Το συγκινητικό τελευταίο «αντίο» του Αμπός

Για τον περισσότερο κόσμο ήταν κεραυνός εν αιθρία, ακόμη κι αν είχε αντιληφθεί πως κάτι δεν πήγαινε καλά όταν για λόγους υγείας αποχωρούσε το καλοκαίρι από τον πάγκο της Σαραγόσα. Όμως ο Χοσέ Λουίς Αμπός ήξερε καλά πως ο χρόνος του τελείωνε, αφού η μάχη με την επάρατη νόσο ήταν άνιση. Την έχασε προ ημερών, μόλις στα 53 του χρόνια, αλλά προνόησε να αποχαιρετήσει τον κόσμο του μπάσκετ με ένα πολύ συγκινητικό γράμμα που δημοσιοποιήθηκε από την ομάδα του.

«Φίλοι μου, είναι ευθύνη μου και ξέρω πως μπορεί να εκπλαγήκατε από την κατάληξη της ασθένειάς μου, αλλά δεν ήθελα να σας ανησυχήσω για την κατάσταση της υγείας μου. Αν και ήξερα πως επέμβαση που έκανα δεν πήγε όσο καλά ήθελα, ήμουν πάντα αισιόδοξος, ωστόσο τα πράγματα τελικά ήταν πολύ χειρότερα και εξελίχθηκαν πολύ πιο γρήγορα από όσο περιμέναμε.

Μέσα από αυτό το γράμμα στέλνω μια αγκαλιά σε όλους εσάς, γιατί δεν μπορώ να το κάνω με τον καθέναν ξεχωριστά, για τα μηνύματα συμπαράστασης όλον αυτό τον καιρό. Σας ευχαριστώ για την υποστήριξή σας με όλους τους τρόπους. Είναι πολύ όμορφο να νιώθεις τόσο αγαπητός από τόσο κόσμο, γιατί σημαίνει πως κάτι καλό έχεις κάνει στη ζωή σου.

Πάλεψα σκληρά για να γίνω προπονητής στην ACB και τελικά τα κατάφερα, αλλά όχι χωρίς προσπάθεια φυσικά. Και μέσα από αυτή την πορεία απέκτησα πολλούς φίλους και ανθρώπους που με εκτίμησαν. Νιώθω πως έφυγα πολύ νωρίς, έχοντας αφήσει πολλά πράγματα στη μέση, αλλά φεύγω με τις χαρές που μου έδωσε η ζωή, που ήταν πολλές.

Ήμουν ευτυχής που είχα δίπλα μου μια υπέροχη γυναίκα, την Εύα, και δύο καταπληκτικά παιδιά που υπεραγαπώ και για τα οποία είμαι περήφανος, τον Χαβιέρ και την Παλόμα.
Επαγγελματικά αφιέρωσα τη ζωή μου σε αυτό που αγαπούσα, το μπάσκετ. Κατάφερα να γίνω προπονητής στην ομάδα της καρδιάς μου, τη Σαραγόσα, και στο γήπεδό της έζησα τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου. Η αγάπη που ένιωσα εκεί θα με συντροφεύει για πάντα.

Φεύγω με την καρδιά μου γεμάτη αγάπη και ευγνωμοσύνη απέναντι σε όλους εσάς. Ευχαριστώ τη ζωή γιατί μου χάρισε τα πάντα».