94,6 σκέψεις μου…

Γράφει η Τασία Μπαλικούρα

Θυμάμαι ακόμα και σήμερα πολύ έντονα εκείνο το πρωινό Σαββάτου στο σκοτεινό υπόγειο της Αριστείδου -στο 179 αν δεν με απατά η επιλεκτική μνήμη μου- όταν άκουγα τον Μπάμπη, τον Γιώργο, την Εύη και τον Χρήστο να ξεστομίζουν δειλά δειλά τη σκέψη τους για δημιουργία αθλητικού ραδιοφωνικού σταθμού! Που να φανταζόμουν πιτσιρίκα τότε ότι 13 χρόνια μετά ο ΣΠΟΡ FM θα μεγάλωνε τόσο και θα γινόταν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Κι όμως σε εκείνο το υπόγειο ο σταθμός πήρε σάρκα και οστά, με πολύ κόπο και αγάπη από τους δημιουργούς του που πρέπει σήμερα να καμαρώνουν για το επίτευγμά τους.

Πρώτος απ’ όλους ο Χρήστος που με την μοναδική δεξιοτεχνία του κατάφερε το ακατόρθωτο σε μικρό χρονικό διάστημα. Να δημιουργήσει το ραδιόφωνο, να το πλαισιώσει με τους σωστούς ανθρώπους και να το οδηγήσει εν τέλει στην κατάκτηση της πρώτης θέσης στις καρδιές σας. Καθόλου εύκολο δεν συμφωνείτε;

Και φυσικά ο μοναδικός Παντελάκος μας (Καλαϊτζίδης) χωρίς την παρουσία του οποίου δεν θα υπήρχε σήμερα ο ΣΠΟΡ FM κατά την ταπεινή μου άποψη… Κάπως έτσι στήθηκε το μικρό όμορφο παρεάκι που στην πορεία μεγάλωσε βήμα-βήμα με όλο τον κόσμο που αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή το παράτολμο τότε πείραμα…

Και εγώ που έχω την χαρά να βρίσκομαι εδώ στην Καλλιθέα από την πρώτη μέρα λειτουργίας του (μήπως μεγάλωσα αρκετά τώρα που το σκέφτομαι;) πρέπει να σας εξομολογηθώ πως με όσα έχω ζήσει όλα αυτά τα χρόνια εδώ, γράφω σίγουρα βιβλίο που θα γίνει ανάρπαστο…(Δέχομαι μόνο σοβαρές προτάσεις στο 210-9579285). Κυριολεκτώ!!! Οι στιγμές που έχω βιώσει μοναδικές και δυστυχώς αναρίθμητες σε μερικές αράδες χαρτιού. Όχι με μη ρωτάτε για την συνταγή επιτυχίας γιατί απλά δεν υπάρχει στον δικό μας ΣΠΟΡ FM. Και ακριβώς εκεί είναι το μυστικό…

Αν πάλι επιμένετε απευθυνθείτε στον Μπάμπη. 29+… κατασκευαστές αθλητικών ραδιοφώνων τον συνιστούν. Αυτός ξέρει! Οφείλω εδώ να «καταγγείλω» ότι 13 χρόνια μετά παραμένει όπως τον πρωτογνώρισα: Αυθεντικός! Για του λόγου το αληθές εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να φοράει την ίδια κολόνια (απίστευτο;) και να φωνάζει βροντερά από το γραφείο του τον «Τάσο» (δηλαδή εμένα!). Και για να σοβαρευτώ λίγο, αν έπρεπε να σταθώ κάπου αυτό θα ήταν αναμφίβολα η άψογη σχέση με τους ιδιοκτήτες τους οποίους νιώθουμε πρώτα απ’ όλα φίλους μας. Και έτσι είναι όσο και αν σας ακούγεται περίεργο… Δεν μπορώ φυσικά να μην αναφερθώ και σε εκείνα τα ατελείωτα βράδια στη Σιβιτανίδου όταν με την μαεστρική καθοδήγηση του άλλου του Γιώργου (σ.σ. Δήμα) που ήρθε και προστέθηκε στην συντροφιά μας καταφέραμε τότε να πάρουμε την πολυπόθητη αδειοδότηση για να υπάρχουμε σήμερα… Για τους φίλους που είχα την τιμή να γνωρίσω και να συνεργαστώ κατά καιρούς στο σταθμό τι να πρωτοπώ; Τα λόγια είναι περιττά και είναι τόσοι πολλοί όλοι αυτοί που πρόσθεσαν το δικό τους πολύτιμο λιθαράκι… Νιώθω ιδιαίτερα τυχερή που δούλεψα κατά καιρούς δίπλα σε καταξιωμένους δημοσιογράφους και μοναδικούς ανθρώπους όπως ο κ. Γιάννης Διακογιάννης και τόσους άλλους. Όλοι μαζί μοιραστήκαμε ανεπανάληπτες στιγμές με κορυφαία κατά τη γνώμη μου την κατάκτηση του Euro το 2004. Τότε που ο Γιώργος ο Χελάκης κατάφερε να μας συγκλονίσει και να μας κάνει για άλλη μια φορά να υποκλιθούμε στο μοναδικό του ταλέντο που δεν είναι άλλο από τον ίδιο τον «Γιώργο». Ο Γιώργος που όσες φορές και αν τον ακούω σε εκείνα τα ιστορικά πλέον σποτάκια του καταφέρνει να με κάνει -για άγνωστο λόγο- να βουρκώνω…Μάλλον φταίει η κοινή μας καταγωγή. Κουβαλάμε βλέπετε μια Αιγιώτικη τρέλα και οι δύο(!)

Κλείνοντας, θα ήθελα να σταθώ στις πιο «cult» φιγούρες που πέρασαν ως τώρα από τον ΣΠΟΡ FM. Τον ανεπανάληπτο Σωτήρη Σέντα και τον «original» Κώστα Μιαούλη. Ειδικά η «Μαυρόγατα» όπως συνηθίζω να τον αποκαλώ (σ.σ. Μιαούλης) είναι κυριολεκτικά ογκόλιθος για τον σταθμό με αριθμό ωρών εργασίας για το ρεκόρ Γκίνες τουλάχιστον…Και όχι μόνο… ΣΠΟΡ FM χωρίς την παρουσία Μιαούλη δεν υφίσταται. Τελεία και παύλα!!!

ΥΓ1. Ζητώ προκαταβολικά συγνώμη αν ξέχασα να αναφερθώ σε κάποιους, δεν έγινε με πρόθεση. Περνάνε τα χρόνια και μεγαλώνω -δυστυχώς- και εγώ μαζί με τον ΣΠΟΡ FM.

ΥΓ2. Ο Γιώργος λείπει πολύ από το παρεάκι μας και εύχομαι να επιστρέψει σύντομα κοντά μας γιατί είναι αναντικατάστατος…Το γραφείο σου είναι ακόμα εκεί και σε περιμένει…

ΥΓ.3 Χρήστο (Ρουμελιώτη) καλά να περνάς όπου κι αν βρίσκεσαι…

ΥΓ4. Χρήστο (Σωτηρακόπουλο), Γιώργο (Χελάκη), Μπάμπη (Χριστόγλου), Γιώργο (Δήμα) και Εύη (Κυριαζοπούλου) σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για όλα. Και για τα όμορφα και για τα άσχημα που έχουμε ζήσει όλοι μαζί 13 ολόκληρα χρόνια τώρα. ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ…και ΠΡΟΣΟΧΗ: Μείνετε συντονισμένοι στους 94,6 γιατί είναι μεταδοτικό…