικά προβλήματα «σιγόβραζαν» στα εσωτερικά της. Ο λόγος για τον Ηρακλή, τον οποίο ανέλαβε στις αρχές Αυγούστου του 2010 μετά τον Γιόζεφ Μπουμπένκο και το ξεκίνημά του ήταν πέραν αρκετά ενθαρρυντικό. Στις 10 πρώτες αγωνιστικές ο «Γηραιός» γνώρισε μόλις μία ήττα (από την Καβάλα εντός έδρας), έχοντας 7 ισοπαλίες και 3 νίκες εκ των οποίων η μία με τον Ολυμπιακό στην πρεμιέρα.



Παρ' όλα αυτά, είπαμε ότι ο Μαρίνος Ουζουνίδης μένει σε μια ομάδα μόνο όταν περνά καλά και στον Ηρακλή που βυθιζόταν στην εσωστρέφεια των προβλημάτων του δεν ήταν δυνατόν να περάσει καλά.

Για αυτό τον λόγο, λοιπόν, ο Έλληνας τεχνικός στις 30 Ιανουαρίου υπέβαλε την παραίτησή του και από τον Ηρακλή, έχοντας ουσιαστικά σώσει τον «Γηραιό» μόλις από τον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος

Επιστροφή στο σπίτι και η «τρελή» διετία στην Ξάνθη

Κάθε συνεργασία με τον Χρήστο Πανόπουλο έχει ενδιαφέρον. Πρόκειται για έναν από τους φερέγγυους μεγαλομετόχους στο ελληνικό ποδόσφαιρο και έναν από τους ξεχωριστούς, καθώς αποτελεί μια προσωπικότητα με τη δική του ταυτότητα, μακριά από τα τυποποιημένα. Ο ίδιος ο Μαρίνος Ουζουνίδης μιλά με τα καλύτερα λόγια για τον ίδιο, με τα αισθήματα να είναι αμοιβαία.



Ο Εβρίτης τεχνικός, άλλωστε, ήταν ένας από τους προπονητές που ανάγκασε τον ιδιοκτήτη της ακριτικής ΠΑΕ να τον εμπιστευτεί (άλλωστε η «στήριξη» δεν είναι λέξη που συμπαθεί ο νέος προπονητής του «τριφυλλιού») για μια διετία με ένα... διάλειμμα δύο μηνών το οποίο προέκυψε και πάλι από παραίτηση του Ουζουνίδη.

Την άνοιξη του 2011 οριστικοποιήθηκε η επιστροφή του έμπειρου τεχνικού στο... σπίτι του, σε μια πόλη που μεγάλωσε, σε μια ομάδα που τον έκανε άνδρα, προκειμένου να ανέβει επίπεδο ως ποδοσφαιριστής.

Η πρώτη του σεζόν χαρακτηρίστηκε από πολλά σκαμπανεβάσματα, καθώς υπήρξε περίοδος στην οποία η Ξάνθη είχε 10 ματς αήττητη με 7 νίκες και 3 ισοπαλίες και απευθείας ακολούθησε ένα χρονικό διάστημα δύο μηνών με 8 ήττες σε ισάριθμα ματς. Εκείνη η σεζόν αποτέλεσε απλά τη βάση για την ερχόμενη, που ξεκίνησε με δύο ισοπαλίες και μία νίκη επί της ΑΕΚ.

Η ήττα όμως από τον ΠΑΟΚ (0-3) στις 22/9/2012 οδήγησε -και πάλι χωρίς να το περιμένει κανείς- τον Εβρίτη τεχνικό σε παραίτηση. «Έχω μεγαλώσει σ΄ αυτή την ομάδα, την αγαπώ πολύ, πιστεύω στις δυνατότητές της, όσο περνάνε τα παιχνίδια θα γίνεται καλύτερη, αλλά όπως είπα και στον μεγαλομέτοχο, κάτι πρέπει να αλλάξει. Επειδή αγαπάω αυτή την ομάδα, δηλώνοντας την παραίτησή μου, είναι ό,τι καλύτερο μπορώ να κάνω αυτή τη στιγμή».

Δύο μήνες (και κάτι μέρες) αργότερα, όμως, συνέβη κάτι ανεπανάληπτο ακόμα και για τα ελληνικά δεδομένα, καθώς ο Μαρίνος Ουζουνίδης επέστρεψε, έχοντας αφήσει τη δουλειά στη μέση. «Μόνο στην Ιταλία –εκτός από την Ελλάδα- συμβαίνουν αυτά. Ποτέ δεν ξέρουμε τι συμβαίνει στη ζωή και τον αθλητισμό. Ήταν ξαφνικό για όλους μας, δεν το περίμενα. Συζητήσαμε με τον κ. Πανόπουλο, συμφωνήσαμε σε κάποια πράγματα. Είμαι επαγγελματίας, όμως την ομάδα την αγαπάω πολύ και τη θεωρώ σπίτι μου.



