Ολυμπιακός, που κεντρίζει το ενδιαφέρον

Αναμφίβολα, στον επαγγελματικό αθλητισμό, το υπ’ αριθμόν «ένα» ζητούμενο είναι οι νίκες και κατ’ επέκταση στις μεγάλες ομάδες οι τίτλοι. Πολύ λίγοι είναι αυτοί που θυμούνται προσπάθειες ομάδων που έπαιξαν όμορφο και «χορταστικό» μπάσκετ, ποδόσφαιρο, βόλεϊ, αλλά δεν πανηγύρισαν στο τέλος ένα τρόπαιο ή μία μεγάλη διάκριση. Το πρωτεύον όμως για να φτάσεις στην κορυφή, είναι να κάνεις αυτό με το οποίο καταπιάνεσαι, όσο το δυνατό καλύτερα. Στην προκειμένη περίπτωση, για να επιστρέψει ο Ολυμπιακός στην κορυφή, θα πρέπει να παίξει καλύτερο μπάσκετ.

Γράφει από το Ηράκλειο, ο Νίκος Ζέρβας

Έτσι, θα έχει περισσότερες πιθανότητες να τα καταφέρει και να συνδυάσει εμφανίσεις με αποτέλεσμα, που κάποιες φορές είναι εξαίρεση, αλλά πολύ απολαυστική. Για παράδειγμα, όλοι όσοι αναφέρονται στο Final Four του Λονδίνου, ασφαλώς και κάνουν ιδιαίτερη μνεία στο αποτέλεσμα που ήταν η κατάκτηση του τίτλου, όμως δεν κουράζονται να επισημαίνουν το… διαστημικό μπάσκετ που έπαιξε τότε η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα για να τα καταφέρει. Ο Ολυμπιακός του Ντέιβιντ Μπλατ, μετά τα πρώτα πρώιμα δείγματα και συμπεράσματα, είναι δεδομένο πως όσο περνάει ο καιρός και θα αποκτά «χημεία», σε συνδυασμό με την βελτίωση των αγωνιστικών αδυναμιών, που φυσιολογικά για την εποχή παρουσιάζει, θα παίξει ένα μπάσκετ που θα κεντρίζει το ενδιαφέρον και δεν θα κάνει κανέναν να… βαριέται.

Θα ωθήσει αρκετό κόσμο να πάει στο γήπεδο για να απολαύσει αυτό που θα δει, να περάσει δύο όμορφες ώρες και να... εξαργυρώσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το αντίτιμο του εισιτηρίου που θα πληρώσει. Για το αποτέλεσμα κανείς δε μπορεί να εγγυηθεί το παραμικρό, όπως συμβαίνει άλλωστε σε όλους τους αθλητικούς οργανισμούς. Η λογική, λέει πως θα υπάρχουν, ιδιαίτερα στην αρχή της σεζόν, μεταπτώσεις. Δεν αποκλείεται μέχρι τον Δεκέμβριο-Ιανουάριο όπου θα έχει υπάρξει πλέον η απαιτούμενη «τριβή» και το «μπόλιασμα» των νέων, σε αυτό το επίπεδο, παικτών στη νοοτροπία της Ευρωλίγκας, την μία εβδομάδα να νικάει εμφατικά έναν αντίπαλο και την επόμενη να «ψάχνεται». Γι’ αυτό και θα χρειαστεί υπομονή και προσήλωση στο πλάνο στο εσωτερικό (θεωρείται δεδομένο) και πίστωση χρόνου από το εξωτερικό (κόσμος) της ομάδας.

Στο χθεσινό φιλικό με την Χάποελ Ιερουσαλήμ ήταν και πάλι ειδικών συνθηκών, λόγω της απουσίας δύο σημαντικών «κρίκων» της αλυσίδας (Σπανούλης-Παπανικολάου), αλλά και της κόπωσης που ήταν φανερή στα σώματα των περισσότερων διεθνών που έλειψαν στα «παράθυρα», οι εντυπώσεις ήταν ανάμικτες. Το επιθετικό παιχνίδι, η φρεσκάδα, η ταχύτητα, ο πλουραλισμός στην εκτέλεση των επιθέσεων ακόμα και μέσα στο ίδιο 24άρι, οι νέες ιδέες, η -με μέτρο- ελευθερία και εμπιστοσύνη στο ένστικτο των παικτών και η άντληση δημιουργίας (21 ασίστ από 8 παίκτες), σκόρπισαν χαμόγελα. Ο Ολυμπιακός έχει για την εποχή καλές αποστάσεις, διαφορετικού τύπου και στόχευσης πεντάδες-σχήματα, μεταφέρει πολύ γρήγορα τη μπάλα από τη μία πλευρά του παρκέ στην άλλη, την κυκλοφορεί με μαεστρία στο «πέντε εναντίον πέντε» και πετυχαίνει δύο πράγματα. Να αποδιοργανώνει την αντίπαλη άμυνα και να πηγαίνει το παιχνίδι στον δικό του ρυθμό.

