Ολυμπιακός, που κάνει τα αδύνατα… δυνατά

Αν έλεγες σε κάποιον ψύχραιμο παρατηρητή του μπάσκετ πως ο Ολυμπιακός χωρίς δύο βασικά «γρανάζια» στο ρόστερ και χωρίς ένα ακόμα συμπληρωματικό, θα σημειώσει τη δεύτερη καλύτερη εντός έδρας αμυντική συγκομιδή της ιστορίας του στην Ευρωλίγκα, απέναντι στην χρυσοποίκιλτη Φενέρμπαχτσε, θα σου περνούσε… ζουρλομανδύα. Πολύ πιθανό δε, να φορούσε και ο ίδιος έναν, όταν έβλεπε το 40-21 του πρώτου ημιχρόνου, αλλά και τον άρτιο μπασκετικό τρόπο με τον οποίο οδήγησαν οι «ερυθρόλευκοι» σε αυτό το σημείο την αναμέτρηση. Και όμως, με αυτή την ομάδα όλα γίνονται. Χρόνια τώρα, είναι το σύνολο που κάνει τα αδύνατα να γίνονται δυνατά, διότι το λέει η… ψυχούλα του και συσπειρώνεται στα δύσκολα.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Αυτή η τρομερή θέληση και η αστείρευτη ενέργεια που κατέθεσε η… οκτάδα παικτών του Σφαιρόπουλου, σε συνδυασμό με το άρτιο «διάβασμα» του παιχνιδιού της Φενέρ, ήταν οι βασικοί πυλώνες μίας θριαμβευτικής επικράτησης, που θα είχε δίπλα της τη λέξη ΕΠΟΣ, αν στο τέλος δεν άδειαζε φυσιολογικά το ρεζερβουάρ, λόγω των απουσιών. Το πιθανότερο, ήταν το +23 της διαφοράς αντί να μετατραπεί σε +9, να πάρει διαστάσεις ανεπανάληπτου θριάμβου. Και έτσι όμως, μία χαρά ήταν. Ο Ολυμπιακός εγκλώβισε δημιουργικά και επιθετικά τους Ντίξον και Σλούκα με την καλή περιφερειακή άμυνα –κυρίως του Μάντζαρη- είχε τρομερές και ακαριαίες βοήθειες όταν η μπάλα περνούσε στη ρακέτα του και οι close out άμυνες έκαναν την τουρκική ομάδα να ασφυκτιά.

Με μοναδικό επιθετικό πόλο τον Βέσελι και 3/24 (!) σουτ από τους υπόλοιπους στο ημίχρονο, το -19 ίσως να ήταν και κολακευτικό για τη Φενέρ. Ο Μπιρτς έπαιζε… τερματοφύλακας και μάζευε το ένα επιθετικό ριμπάουντ μετά το άλλο, ο Γιανγκ φώναξε για πρώτη φορά τόσο μεστά ότι επέστρεψε και πως άξιζε το ρίσκο να τον περιμένουν και ο Παπαπέτρου στο πρώτο παιχνίδι της καριέρας του που είχε δίπλα ένα τεράστιο ΠΡΕΠΕΙ, έπαιξε εκπληκτικά σε άμυνα και επίθεση. Λοτζέσκι και Γκριν με τα σουτ «μαχαιριές» άνοιξαν την αντίπαλη άμυνα, ο Παπανικολάου έκανε πολύ περισσότερα απ’ ότι δείχνει η στατιστική και ο Βασίλης Σπανούλης, νίκησε κατά κράτος στο ντέρμπι… αθλητικού εγωισμού τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Ο Σέρβος, αναλώθηκε αποκλειστικά στο πως θα τον περιορίσει επιθετικά, τα κατάφερε, αλλά ο αρχηγός, του έκανε μεγαλύτερη ζημιά απ’ όση θα είχε κάνει αν πετύχαινε π.χ. 20 πόντους.

Μοίρασε άριστα τη μπάλα, εκμεταλλεύτηκε σχεδόν όλες τις καταστάσεις ανισορροπίας που δημιουργούνταν στην άμυνα της Φενέρ από τα διπλά και τριπλά μαρκαρίσματα που υπήρχαν πάνω του και στο τέλος, έβαλε το… κερασάκι στην τούρτα του πρωτοχρονιάτικου πάρτι που έστησε ο Ολυμπιακός στο ΣΕΦ, με το καλάθι που έγειρε οριστικά την πλάστιγγα υπέρ των πρωταθλητών Ελλάδας. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, χωρίς τρεις παίκτες (οι δύο στην ίδια θέση) και με έναν καθαρόαιμο πλέι μέικερ, έριξε στο καναβάτσο τον κορυφαίο προπονητή στην Ευρώπη και τα πολλά εκατομμύρια του μπάτζετ των γειτόνων. Τόσο… κακός προπονητής είναι και κυρίως, τόσο… προβληματικό Ολυμπιακό παρουσιάζει. Η αποψινή επικράτηση και προετοιμασία έχει τη δική του σφραγίδα και του αξίζει στο μέγιστο.