Όταν έφυγα, αυτό δεν έγινε άσχημα κι έτσι ήταν πιο εύκολη η απόφαση να επιστρέψω. Δεν ξεκινήσαμε άσχημα φέτος, όμως υπήρχε πίεση και η απομάκρυνσή μου θεώρησα πως θα βοηθούσε. Αυτήν τη στιγμή συνεχίζω να πιστεύω πως μπορεί να πάει καλύτερα και στα επόμενα παιχνίδια θα φανεί αυτό. Οι δυνατότητες μας είναι για πιο ψηλά. Ίσως κι εγώ ζητούσα περισσότερα από όσα θα έπρεπε και πρόσθετα επιπλέον άγχος στα παιδιά», δήλωνε τότε στον ΣΠΟΡ FM ο 48χρονος, δείχνοντας ότι με την Ξάνθη υπάρχει ιδιαίτερο δέσιμο.

Στο τέλος της χρονιάς οδηγεί έστω και από... σπόντα την ομάδα στο Europa League, καθώς τόσο ο ΠΑΣ Γιάννινα, όσο και ο Παναθηναϊκός δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν την άδεια συμμετοχής για τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Το τέλος το υπέγραψε ο ίδιος διά ανακοινώσεως του Χρήστου Πανόπουλου: «Στο τέλος Μαρτίου βρέθηκα με τον Μαρίνο Ουζουνίδη για να συζητήσουμε την επόμενη μέρα. Ο Ουζουνίδης εξέφρασε την επιθυμία του να κάνει ένα μεγαλύτερο βήμα στην καριέρα του. Ως εκ τούτου δεν υπήρχε θέμα συζήτησης.

Για τον Μαρίνο Ουζουνίδη έχω να πω τα καλύτερα και σαν προπονητή και σαν άνθρωπο. Του εύχομαι όπως κι όλοι εμείς εδώ στην SKODA ΞΑΝΘΗ κάθε επιτυχία. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης θα προπονεί την ομάδα μέχρι το τέλος της περιόδου.

Χρήστος Πανόπουλος». Τόσο απλά, λοιπόν, στις 21/4/2013 έβαλε τέλος στη θητεία του στην Ξάνθη και πάλι όμως με τον τρόπο που εκείνος ήθελε και όπως και να το κάνουμε, το να μιλά ο Χρήστος Πανόπουλος με τα καλύτερα λόγια για έναν προπονητή, είναι παράσημο και για τους δύο...

Το βήμα παραπάνω δεν έγινε...

Επόμενο βήμα του ο Πλατανιάς, που η αλήθεια είναι ότι δεν συμβάδιζε με το «βήμα παραπάνω» στην καριέρα του, όπως τουλάχιστον είχε διαμηνύσει ο Χρήστος Πανόπουλος. Κι η αλήθεια είναι ότι στα Χανιά όλα πήγαν στραβά και ανάποδα. Έπειτα από έξι αγωνιστικές στις οποίες μέτρησε 5 ισοπαλίες και μία ήττα, ο Πλατανιάς πήρε την κάτω βόλτα, καθώς μέχρι τη 10η αγωνιστική το κοντέρ έγραψε μόλις μία νίκη και τέσσερις ήττες. Το «διαζύγιο» στις 4/11/2013 αναπόφευκτο, τον Μαρίνο Ουζουνίδη να αποχωρεί για πρώτη φορά όχι με τον δικό του τρόπο.



Πολύ γρήγορα επέστρεψε στους πάγκους, μένοντας στην Κρήτη, αλλά αυτή τη φορά στο Ηράκλειο για λογαριασμό του Εργοτέλη. Αναλαμβάνοντας τους Κρητικούς που πορεύονταν με τον Γιάννη Πετράκη, ο μοναδικός στόχος ήταν η παραμονή στην κατηγορία, όντας στη 13η θέση με 21 βαθμούς, δύο περισσότερους από τη ζώνη του υποβιβασμού. Η συνέχεια εντυπωσιακή... Στους εναπομείναντες 14 αγώνες, ο Εργοτέλης μετρά επτά νίκες και μόλις πέντε ήττες, τερματίζοντας στην υψηλότερη θέση στην ιστορία του, στην 6η με 44 βαθμούς, δύο περισσότερους από όλο το προηγούμενο πρωτάθλημα.



