Η ευκαιρία-«crash test» της ΑΕΚ και τα όρια της ανοχής για το γήπεδο

•Από τις επτά πιθανότητες στην κλήρωση, στην ΑΕΚ έπεσε η τρίτη χειρότερη. Τουλάχιστον απέφυγε ντέρμπι. Θυμίζω πως στην φάση των «8» τα δύο τελευταία χρόνια, αντιμετωπίζει τον Ολυμπιακό και τον αποκλείει σταθερά βέβαια. Αν βάλεις και τον τελικό του 2017, πάμε στις τρεις σερί επικρατήσεις επί των «ερυθρόλευκων» στο κύπελλο.

•Αλλά επειδή δεν είναι εύκολο να κρατάνε τέτοια σερί σε αυτό το επίπεδο του ανταγωνισμού, καλύτερα φέτος που δεν έκατσε ντέρμπι στα προημιτελικά. Έκατσε όμως μια δύσκολη κλήρωση, που σε συνδυασμό με το πως βγήκαν τα υπόλοιπα ζευγάρια, σημαίνει πως αν η ΑΕΚ καταφέρει να περάσει, οι πιθανότητες το ντέρμπι να σκάσει στους «4», θα είναι λογικά, δύο στις τρεις.

•Αλλά βέβαια για την ΑΕΚ, που μετράει τρεις συνεχόμενες σεζόν που δεν έχει κερδίσει τον Ατρόμητο στο ΟΑΚΑ για το πρωτάθλημα και μάλιστα έχει και δυο ήττες σερί, έστω και κεκλεισμένων, η συγκεκριμένη κλήρωση δεν είναι μακριά από το να χαρακτηριστεί ντέρμπι.

•Από την στιγμή όμως που δεν θα αντιμετωπίσει έναν από τους Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ και δεδομένου πως για να μη τρελαθούμε και με ρεβάνς στο ΟΑΚΑ, είναι φαβορί για πρόκριση, της δίνεται μια ευκαιρία μέσα στις αμέσως επόμενες εβδομάδες, να δώσει μια συνέχεια σε αυτό που ξεκίνησε με την είσοδο της νέας χρονιάς.

•Στην ομάδα. Στους παίκτες και στον προπονητή.

•Εννοώ πως η ΑΕΚ μέχρι το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και την ρεβάνς του κυπέλλου, έχει αύριο τον Πανιώνιο έξω, μετά τον Λεβαδειακό και τον ΠΑΟΚ μέσα, τον Ατρόμητο στο πρώτο ματς στο Περιστέρι και μετά πάλι μέσα τον ΟΦΗ.

•Είναι πέντε ματς, μέσα στα οποία υπάρχει ένα ματς με τον πρωτοπόρο στο ΟΑΚΑ και το Περιστέρι για το κύπελλο.

•Ωστόσο για μια ομάδα που θέλει να πιστεύει πως είναι σε περίοδο που επανακάμπτει και θέλει να βγάλει φιλοδοξία για ό,τι έμεινε μέσα στην σεζόν, το να πάρει τα αποτελέσματα που χρειάζεται σε όλα αυτά τα ματς, δεν μπορεί να είναι ουτοπία.

•Στόχος πρέπει να είναι και μάλιστα κι ενός είδους «crash test». Για όλους και για όλα.

•Το απόλυτο σε αυτά τα ματς, θα σημαίνει στην χειρότερη περίπτωση πως θα πάει στο Φάληρο για το πρωτάθλημα χωρίς να έχει ανοίξει κι άλλο η διαφορά με τον Ολυμπιακό κι ενδεχομένως να έχει μειωθεί κιόλας. Κι επίσης θα σημαίνει πως θα έχει βάλει την βάση για πρόκριση και στα ημιτελικά του κυπέλλου.

•Βέβαια η σεζόν που περνάει η ΑΕΚ δεν είναι για να κοιτάς και πάρα πολύ μακριά. Η Νέα Σμύρνη, παραδοσιακά τα τελευταία χρόνια δύσκολη διαδικασία, είναι μπροστά αύριο, με τον Πανιώνιο να λένε όλοι πως έχει χάσει σε δυναμική, αλλά εγώ ξέρω πως προέρχεται από μια καλή ψυχολογική «ντόπα» με την πρόκριση στο κύπελλο και κίνητρο σίγουρα θα έχει. Όπως πάντα απέναντι στην Ένωση.

