Κι αν δεν γίνουν εκλογές στην ΕΠΟ;

Γράφει ο Βάιος Τσούτσικας

Με αφορμή την κουβέντα που γίνεται για τις επερχόμενες εκλογές της ΕΠΟ.

Πέρα από την απαραίτητη σημείωση ότι έχει μεγάλη πλάκα να παρακολουθείς τα επιτελεία των «αντιμαχόμενων» πλευρών να παρέχουν επιχειρήματα αφειδώς για τους λόγους που οδηγούν τα «στρατόπεδα» σε ανάλογους πανηγυρισμούς.

Και αυτό έχει την πλάκα του, όμως, να μιλάμε για ποδόσφαιρο και μέσα στην κουβέντα να βάζουμε στρατόπεδα, αντιμαχόμενες πλευρές και επιχειρήματα που ποικίλλουν στις αποχρώσεις.

Τραγέλαφος, για την ακρίβεια. Αυτός ο χαρακτηρισμός ταιριάζει περισσότερο στην κατάσταση. Πέρα από την πλάκα, όμως, υπάρχει και η ουσία. Επιστρέφουμε, λοιπόν, στο θέμα «εκλογές ΕΠΟ».

Και επιστρέφουμε προσπαθώντας να «μεταφράσουμε» τα όσα διεμήνυσε η ΦΙΦΑ/ΟΥΕΦΑ στην ΕΠΟ με την επιστολή της την Τρίτη. Για να γίνει η ερμηνεία πρέπει πρώτα να περιγραφεί και η διαδικασία διοργάνωσης και τέλεσης των εκλογών.

Για να εκκινήσει η διαδικασία προσφεύγει στο Ειρηνοδικείο η ΕΠΟ, ζητά να εγκριθούν οι αλλαγές που θα κάνει στο Καταστατικό (έτσι ώστε να μπορεί να κάνει εκλογές ακόμα και τον Ιούλιο) και λαμβάνει τη σχετική θετική απάντηση εντός μικρού χρονικού διαστήματος (λεπτά της ώρας) αν και εφόσον το αίτημα είναι σύννομο.

Μεταφράζουμε: Η ΕΠΟ μπορεί να ζητήσει μέσω αλλαγών στο Καταστατικό της να κάνει εκλογές τον Ιούλιο αλλά… Επειδή ο Λευτέρης Αυγενάκης προτίθεται να καταθέσει την περιβόητη διάταξη για τη μεταφορά των εκλογών των Ομοσπονδιών το Φθινόπωρο λογικά το αίτημα που θα κατατεθεί θα απορριφθεί.

Ακόμα, όμως, και αν γίνουν οι εκλογές με κάποιον τρόπο η εγκυρότητά τους θα είναι έωλη και το αποτέλεσμα θα μπορεί πανεύκολα να προσβληθεί αν ένα άλλο σωματείο προσφύγει στα δικαστήρια και ζητήσει ακύρωσή τους επειδή δεν έγιναν με σύννομο τρόπο.

Γι’ αυτό, λοιπόν, και η ΦΙΦΑ/ΟΥΕΦΑ λέει στην ΕΠΟ στο φινάλε της επιστολής «καθίστε με την Κυβέρνηση και βρείτε τα». Διότι ξέρουν πολύ καλά ότι αν η Κυβέρνηση θέλει να μπλοκάρει τις εκλογές θα το πετύχει με τρόπο απλό. Ξέρουν ότι η συναίνεση της Κυβέρνησης είναι απαραίτητη.

Πριν, βέβαια, φτάσουμε στην τελευταία παράγραφο, υπάρχουν μια σειρά από επιχειρήματα και τοποθετήσεις που χρήζουν αναφοράς επίσης. Η ΦΙΦΑ/ΟΥΕΦΑ επιμένει και λέει πως οι εκλογές πρέπει να γίνουν πριν την έναρξη της επόμενης αγωνιστικής περιόδου για πολλούς και διάφορους λόγους:

Για να εποπτεύσουν οι άνθρωποί της τη διαδικασία, για να παρακολουθήσουν οι άνθρωποί της τη διαδικασία τοποθέτησης του νέου (ξένου) προέδρου της ΚΕΔ και για να οργανωθεί η νέα αγωνιστική περίοδος από τη νέα διοίκηση.

