Ενα αίνιγμα που λέγεται ΠΑΟΚ

Κάθισα προχθές να δω το φιλικό του ΠΑΟΚ με τη Ναϊμέγκεν και θα σας πω ψέματα αν πω ότι το είδα όλο. Γενικά αυτή την εποχή τα φιλικά των ομάδων δεν βλέπονται γιατί οι παίκτες είναι σφιγμένοι, λείπει η χημεία και η αλληλοκάλυψη, οι αυτοματισμοί τώρα διδάσκονται – αν υποθέσουμε ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει.

Επιπλέον, τα φιλικά των ομάδων του Σάντος είναι αφόρητα – πάντα ήταν. Οι ομάδες του Πορτογάλου παίζουν αποκλειστικά για το αποτέλεσμα. Οταν αυτό δεν ενδιαφέρει, σπανίως αντέχονται. Ο σκοπός άλλωστε είναι να υπάρξει ετοιμότητα όταν η περίσταση το απαιτεί.

Ο ΠΑΟΚ μετά την φετινή του μεταγραφική καμπάνια είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ομάδες του πρωταθλήματος. Η στρατηγική της βελτίωσης του φετινού ΠΑΟΚ είναι ένας δρόμος πολύ σαφής και πολύ συγκεκριμένος. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πού θα βγάλει.

Σκούπισε

Τι έκανε ο ΠΑΟΚ φέτος; «Σκούπισε» την ελληνική αγορά αποκτώντας παίκτες χρήσιμους από ομάδες που τερμάτισαν κάτω από την τέταρτη θέση και που κατά κανόνα δεν απασχόλησαν τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟ. Στη Θεσσαλονίκη οι τοπικές εφημερίδες, που πάντα κολακεύουν τον «Δικέφαλο του Βορρά», γράφουν ότι ο ΠΑΟΚ πήρε τον καλύτερο παίκτη της ΑΕΛ, δηλαδή τον Φωτάκη, τον καλύτερο του Πανσερραϊκού, δηλαδή τον Αμπουμπακάρι, τον καλύτερο του Πανιωνίου, δηλαδή τον Κρέσιτς, τον καλύτερο του Εργοτέλη, δηλαδή τον Κουτσιανικούλη, τον καλύτερο του Αστέρα, δηλαδή τον Φιλόμενο, και τον κάποτε καλύτερο αμυντικό της ΑΕΚ, δηλαδή τον Τσιρίλο.

Η αλήθεια είναι λίγο διαφορετική. Οι καλύτεροι της ΑΕΛ ήταν ο Βενετίδης, ο Πάρα, ο Σαρμιέντο: ο Φωτάκης έκανε έναν μέτριο πρώτο γύρο κι έναν καλό δεύτερο. Ο καλύτερος του Πανιωνίου ήταν μακράν ο Εστογιάνοφ. Οι καλύτεροι του Πανσερραϊκού ήταν οι ελπιδοφόροι μικροί Ελληνες που εμφάνισε στο τέλος – σε αυτούς μάλιστα, αξίζει να επενδύσεις. Ο καλύτερος του Αστέρα παραμένει ο Καρντόζο, ενώ ο Καούνος έδωσε πιο πολλές λύσεις από τον φινετσάτο Αργεντινό.

Κι ο Τσιρίλο είναι λίγο ερωτηματικό, αφού από τότε που έφυγε από την ΑΕΚ πέρασαν τρία χρόνια. Δεν τα λέω αυτά για να μειώσω τις μεταγραφές του ΠΑΟΚ – ίσα ίσα που σχεδόν όλες τους είναι πολύ καλές. Το θέμα είναι αν με τέτοιου τύπου μεταγραφές και προπονητή τον Σάντος μπορεί μια ομάδα να χτυπήσει το πρωτάθλημα.

Πάγκος

Τι απέκτησε ο ΠΑΟΚ χάρη στις φετινές του μεταγραφές; Πρώτα και κύρια, καλύτερο πάγκο. Ολοι οι παίκτες που αποκτήθηκαν είναι μεταγραφές 18άδας –παίκτες που εγγυώνται μια καλή παρουσία– δύσκολα όμως μπορείς να πεις με βεβαιότητα ότι κάποιος θα κάνει τη διαφορά. Κάποιος μπορεί να περιμένει ότι ο Μέλμπεργκ θα κάνει την άμυνα του Ολυμπιακού συνολικά καλύτερη, γιατί μοιάζει καλύτερος από τους αμυντικούς που ήδη υπάρχουν στον πρωταθλητή.