Το τέλος γνώριμο... Οι φιλοδοξίες του δεν ταίριαζαν με αυτούς των Κρητικών που στόχευαν στη μείωση του μπάτζερ και ως πετυχημένος έψαχνε την επόμενη περιπέτειά του.

Καθολική αναγνώριση με τον Πανιώνιο

Ο Πανιώνιος του εμπιστεύεται στις 9/12/14 το «τιμόνι» της ομάδας σε μια πολύ δύσκολη περίοδο, καθώς οι Νεοσμυρνιώτες ασχολούνται περισσότερο με τα οικονομικά προβλήματα, παρά με το αγωνιστικό που εκείνη την περίοδο πάει από το κακό στο χειρότερο, καθώς με 11 βαθμούς σε 12 αγώνες βρίσκονταν στα χαμηλά στρώματα της βαθμολογίας.

Η πρόταση στον άνθρωπο των «ειδικών αποστολών», Μαρίνο Ουζουνίδη, προέκυψε εύλογα, δίνοντας απευθείας στο στίγμα του στην κάμερα της NOVA για το τι θα επακολουθήσει στους «κυανέρυθρους».



«Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Μετά από την αλλαγή του προπονητή μιλήσαμε με τους ανθρώπους του Πανιωνίου, μου είπαν κάποια πράγματα. Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει η ομάδα ήταν γνωστές και στους ανθρώπους του συλλόγου, αλλά και σ' εμάς που ήμασταν απ' έξω. Ο Πανιώνιος από μόνος του σαν όνομα αποτελεί πρόκληση, αλλά και το γεγονός ότι στην ομάδα βρίσκονται πολλοί νεαροί παίκτες ήταν θα έλεγα το “κλικ” για να δεχθώ την πρόταση του συλλόγου».

Η τελευταία του πρόταση έγινε και ο οδηγός των επιτυχιών που ακολούθησαν. Η ομάδα σώζεται στο τέλος στην ισοβαθμία, σε μια τρελή σεζόν που υποβιβάζονταν τέσσερις και η τελευταία θέση παιζόταν ανάμεσα 8(!) ομάδες, τη στιγμή που είχαν αποχαιρετήσει από πολύ νωρίς Εργοτέλης, ΟΦΗ και Νίκη Βόλου. Τελικά, ο Λεβαδειακός ήταν αυτός που αποχαιρέτησε αγωνιστικά, αλλά στις δικαστικές αίθουσες η Κέρκυρα ήταν που πήρε το δρόμο της Football League.



Αυτό λίγο απασχολούσε τον Πανιώνιο του Μαρίνου Ουζουνίδη. Συνέχισε στους Νεοσμυρνιώτες, σε μια ομάδα που δεν είχε δικαίωμα απεριόριστων μεταγραφών, ωστόσο στηριζόμενος σε Έλληνες παίκτες όπως οι Διούδης, Ρισβάνης, Οικονόμου, Βλάχος, Σιώπης, Κόρμπος, Μπακασέτας, Καραμάνος, Μασούρας και έναν ξένο (Ανσαριφάρντ) ο Πανιώνιος τερμάτισε στην 5η θέση. Τι κι αν στη μέση της χρονιάς έφυγε ο ένας εκ των δύο βασικών σέντερ μπακ (βλέπε Χατζηισαΐας); Τι κι αν στη μέση της χρονιάς έφυγε και ο πιο παραγωγικός εξτρέμ του πρωταθλήματος (βλέπε Μπουμάλ).



Ο Πανιώνιος λειτουργούσε στον αυτόματο πιλότο, με τον Μαρίνο Ουζουνίδη να έχει δημιουργήσει μια ΟΜΑΔΑ που ήταν υπεράνω προσώπων.

Το τέλος του από την ομάδα ήταν άκομψο. Το τι πραγματικά έχει γίνει το ξέρουν μόνο οι δύο πλευρές. Μπορεί να μην αποχώρησε λόγω αποτελεσμάτων, αλλά ο Μαρίνος Ουζουνίδης δεν έφυγε με τον δικό του τρόπο.

Όλα αυτά πλέον τα αφήνει πίσω του. Μπροστά του έχει τη μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του σε μια ομάδα που υπηρέτησε και ως παίκτης κατακτώντας δύο πρωταθλήματα, τρία Κύπελλα και αποτελώντας τον βασικό κεντρικό αμυντικό της ομάδας που νίκησε τον Άγιαξ στο Άμστερνταμ στα ημιτελικά του Champions League.

Στόχος του; Ποιος άλλος... Να πετύχει με τον δικό του τρόπο, όπως έχει μάθει όλα αυτά τα χρόνια...

Παύλος Κουστέρης