Δεκτά ως επιχειρήματα, δεκτή και η προσπάθεια των συνομοσπονδιών να πείσουν ότι δεν θα αφήσουν την ΕΠΟ ξεκρέμαστη στα χέρια της Κυβέρνησης. Χαλαρή προσπάθεια, όμως. Διατυπώνεται με σαφήνεια το γεγονός ότι οι εκλογές της ΕΠΟ αφορούν και μόνο το ποδόσφαιρο, χαρακτηρίζεται ως «μονομερής πράξη» η πρωτοβουλία του Αυγενάκη με την περιβόητη διάταξη, μιλάει για μια «συμφωνία ΟΛΩΝ» να γίνουν οι εκλογές τον Ιούλιο και απειλεί με αυστηρές κυρώσεις αν και εφόσον παρατηρηθεί επέμβαση ουσιαστική της Κυβέρνησης στο ποδόσφαιρο.

Εδώ, ακριβώς, είναι η δική μου παρατήρηση για το πόσο χαλαρή ήταν ή, καλύτερα, για το πόσο σκληρότερη θα μπορούσε να ήταν η ΦΙΦΑ/ΟΥΕΦΑ στη διατύπωσή της. Θα «ψηνόμουν» περισσότερο αν διάβαζα κάτι σαν κι αυτό: «Σε περίπτωση που η διαδικασία των εκλογών επηρεαστεί από κυβερνητικές πρωτοβουλίες, η ΕΠΟ θα πάψει να λογίζεται μέλος των Διεθνών Συνομοσπονδιών». Όχι μισόλογα, δηλαδή, ευθεία απειλή για… εξορία.

Μπορεί και να παίζουμε με τις λέξεις, ωστόσο, παλιότερα η συγκεκριμένη ρητή απειλή εκτοξεύτηκε προς Ελλάδα μεριά και έπιασε τόπο, διότι ανάγκασε τους τότε Κυβερνητικούς να «βοηθήσουν» με τον τρόπο τους να κάνει το ποδόσφαιρο ό, τι ήθελε.

Επίσης, πόσο ωραία διαβάζεται ένα από τα βασικά επιχειρήματα που διατυπώνει η ΦΙΦΑ/ΟΥΕΦΑ στην προσπάθειά της να σημειώσει την ανάγκη τέλεσης των εκλογών τον Ιούλιο: «Καλό θα είναι», λέει μέσες άκρες, «να είμαστε εδώ παρόντες όταν η νέα διοίκηση τοποθετήσει τον νέο πρόεδρο στην ΚΕΔ». Οι απεσταλμένοι της ΦΙΦΑ/ΟΥΕΦΑ, των οποίων η θητεία στην Ελλάδα λήγει, είναι σαν να λένε πως δεν σας έχουμε και μεγάλη εμπιστοσύνη στη λήψη τόσο σημαντικών αποφάσεων. Μόνο εγώ το λαμβάνω έτσι;

Προφανώς και η ΟΥΕΦΑ/ΦΙΦΑ δεν μπορεί να αφήσει εντελώς ξεκρέμαστο το ποδόσφαιρο. Προφανώς και δεν είναι δυνατόν να περιμένεις ευθείες επιθέσεις από ένα κομμάτι του ποδοσφαίρου σε ένα άλλο. Προφανές, επίσης, όμως, ότι δεν υπάρχει και απόλυτη εμπιστοσύνη στις μεταξύ τους σχέσεις…

Ερώτημα καίριο: θα γίνουν, λοιπόν, οι εκλογές τον Ιούλιο ή τον Οκτώβριο. Θα επικρατήσει το ποδόσφαιρο ή ο Αυγενάκης; Σε περίπτωση που δεν υπάρξει συναίνεση μεταξύ ποδοσφαίρου και Κυβέρνησης δεν υπάρχει περίπτωση -σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα- να γίνουν εκλογές τον Ιούλιο.