Εκτός από το 10-5 που τηρουμένων των δυσκολιών της Ευρωλίγκας είναι έναν πολύ καλό και σε τροχιά πρόκρισης ρεκόρ, την τόνωση της αυτοπεποίθησης παικτών που δεν έχει χρειαστεί να βγουν πολλές φορές «μπροστά», ο Ολυμπιακός κέρδισε πολύ περισσότερα στο χθεσινό παιχνίδι. Πάει στο δύσκολο ντέρμπι που ακολουθεί με τον Παναθηναϊκό και γενικότερα στον δεύτερο γύρο με καλή ψυχολογία και ως δεύτερος στη βαθμολογία. Έχει χρόνο να επιστρέψουν οι τραυματίες του και να ενσωματώσει τον χρησιμότατο, Ντόμινικ Γουότερς στο rotation. Πίστεψε ακόμα περισσότερο στις δυνάμεις και τη σκληρή δουλειά που καθημερινά κάνει, αφού δεν είναι λίγο να επικρατείς για παραπάνω 30 λεπτά κατά κράτος, μίας ομάδας με την οποία «μαλλιοτραβιέσαι» για μία πλεονεκτική θέση στα πλέι οφ.

Κέρδισε ακόμα-ακόμα και τον κόσμο του, που παρά την όποια υπερβολική για διάφορα θέματα γκρίνια (οι περισσότεροι που… ισοπεδώνουν έχουν περάσει από το ΣΕΦ μόνο απ’ έξω), γέμισε, επιτέλους, για πρώτη φορά τις εξέδρες και στήριξε πολύ και καθοριστικά. Ανταμείφθηκε και με το παραπάνω, αφού υποστηρίζει μία ομάδα που ακόμα και με… έναν παίκτη να μείνει θα παλεύει για το καλύτερο. Θέληση, πείσμα, πάθος, δουλειά και οικογένεια. Που μάχεται για να κάνει ξανά τα αδύνατα… δυνατά. Ακόμα και αν δε τα καταφέρει, είναι βέβαιο ότι δεν θα έχει… κοροϊδέψει.

Η συνέχεια το… 2017! Καλή Χρονιά με υγεία και λιγότερες κακές ειδήσεις για όλους!

Υ.Γ.: Το πώς θα αντιδράσει ένας οπαδός σε μία επιστροφή όπως αυτή του Σλούκα είναι δικό του θέμα, αφού μιλάμε για αυθόρμητη αντίδραση. Νομίζω όμως πως το μεγαλύτερο "κομμάτι" του κόσμου που αποδοκίμασε, δεν ενήργησε όσο διπλωματικά το έπραξε η διοίκηση του Ολυμπιακού με τη βράβευσή του διεθνούς γκαρντ. Ο,τι και αν έγινε πριν λίγους μήνες, στη ζωή όλα αλλάζουν. Λίγο… νεράκι στο κρασί πολλές φορές είναι… βάλσαμο. Οι Αγγελόπουλοι, σε μία ακόμα απόδειξη μεγαλείου και αναγνώρισης των ανθρώπων που μαζί με αυτούς, «έχτισαν» αυτή τη μεγάλη ομάδα, το έριξαν ήδη…

Υ.Γ.1: Όταν ο Ολυμπιακός νίκησε Νταρουσάφακα, Ούνιξ Καζάν, Ζαλγκίρις Κάουνας και Ερυθρό Αστέρα, πολλοί είπαν ότι είναι… καφενεία και πως έκανε το αυτονόητο. Η πρώτη έχει νικήσει σε αυτό το διάστημα τη Φενέρ, η δεύτερη λίγους μήνες πριν και πάλι τη Φενέρ, ο Λιθουανοί νίκησαν εκτός έδρας Εφές και Μιλάνο και οι Σέρβοι Ρεάλ και ΤΣΣΚΑ σε μία εβδομάδα. Η φετινή πανέμορφη Ευρωλίγκα εκθέτει και χρειάζεται ψύχραιμη παρακολούθηση…

Υ.Γ.2: Ο δημοσιογράφος είναι υποχρεωμένος να ρωτά πράγματα που ενδιαφέρουν τον κόσμο και το μέλλον του Ματ Λοτζέσκι αφορά όλο τον κόσμο του Ολυμπιακού. Το πώς θα απαντήσει ο παίκτης είναι δικό του θέμα. Μπορεί ευγενικά να αποφύγει την ερώτηση, ή να επιλέξει να… στείλει το μήνυμά του προς πάσα κατεύθυνση. Από τη στιγμή που τα δίνει όλα στο γήπεδο και δεν επηρεάζεται από την όποια αγωνία του για το μέλλον, μαγκιά του. Όπως μαγκιά και του Σφαιρόπουλου που υπερασπίζεται τους παίκτες του, αλλά στη συνέντευξη Τύπου πριν το ματς με τη Φενέρ, το έκανε με λάθος τρόπο.

Follow @ZervasNikolaos