H ανακούφιση, το… βύσμα και ο παίκτης που χρειάζεται ο Ολυμπιακός

Αν υπάρχει μία ομάδα στην Ευρώπη που να έχει πέντε νίκες στα έξι τελευταία παιχνίδια και η ατυχία να μην την αφήνει να χαρεί, είναι αναμφίβολα ο Ολυμπιακός. Ασφαλώς και οι τραυματισμοί είναι μέσα στον πρωταθλητισμό, όμως την τελευταία εικοσαετία, οι απώλειες που έχει κάθε χρονιά αυτή η ομάδα ξεπερνούν τη φαντασία και τα όρια της απλής ατυχίας. Μία εβδομάδα μετά την απώλεια του Ντάνιελ Χάκετ, ο Θεός ή αν θέλετε η ελαστικότητα του ποδιού του Γιώργου Πρίντεζη έβαλαν το χέρι τους και δεν υπήρξε το ισχυρότερο σοκ της σεζόν.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Δεν έφτανε μάλιστα η αναμονή για τις εξετάσεις του «Πρι», προέκυψαν και οι ενοχλήσεις στο γόνατο του Σπανούλη για να «δέσει» το γλυκό. Ευτυχώς, τα μαντάτα ήταν ευχάριστα και για τους δύο, διότι σε αντίθετη περίπτωση η σεζόν που με εξαίρεση το off του Χάκετ κυλάει ως τώρα ιδανικά σε Ελλάδα και Ευρώπη. θα πήγαινε προς καταστροφή. Όπως σωστά έγραψε ο Χρήστος Ρομπόλης, παίκτες σαν τον υπαρχηγό είναι αναντικατάστατοι. Και ακριβώς το ίδιο θα ίσχυε αν το καλοκαίρι είχε αποκτηθεί ξένος αναπληρωματικός του. Όποιος και αν ήταν αυτός. Οι δυο αρχηγοί λοιπόν αποδείχθηκαν για μία ακόμα φορά… θηρία και η ομάδα συνεχίζει δυνατή. Όπως ακριβώς ήταν στο Κάουνας, όπου κατακτήθηκε μία νίκη «κλειδί» για τη συνέχεια, κόντρα σε μία δυσκολοκατάβλητη και με ισχυρή έδρα ομάδα.

Το πώς και γιατί ήρθε αυτή η νίκη, έχει αναλυθεί στο έπακρο. Προσωπικά, κρατάω την ολοένα και περισσότερη ισορροπία που εμφανίζει ο Ολυμπιακός στο να παίζει παράλληλα καλή άμυνα και να είναι πολύ παραγωγικός στην επίθεση και το γεγονός πως άρχισε ξανά να υποστηρίζει το δυνατό του σημείο, που είναι το παιχνίδι στο «ανοικτό» γήπεδο. Αν αυτά τα δύο σταθεροποιηθούν ακόμα περισσότερο, δεν υπάρξει νέα μεγάλη ατυχία με τραυματισμό και γίνει καλή επιλογή στον αντί-Χάκετ, ο δρόμος είναι ορθάνοικτος και το μπάσκετ που θα αποδίδουν οι πρωταθλητές θα γίνεται ολοένα και πιο όμορφο.

Τόσο, όσο ο Κώστας Παπανικολάου στη «Ζαλγκίριο Αρένα». Ναι τον παίκτη που κάποιοι ασεβείς για να κάνουν το… κομμάτι τους, ανέφεραν πως παίζει στον Ολυμπιακό με βύσμα και επειδή ατζέντης του είναι ο αδερφός του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Εκτός του ότι δεν έχουν σχέση με το ρεπορτάζ, δε ρωτούν να μάθουν πως πηγαίνει στις προπονήσεις, αρέσκονται στην ίντριγκα και στην ηθελημένη βλακεία. Δε μου κάνει εντύπωση στην Ελλάδα που μία σοβαρή συνέντευξη ή άρθρο, έχει δέκα φορές λιγότερη αναγνωσιμότητα από ένα διαζύγιο παρουσιαστών ή τον… πισινό της κάθε φθηνής, όμως κάποια πράγματα έχουν τα όριά τους. Και στις αξίες αλλά και τον ιδρώτα του άλλου, οφείλεις να δείχνεις σεβασμό.