Τι σημαίνει συναίνεση, όμως; Και πώς μπορεί να έρθουν κοντά οι δύο αυτές πλευρές; Ακόμα και στο ενδεχόμενο η Κυβέρνηση να δελεάσει τις επαγγελματικές ομάδες με διαφόρων ειδών συμφωνίες (π.χ. ποσοστό από το στοίχημα, ελεγχόμενη προσέλευση θεατών στα παιχνίδια της ερχόμενης περιόδου) και τις πάρει με το μέρος της προτείνοντας ένα ψηφοδέλτιο «κοινής αποδοχής» πόσο εύκολο είναι το «ποδόσφαιρο των Ενώσεων», όλοι αυτοί οι παράγοντες που δραστηριοποιούνται σε όλη την επικράτεια και μετέχουν και στα δρώμενα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου μέσω των αρχαιρεσιών της Ομοσπονδίας να δεχθούν να αυτοπεριοριστούν;

Γιατί, πάντα πρέπει να έχουμε στο νου πως, ποδόσφαιρο στην Ελλάδα δεν είναι ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ και οι υπόλοιποι της κορυφαίας λίγκας αλλά (κυρίως) οι κατά τόπου Ενώσεις και οι διοικήσεις τους.

Ερώτημα δεύτερο: Πού μπορεί να οδηγήσει το απόλυτο μπλοκάρισμα των εκλογών που ενδεχομένως προκαλέσει η «μάχη» μεταξύ Κυβέρνησης και ποδοσφαίρου; Στο παρελθόν έχει αποδειχτεί ότι κάπως έτσι τοποθετήθηκε η πρώτη Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή. Ποιους βολεύει αυτό αν γίνει ξανά;

Υπάρχουν μια σειρά ακόμα από ερωτήματα που χρήζουν απάντησης. Σχετικά με την εκλογική διαδικασία αλλά περισσότερο με το μέλλον του τρόπου διοίκησης του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Το ένα έχει να κάνει με τα κίνητρα και τις προθέσεις του Λευτέρη Αυγενάκη. Ενός Υφυπουργού που, ναι μεν, βρίσκει και κάνει, διότι προσπαθεί να επέμβει σε ένα ταλαιπωρημένο ποδοσφαιρικό περιβάλλον αλλά έχει ακούσει και έχει αφήσει αναπάντητες πολλές και βαριές κατηγορίες από σημαντικούς παράγοντες του ελληνικού ποδοσφαίρου για την επιρροή που του ασκείται από, όπως καταλογίζεται, τον Ολυμπιακό. Πόσο ήρεμος μπορεί κάποιος να νιώθει για το αποτέλεσμα που θέλει να πετύχει ένας Υφυπουργός που δεν βγάζει ενόχληση για όσα βαριά ακούει;

Πώς σχολιάζουν οι απεσταλμένοι της ΦΙΦΑ/ΟΥΕΦΑ ότι αυτό που ήρθαν να διορθώσουν πριν 3,5 χρόνια συνεχίζει να υφίσταται; Αφορμή τότε μπορεί να ήταν οι κατηγορίες σε ποινικό επίπεδο για παράγοντες της ΕΠΟ, ρόλο σημαντικό στην επέμβαση όμως πρέπει να έπαιξαν και οι φωνές ότι η Ομοσπονδία ελέγχεται ολοκληρωτικά από τον Ολυμπιακό.

Στις πρώτες εκλογές, λοιπόν, που επόπτευσαν γραφόταν και λεγόταν ότι ΠΑΟΚ και ΑΕΚ ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος των Ενώσεων – ψηφοφόρων. Κάτι παρόμοιο λέγεται και γράφεται και σήμερα… Σχόλιο ουδέν!

Αντί επιλόγου, ένα ερώτημα που απαντάται μάλλον: Γιατί η νυν διοίκηση της ΕΠΟ καίγεται να φύγει όσο το δυνατόν γρηγορότερα; Γιατί επιδιώκει εκλογές τον Ιούλιο και δεν βολεύεται με την παράταση της θητείας που της «προσφέρει» η διάταξη του Αυγενάκη;

Πιθανότατα επειδή υπάρχει η υποψία πως το διάστημα που μεσολαβεί από τον Ιούλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο θα αξιοποιηθεί από την Κυβέρνηση έτσι ώστε να δημιουργηθεί μια νέα τάξη πραγμάτων στο ποδόσφαιρο και στον τρόπο διοίκησής του που θα προβλέπει σαφώς περιορισμένες αρμοδιότητες σε όλους αυτούς που πρωταγωνιστούν παραγοντικά στις ΕΠΣ ανά την Ελλάδα.

Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου απίθανο σε λίγο καιρό να μιλάμε για τρία και όχι δύο στρατόπεδα: Την Κυβέρνηση, το ποδόσφαιρο των ΕΠΣ και το Επαγγελματικό ποδόσφαιρο.