Η αδικία για την μπασκετική ΑΕΚ και η διαφορά Basket League με Super League

• Αν και υπάρχουν την επομένη αντιδράσεις, η λογική λέει πως η ελληνική επαγγελματική Λίγκα στο μπάσκετ, δεν είχε άλλη επιλογή από το «λουκέτο».

• Είναι μια Λίγκα πολύ υποβαθμισμένη από πλευράς εμπορικότητας και εσόδων. Αυτό αυτόματα μειώνει κατακόρυφα τις αντιστάσεις σε μια περίοδο σαν αυτή που περνάμε.

• Στην Basket League, δεν διακυβεύονται τα πολύ σημαντικά έσοδα που έχει το σύνολο των ομάδων στην ποδοσφαιρική Super League.

• Αντίθετα, οι περισσότερες ομάδες στηρίζονται σχεδόν αποκλειστικά στις οικονομικές θυσίες μεμονωμένων παραγόντων. Όταν οι ομάδες αυτές δεν μπορούν να αγωνιστούν και δεν ξέρεις αν και πότε θα μπορέσουν να αγωνιστούν ξανά φέτος, τότε χάνει το νόημα του να τις συντηρείς οικονομικά.

• Στο ποδόσφαιρο για παράδειγμα, έχουν κάθε λόγο να περιμένουν όσο γίνεται, να το τραβήξουν όσο πάει, μπας και συνεχιστεί κι ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα και μπας και εισπράξουν τα χρήματα από τα τηλεοπτικά συμβόλαια, με τα οποία συντηρούνται οι περισσότερες ΠΑΕ.

• Στο μπάσκετ δεν υπάρχει αυτό το κίνητρο.

• Σε σχέση με το ποδόσφαιρο επίσης, οι πληροφορίες κάνουν λόγο για πολλούς Αμερικανούς που ήδη έχουν φύγει. Κι εδώ υπάρχει ιδιαιτερότητα. Οι ομάδες σε μεγάλο βαθμό στηρίζονται σε ξένους που πηγαίνουν κι έρχονται με μηνιαία συμβόλαια.

• Η απόφαση του ΕΣΑΚΕ είναι σκληρή, αλλά μοιάζει λογική όπως και να το κάνουμε.

• Ακόμη πιο σκληρή είναι για την ΑΕΚ του Μάκη Αγγελόπουλου. Που κατά την προσωπική μου εκτίμηση, φέτος έχει φτιάξει το πιο ολοκληρωμένο σύνολο που είχε ποτέ, από τότε που επανέκαμψε στην Α1 και στο προσκήνιο γενικώς.

• Πιο ολοκληρωμένο κι από την ομάδα που κατέκτησε τα δύο τρόπαια του 2018.

• Το πιο αξιοσημείωτο, είναι πως αυτό το σύνολο χρειάστηκε να χτιστεί δύο φορές την ίδια σεζόν. Μια στην αρχή της και μια στην διάρκεια της, λόγω των αναγκαστικών αλλαγών και των τραυματισμών.

• Στο αποκορύφωμα της πρώτης περιόδου ήρθε η απώλεια του Σαντ Ρος και οι τραυματισμοί Λάγκφορντ και Γκίκα. Και την στιγμή που και η ...δεύτερη ομάδα που παρουσίασε η Ένωση φέτος, σταθεροποιήθηκε σε υψηλό επίπεδο, ήρθε η πανδημία.

• Ο Αγγελόπουλος είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού που είπαμε στην αρχή. Δηλαδή της απόλυτης σχεδόν εξάρτησης, από έναν παράγοντα που το έχει πάρει πάνω του.

• Και σε αυτές τις περιπτώσεις υποθέτω το ψυχολογικό χτύπημα, είναι ακόμη μεγαλύτερο. Όταν έχεις ήδη καταφέρει σημαντικά πράγματα, όταν έχεις ήδη κατακτήσει το πρώτο τρόπαιο της σεζόν και είσαι σε φάση – εύλογα και δικαιωματικά- να ονειρεύεσαι, για έναν τέτοιο παράγοντα το χτύπημα είναι ακόμη πιο βαρύ.

• Η ΑΕΚ είχε σημαντικές πιθανότητες για να επαναλάβει το «νταμπλ» του 2018, με κύπελλο και τρόπαιο του FIBA Champions League κι έδινε υποσχέσεις, πως αν έφτανε σε τελικούς με τον Παναθηναϊκό στο πρωτάθλημα, μπορεί να μη βλέπαμε μια σειρά εντελώς διαδικαστικού χαρακτήρα.

• Εννοείται πως ο Παναθηναϊκός παρά τα δικά του θέματα, παρέμενε μακράν το φαβορί. Κοιτάξτε για παράδειγμα το μοναδικό ματς που πρόλαβαν να παίξουν φέτος και το πήρε η ΑΕΚ.

• Η ομάδα του Παπαθεοδώρου ήταν στην απόλυτη κορύφωση της φόρμας της στην περίοδο που είχε επίκεντρο στην χημεία της τον Σαντ Ρος. Και χρειάστηκε να φτάσει στο απόλυτο σχεδόν των δυνατοτήτων της, για να πετύχει την οριακή νίκη, απέναντι σε έναν αντίπαλο που σίγουρα δεν είχε το ίδιο κίνητρο την συγκεκριμένη περίοδο.

• Να είμαστε λοιπόν συγκρατημένοι καθώς παραμένουν μεγάλες οι διαφορές. Σίγουρα όμως η ΑΕΚ είχε την προοπτική να είναι πιο ανταγωνιστική από ποτέ, σε σειρά με τον Παναθηναϊκό.

• Τώρα, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, δεν θα μάθουμε ποτέ το φετινό ταβάνι της εξαιρετικής ομάδας που δημιούργησε, επαναλαμβάνω δύο φορές μέσα στην ίδα σεζόν, ο Ηλίας Παπαθεοδώρου. Κι αυτό σίγουρα πληγώνει.

• Πάντως δίνει μεγαλύτερη αξία στην κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδας. Που παραμένει μια μεγάλη ικανοποίηση και ήταν από την αρχή ένας από τους βασικούς στόχους. Στο τέλος μάλιστα, η ΑΕΚ μπορεί να είναι και ο μοναδικός σύλλογος που θα έχει σηκώσει φέτος τρόπαιο στην Ελλάδα.

• Όσο για το ποδόσφαιρο, είπαμε από το blog εδώ εγκαίρως, πως έρχονται πολύ σημαντικές αλλαγές. Ανάλογα και με το αν θα καταστεί εφικτό να αγωνιστούν ξανά οι ομάδες κάτι για το οποίο πιστεύω και οι διεθνείς και οι εγχώριοι φορείς, θα το πάνε στα άκρα για να τα καταφέρουν.

• Όμως σε κάθε περίπτωση θα δούμε αναταράξεις στην οικονομική σχέση των ομάδων με τους ποδοσφαιριστές. Βλέπουμε την διαδικασία που ξεκίνησε μέσω της E.C.A για οριζόντιες μειώσεις. Φυσικά όποιος θεωρεί πως θα μείνει έξω από το τοπίο η Ελλάδα, κάνει μεγάλο λάθος.