•Αύριο στην Νέα Σμύρνη, θα φανεί αν εκτός από τις όποιες ευεργετικές επιπτώσεις είχε αγωνιστικά η αλλαγή διάταξης, η ΑΕΚ είναι σε θέση και για ουσιαστική ψυχολογική επαναφορά. Αφορά τους παίκτες, αλλά αφορά και τον προπονητή, αφού η ψυχολογία είναι σημαντικός τομέας της δουλειάς του.

•Δυστυχώς από πλευράς κλίματος, στα μάτια των έξω τουλάχιστον, η ΑΕΚ δεν έχει ξεφύγει ακόμη από την κατάσταση που μια γκέλα μπορεί να επαναφέρει ακριβώς την ίδια ατμόσφαιρα που υπήρχε πριν από τις Γιορτές. Μη γελιόμαστε.

•Κάθε ματς που κερδίζει, είναι ...μια σπρωξιά προς τα πίσω αυτής της ατμόσφαιρας.

•Αλλά πάντα υπάρχει και πάντα απειλεί, από την στιγμή που η ομάδα σπατάλησε μεγάλο απόθεμα με τις αποτυχίες στο πρώτο μισό, που την έφεραν μακριά από την κορυφή.

•Για να πούμε δυο κουβέντες και για το θέμα του γηπέδου.

•Πραγματικά πλέον έχει κουράσει αυτή η ιστορία, σε κάθε φάση του σχεδίου, να υπάρχουν κάποιοι είτε μεμονωμένοι, είτε από κοινού δρώντες, που ψάχνουν να βρουν τον τρόπο να δημιουργήσουν κολλήματα και καθυστερήσεις. Έτσι, απλά για να δημιουργήσουν πρόβλημα. Να πάνε το έργο έστω και μια μέρα πίσω.

•Το λέω με αφορμή την ανακοίνωση της ΑΕΚ για την υπογειοποίηση, που θα μπορούσε να ήταν και πιο σκληρή απ' ότι μαθαίνω και πιο συγκεκριμένη σε επίπεδο προσωπικών ευθυνών για την καθυστέρηση, αλλά επιλέχθηκε τελικά – για μια ακόμη φορά...- να μην το πάει στα άκρα η πλευρά της Ένωσης.

•Αυτό γίνεται συνέχεια. Από την μία η ΑΕΚ βρίσκει μπροστά της, κάποιες οργανωμένες ομάδες που κινούνται στον μικρόκοσμο τους, είτε άλλες έχουν βέβαια και σύνδεση με μεγαλύτερα συμφέροντα που δεν θέλουν το γήπεδο.

•Από την άλλη, απέναντι στην δική τους αδιαλλαξία, συνεχώς εξαντλεί τα περιθώρια η ΑΕΚ για να μη δίνει δικαιώματα και να μη δίνει δικαίωμα. Πόσος χρόνος χάθηκε έτσι, άλλωστε...

•Αλλά το γήπεδο πλέον έχει αρχίσει να υψώνεται κι αυτό είναι μια πολύ μεγάλη διαφορά, με όταν πριν τρία – τέσσερα χρόνια, υπήρχαν κόντρες, πόλεμος από κάποιους, αλλά για τον κόσμο της ομάδας, το γήπεδο κακά τα ψέματα, εξακολουθούσε να είναι απλά ένα θεωρητικό πλάνο.

•Τώρα το βλέπουν μπροστά τους, γίνεται πραγματικότητα. Κι ακουμπά πολύ διαφορετικά τα συναισθήματα τους πιστεύω, οποιαδήποτε προσπάθεια – χωρίς λόγο και αιτία- γίνεται για να καθυστερήσει ή να έχει πρόβλημα στο να λειτουργήσει.

•Ένας ψυχισμός πολύ ιδιαίτερος, αυτός του ΑΕΚτζή, προσβλήθηκε και πληγώθηκε βάναυσα από ορισμένους στα πλαίσια της διαμάχης που κατασκεύασαν. Ξεπεράστηκαν απίστευτα όρια ανοχής, ενώ όλοι ξέρουμε καλά τι θα είχε συμβεί σε περίπτωση που όλα αυτά συνέβαιναν με άλλες ομάδες.

•Ε, κάπου πρέπει να σταματήσει αυτή η ιστορία. Ήμαρτον πια.