Τα 1-0 της Super League, είναι μάλλον καλύτερα!

Του Θοδωρή Τσούτσου

Καταρχάς να ξεκινήσουμε από το αγωνιστικό κομμάτι της Εθνικής μας στο ματς με την Εσθονία. Με 25'-30' καλό ποδόσφαιρο, δεν μπορείς να ελπίζεις σε πολλά. Χρειάζεται και διάρκεια, ασφαλώς και βελτίωση. Πιθανότατα και πιο σωστές επιλογές από τον Μίκαελ Σκίμπε.

Διότι τελικά ούτε το... χωρίς εξτρέμ του βγήκε για πολύ. Ούτε στη συνέχεια το... χωρίς φορ. Το λέγαμε και πριν λίγο καιρό. Όλοι οι καλοί, δεν χωράνε. Ορίστε το κείμενο. Προσπάθησε να τους χωρέσει, αλλά αποδείχθηκε στην πράξη πως δεν είχε το αποτέλεσμα που ήθελε. Τα χαρακτηριστικά των παικτών παίζουν πια στο ποδόσφαιρο τόσο σημαντικό ρόλο, όσο και η ποιότητα. Ο Γερμανός προφανώς το κατάλαβε...

Η Εθνική του δευτέρου ημιχρόνου στην Εσθονία θα κινδυνέψει πολύ περισσότερο σε άλλα ματς. Πιθανώς να της στοιχίσει κιόλας. Για αυτό θα πρέπει να είναι και πιο προσεκτική, διότι σε αυτή την περίοδό της, στο Nations League και στα προκριματικά του Euro, πλέον δεν θα ανταγωνίζεται μόνο τον εαυτό της. Δεν θα παλεύει δηλαδή απλώς και μόνο να αποκτήσει μια χαμένη ταυτότητα, όπως έκανε στην προηγούμενη διοργάνωση.

Πλέον, οι αντίπαλοί της είναι μεγαλύτεροι αντίπαλοι από τον εαυτό της. Είτε πρόκειται για Εσθονία, Ουγγαρία, Φινλανδία στο Nations League, είτε πρόκειται για εκείνους που θα συναντήσει στα προκριματικά. Πλέον, δεν υπάρχει άλλος στόχος, παρά μόνο η πρόκριση. Οπότε τα λάθη, δεν έχουν άλλοθι. Θα είναι λάθη που θα κοστίσουν...


Από την άλλη, όμως, αυτή η Εθνική της Εσθονίας, οι 14 παίκτες που χρησιμοποιήθηκαν, ήταν και μια Εθνική με μέσο όρο ηλικίας τα 26,5 χρόνια. Έχει, άρα, πολύ δρόμο μπροστά της. Έχει να βελτιώσει πολλά, έχει να δουλέψει σε πολλά, έχει να μάθε πολλά και ας ελπίσουμε ότι έχει να πετύχει και πολλά. Το να στήνεται στον τοίχο για την έκταση του σκορ, τη στιγμή που το αποτέλεσμα έχει πια πολύ μεγάλη σημασία, δεν της προσφέρει καμία υπηρεσία.

Επίσης, το να την στήνουν στον τοίχο εκείνοι, που πριν από λίγες ημέρες πανηγύριζαν για τα... 1-0 των ομάδων τους στην Super League, με θεωρητικά ομάδες χαμηλότερης δυναμικής και στόχων, μοιάζει και λίγο υποκριτικό. Όπως θα πανηγυρίζουν και για τα επόμενα 1-0 των συλλόγων τους. Με όποιο τρόπο μάλιστα, τα είδαμε τις πρώτες δύο αγωνιστικές.

Για την Εθνική, όμως, το 1-0, που επίσης σημαίνει νίκη, που επίσης σημαίνει τρεις βαθμούς, είναι προβληματικό. Γιατί εκεί, μάς παίρνει να βγάλουμε το... άχτι μας. Στις "ομάδες μας", όμως;

Αυτές που στην Εθνική της Εσθονίας, από τους 14 διεθνείς, οι τρεις μεγάλοι και διεκδικητές του τίτλου έχουν "συστήσει" στο ελληνικό ποδόσφαιρο τους εξής: Δύο ο Ολυμπιακός, Μήτρογλου και Λυκογιάννη, δύο ο ΠΑΟΚ, Πέλκα και Κουλούρη, έναν η ΑΕΚ, τον Παπασταθόπουλο. Οι υπόλοιποι εννέα; Τρεις έκαναν το ντεμπούτο τους σε επαγγελματικό επίπεδο με τον Αστέρα, Φορτούνης, Κουρμπέλης, Μπακασέτας. Δύο με την Ξάνθη, Τοροσίδης, Μάνταλος.

Ένας με τον Ατρόμητο, ο Μπάρκας, ένας με τον Θρασύβουλο Φυλής, ο Μανωλάς, ένας με τον Εργοτέλη, ο Μπουχαλάκης και ένας με τον Πανιώνιο, ο Τζιόλης. Ανεξάρτητα με το πώς συνεχίστηκε η καριέρα τους. Η πρώτη ευκαιρία, που είναι και καθοριστική, δόθηκε από τους "μικρούς". Οι "μεγάλοι" πιθανόν εκείνη την ημέρα να γνώριζαν την αποθέωση για κάποιο 1-0 τους...