Τα 13 λάθη, έγιναν και λόγω της προσπάθειας για πολύ γρήγορο μπάσκετ, αλλά και λόγω της ασυνεννοησίας που υπάρχει από την πραγματοποίηση μόλις 15-20 προπονήσεων με όλο το ρόστερ διαθέσιμο. Τα 13 χαμένα αμυντικά ριμπάουντ από ομάδα ανταγωνιστική, αλλά όχι του υψηλότερου επιπέδου, είναι ένα από τα θέματα που πρέπει να δουλευτούν, όπως φυσικά και τα λάθη του πρώτου και του τρίτου δεκαλέπτου στην άμυνα. Αυτή όμως, δουλεύεται και με κατάλληλη διάθεση διορθώνεται. Στην επίθεση αν δεν το ‘χεις, λίγα πράγματα μπορείς να καμουφλάρεις και να εμπνευστείς. Ο νέος Ολυμπιακός λοιπόν, θα είναι εντελώς διαφορετικός, με γνώμονα την καλοδουλεμένη επίθεση, που θα συνδυάζεται από την καλή άμυνα. Θα προτιμά να κερδίζει στους 85-90 πόντους (πράγμα δύσκολο) αυξάνοντας ραγδαία με τον τρόπο που παίζει τις κατοχές, χωρίς να αψηφά τα μετόπισθεν.

Χθες άλλωστε, νίκησε παίζοντας πολύ καλά, συγκεντρωμένα και με αντοχές σε επίπεδο φυσικής κατάστασης στην άμυνα στο τελευταίο πεντάλεπτο. Νίκησε ΚΑΙ γιατί είχε σε πολύ καλή μέρα τρεις εκ των πέντε νεοαποκτηθέντων. ΛεΝτέι, Γκος και Βεζένκοφ, έκαναν ο καθένας από την πλευρά του πολύ καλές εμφανίσεις, δείχνοντας πως ταιριάζουν απόλυτα σε αυτό που έχει στο μυαλό του ο προπονητής. Στα πρώτα φιλικά άλλωστε, το ενδιαφέρον εκτός από τις αλλαγές στον τρόπο παιχνιδιού, εστιάζεται στους καινούργιους. Ο βαθμός τους ήταν πολύ καλός, ο έτερος «φρέσκος» Τουπάν έδειξε στην Ισπανία τα βασικά δείγματα του τι μπορεί να κάνει και πλέον αναμένεται ο Τίμα, ο οποίος εκτός των 70 λεπτών που έπαιξε με τη Λετονία, έχει και τον μεγαλύτερο ανταγωνισμό στο «3» σε σχέση με τους συμπαίκτες του. Δεδομένα πάντως, έχει ποιότητα και μπορεί να προσφέρει.

Ήδη το ενδιαφέρον για το επόμενο φιλικό και η προσμονή για το τι διαφορετικό θα παρακολουθήσουμε, όσο περνάει η ώρα μεγαλώνει…

Υ.Γ1: Εξαιρετική η οργάνωση και οι προδιαγραφές του τουρνουά στην Κρήτη. Οι άνθρωποι της διοργάνωσης έχουν κάνει επαγγελματική δουλειά που σέβεται τις ομάδες, τον κόσμο αλλά και τους εργαζόμενους στον Τύπο και παρέχουν όλες τις ανέσεις. Ο κόσμος στις εξέδρες θα μπορούσε και άξιζε να ήταν περισσότερος, καθώς το θέαμα και η ποιότητα ήταν σε υψηλό επίπεδο. Όσο για το γήπεδο, είναι από τα πλέον σύγχρονα, καθαρά και με όλους τους απαραίτητους χώρους.

Υ.Γ2: Κύριε Μπάμπη Μαρκάκη, είσαι άρχοντας.

Follow @ZervasNikolaos