Βρήκε τον «μάστορά» της!

Την πρώτη της ήττα μετά τις 15 Νοεμβρίου του 2006 (σε φιλική αναμέτρηση με τη Ρουμανία στο Κάντιθ 1-0, με γκολ του Σιπριάν Μαρικά) γνώρισε η Ισπανία απ’ τις ΗΠΑ με 2-0 στον πρώτο ημιτελικό του Confederations Cup στο Μπλουμφοντέιν της Νοτίου Αφρικής. Το σκορ για την ομάδα του Μπράντλεϊ άνοιξε ο Άλντιντορ στο 27΄, ενώ το…«θαύμα» ολοκλήρωσε ο Ντέμπσι στο 74΄. Την απ' ευθείας κόκκινη κάρτα είδε ο Μπράντλεϊ στο 87΄.

Οι πρωταθλητές Βόρειας/κεντρικής Αμερικής και Καραϊβικής εκτός της ηρωικής τους πρόκρισης στον τελικό έβαλαν στοπ σε ένα αήττητο 35 σερί αγώνων των πρωταθλητών Ευρώπης που δεν κατάφεραν να κάνουν ρεκόρ, αλλά και σ’ ένα άλλο αήττητο 15 συνεχόμενων νικών, το οποίο αποτελεί και ρεκόρ.

Οι ΗΠΑ μετά το εμφατικό 3-0 επί της Αιγύπτου και την ηρωική όπως αποδείχτηκε πρόκρισή της στα ημιτελικά του Confederations Cup πήγαιναν χωρίς κανένα άγχος να αντιμετωπίσουν την πρωταθλήτρια Ευρώπης, Ισπανία. Ένας αγώνας απ’ τον οποίο μόνο οφέλη θ αποκόμιζαν, καθώς ακόμα και να έχαναν με ευρύ σκορ δεν θα μπορούσε να τους πει κανείς τίποτα, ενώ αντίθετα αν έκαναν ένα ακόμα θαύμα και περνούσαν στον τελικό θα πετύχαιναν κάτι πολύ σπουδαίο.

Η ομάδα του Βιθέντε Ντελ Μπόσκε έχοντας το απόλυτο στη διοργάνωση, τρία στα τρία, μάλλον είχε το μυαλό της στον…τελικό με τη Βραζιλία (σ.σ. είναι το ακλόνητο φαβορί κόντρα στη Νότιο Αφρική. Η άμυνά τους έδειχνε αμηχανία στα πρώτα λεπτά, ενώ ο Κασίγιας μέχρι το πρώτο τέταρτο αναγκάστηκε να βγει με ρίσκο δύο φορές εκτός εστίας.

Οι δύο ομάδες είχαν κάποιες ευκαιρίες, όμως οι παίκτες του Μπομπ Μπράντλεϊ χάρη σ’ ένα σουτ του Άλτιντορ στο 27΄ αιφνιδίασε την πρωταθλήτρια Ευρώπης ανοίγοντας το σκορ και παράλληλα υποχρεώνοντάς τον Κασίγιας να μαζέψει για πρώτη φορά τη μπάλα απ’ τα δίχτυα του στον θεσμό. Οι Ίβηρες ανέβασαν τον ρυθμό τους και είχαν πολύ γρήγορα μια καλή φάση με τον Βίγια στο 31΄, όμως οι Αμερικανοί παρέμεναν πάντοτε επικίνδυνοι για να κάνουν για δεύτερη φορά τη ζημιά.

Θα περίμενε κανείς πως στο δεύτερο ημίχρονο οι «φούριας ρόχας» θα πατούσαν γκάζι και θα μετέτρεπαν την εις βάρος τους κατάσταση. Αυτό βάσει λογικής και όχι με βάση την εικόνα, καθώς οι Αμερικανοί είχαν πάρει άξια και με τον ιδρώτα τους αυτό το προβάδισμα. Ουσιαστική απειλή για τον Χάουαρντ δεν υπήρξε και η πρώτη και ίσως η μόνη φορά που χρειάστηκε να επέμβει ήταν στο 65΄ σ’ ένα σουτ του Ράμος.

Η αμυντική λειτουργία των τυπικά φιλοξενούμενων ήταν ιδανική και οι Τόρες και Βίγια έδειχναν να τα βρίσκουν σκούρα, όταν η μπάλα έφτανε σ΄ αυτούς μιας και στην πλειονότητα τους οι φάσεις «κόβονταν» πολύ νωρίτερα. Η απόλυτη «ψυχρολουσία» για τους Ίβηρες ήρθε στο 74΄, όταν ο Ντέμπσι «σφράγισε» κατά κάποιον τρόπο μια πολύ μεγάλη επιτυχία για την ομάδα του. Ως το τέλος οι κινήσεις του Ντελ Μπόσκε απ’ τον πάγκο δεν έφεραν αποτέλεσμα και οι Αμερικανοί ήταν εκείνοι που πανηγύρισαν μια ιστορική πρόκριση στον τελικό, που κανείς δεν φανταζόταν στη φάση των ομίλων.

Το φιλμ του αγώνα.

Οι συνθέσεις:

ΙΣΠΑΝΙΑ (Βιθέντε Ντελ Μπόσκε): Κασίγιας, Πικέ, Πουγιόλ, Βίγια, Τσάβι, Τόρες, Φάμπρεγκας (69΄ Καθόρλα), Καπντεβίλα, Αλόνσο, Ράμος, Ριέρα

ΗΠΑ (Μπομπ Μπράντλεϊ): Χάουαρντ, Μποκανέγκρα, Ονιέβου, Ντέμπσι (88΄ Μπόρνσταϊν), Ντέιβις (70΄ Φελχάμπερ), Ντόνοβαν, Μπράντλεϊ, Κλαρκ, Ντέμεριτ, Άλτιντορ (83΄ Κέισϊ), Σπέκτορ

Παναγιώτης Τασιάς