Σε ανύποπτο χρόνο είχα γράψει πως ο «Παπ» είναι πλέον αυτός που θέλει και μπορεί και πως είναι θέμα χρόνου να το δείξει στο παρκέ. «Καθάρισε» το μυαλό του και όλα έρχονται όπως πρέπει, διότι είναι αναμφισβήτητα μεγάλο κεφάλαιο και για τον Ολυμπιακό και για την Εθνική ομάδα. Στο ίδιο γήπεδο όπου πριν τρία χρόνια έδωσε άλλη μία παράσταση με την «ερυθρόλευκη», έμελλε να κάνει το ματς της καριέρας του μετά την επιστροφή του από το ΝΒΑ. Θα ακολουθήσουν πλέον και άλλες, διότι στο λεξικό, δίπλα στον όρο «παίκτης ψυχολογίας», είναι με κεφαλαία γράμματα το όνομά του.

Όσο για τον παίκτη που θα αποκτηθεί στη θέση του Χάκετ, το βέβαιο είναι πως ο Σφαιρόπουλος και οι συνεργάτες του θα αποφασίσουν μετά τον αγώνα με τη Μπάμπεργκ, διότι πολύ απλά είναι τόσες οι υποχρεώσεις και οι αγώνες, που δεν έχουν τον απαιτούμενο χρόνο να δουλέψουν ενδελεχώς για αυτό. Φυσικά και ερευνούν, αλλά όχι στο μέγεθος που θέλουν και απαιτείται για να παρθεί η απόφαση, που θα καθορίσει σε σημαντικό βαθμό την τύχη της ομάδας την υπόλοιπη σεζόν. Με δεδομένο πως χρειάζεται παίκτης οργανωτής που να έρθει και να μη χρειαστεί μεγάλο χρόνο προσαρμογής και να μην είναι… πείραμα, δηλαδή να είσαι σίγουρος πως θα προσφέρει, αίσθησή μου είναι πως ο ιδανικός είναι Έλληνας.

Ασφαλώς και οι δυσκολίες του να πάρεις στα μέσα του Δεκέμβρη τον Νίκο Ζήση από τη Μπάμπεργκ είναι μεγάλες, οικονομικά και όχι μόνο, όμως σε περίπτωση που γίνει προσπάθεια (να ενδιαφερθεί δηλαδή ο Ολυμπιακός κάτι που για την ώρα δεν διαφαίνεται) και καρποφορήσει (θα χρειαστεί σαφώς να βάλει το… χέρι του και ο παίκτης), βάζεις στη μηχανή σου έναν αθλητή που θα προσαρμοστεί στην ομάδα αμέσως και ξέρεις τι θα σου δώσει αγωνιστικά και όχι μόνο για τους επόμενους έξι μήνες. Ο 33χρονος γκαρντ εκτός από εξαιρετικός πλέι μέικερ, είναι καλός αμυντικός (όχι όσο ο Χάκετ) και μπορεί να κάνει ακόμα πιο δημιουργική την ομάδα.

Παράλληλα, μένει μία θέση ξένου «κενή» για τη θέση των ψηλών, σε περίπτωση που ο Γιανγκ δεν δικαιώσει τις προσδοκίες. Με έναν σμπάρο δύο τρυγόνια δηλαδή ή αλλιώς μία ακριβή (άλλη μία θυσία για να είμαστε απόλυτα ακριβείς) αλλά πολύτιμη και ίσως κομβική για την επίτευξη των στόχων της ομάδας κίνηση.

Υ.Γ.: Ασφαλώς και υπάρχουν δεκάδες ξένοι παίκτες που μπορεί να αποκτηθούν και να βοηθήσουν. Δύσκολα όμως θα είναι λιγότερο ακριβοί. Όπως και να έχει ο προπονητής και η διοίκηση θα επιλέξουν και ξέρουν καλύτερα από τον καθένα, εμείς απλά καταγράφουμε … εκτιμήσεις. To σίγουρο, είναι πως δε θα πρέπει να είναι παίκτης... συμπλήρωμα.

Υ.Γ.1: Μετά από μία μεγάλη νίκη, κατεβασμένα κεφάλια, αγωνία και προβληματισμός για την υγεία του Γιώργου Πρίντεζη. Συμπαίκτες με την ολοκληρωτική έννοια του όρου και ομάδα που αναβλύζει υγεία.

Υ.Γ.2: Μία χαρά φτάνει τους 90 πόντους επιθετική παραγωγή ο Ολυμπιακός με προπονητή τον Σφαιρόπουλο. Τι, όχι;

Follow @ZervasNikolaos