Η παρουσία του Σισέ μπορεί να σε κάνει να πιστεύεις ότι ο ΠΑΟ θα αποκτήσει κάτι που του έλειπε, δηλαδή το εύκολο γκολ. Ο ΠΑΟΚ πήρε παίκτες που πρέπει να παλέψουν με αυτούς που υπάρχουν για τη θέση του βασικού. Ακόμα και οι τέσσερις θεωρητικά καλύτερες μεταγραφές του δεν είναι βέβαιο ότι θα βρουν εύκολα θέση στην ενδεκάδα. Ο Τσιρίλο δεν είναι πρώτο μπόι κι επειδή δεν είναι ούτε ο Κοντρέρας, μην αποκλείετε ο καλός Μαλεζάς να είναι πάλι βασικός. Ο Φωτάκης πρέπει να αποδείξει ότι είναι καλύτερος του Ιβιτς.

Ο Φιλόμενο κινδυνεύει να παίζει όσο ο Μπακαγιόκο γιατί ο Σάντος παίζει με έναν κυνηγό. Ο Κουτσιανικούλης είναι Ελληνάκι με σπάνιο ταλέντο, αλλά του έλαχε ένας προπονητής που αποκαλεί τους νέους «σαρδέλες» και προτιμά τις παλιές καραβάνες. Θα βγει από την ενδεκάδα ο Κονσεϊσάο; Δύσκολο.

Ντέρμπι

Ποιο ήταν το περσινό μεγάλο πρόβλημα του ΠΑΟΚ; Τα ντέρμπι. Πέρα από τις επιλογές του Σάντος (που ο ίδιος είναι και δεν άλλαξε, ώστε να περιμένει κάποιος μια άλλου τύπου προσέγγιση των παιχνιδιών), αυτό που έλειπε από την ομάδα ήταν κάποιοι παίκτες με προσωπικότητα ικανοί να διαχειρισθούν τις εντάσεις αυτών των ματς καλύτερα από μερικούς που υπήρχαν κι έκαναν συλλογή από κόκκινες κάρτες.

Αν με ρώταγες τι χρειάζεται ο ΠΑΟΚ, θα σου απαντούσα τρεις – τέσσερις ποδοσφαιριστές με μεγάλη προσωπικότητα, από αυτούς που θα μπορούσαν να είναι στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού και του ΠΑΟ. Τότε, όντως η ομάδα θα έκανε ένα σπουδαίο βήμα μπροστά.

Καλύτεροι

Πέρυσι ο ΠΑΟΚ απέκτησε ποδοσφαιριστές που τον ανέβασαν επίπεδο γιατί ήταν καλύτεροι από τους καλύτερους της ομάδας. Ο Κοντρέρας, ο Μουσλίμοβιτς, ο Βερόν, ο Κονσεϊσάο, ο Ιβιτς, ο Βιεϊρίνια, ο Σορλέν, ο Γκαρσία (παρά τις τρέλες του) αποκτήθηκαν κι έγιναν αμέσως οι καλύτεροι του ρόστερ: κανείς από τους προγενέστερους δεν μπορούσε να συγκριθεί μαζί τους.

Αν είχαν βγει ο Μάρκος Αντόνιο ή ο Γκάβρανσιτς, ο ΠΑΟΚ θα είχε ακόμα λιγότερα προβλήματα, αλλά ποτέ σε ομάδα δεν βγήκαν όλες οι μεταγραφές. Αν ο ΠΑΟΚ αποκτούσε φέτος τρεις καλύτερους αυτών που ήρθαν πέρυσι, θα λεγα ότι είναι έτοιμος για πρωτάθλημα. Φέτος, για να το διεκδικήσει θα πρέπει ν' αλλάξει ο τρόπος που ο Σάντος προσέγγισε τα ντέρμπι χωρίς η ομάδα να χάσει το μασίφ χαρακτήρα που της έδωσε πέρυσι νίκες με τους μικρούς.

Ενδιαφέρον

Αυτό είναι και το ενδιαφέρον της ιστορίας. Για να αλλάξει ο ΠΑΟΚ μετά τις μεταγραφές που έκανε, θα πρέπει να αλλάξει μυαλά, νοοτροπία και τρόπους ο προπονητής του. Με τον Αγγελο Αναστασιάδη π.χ., που θα πώρωνε τα Ελληνόπουλα, μπορώ να φανταστώ τον Φωτάκη MVP, τον Κουτσιανικούλη σούπερ σταρ, τον Μαλεζά στην Εθνική, τον Παπάζογλου βασικό και τους τρεις του κέντρου να υποφέρουν στην Τούμπα όχι από τα μπουκάλια που πέφτουν, αλλά από την μπάλα που μόνο ο ΠΑΟΚ μπορεί να παίξει εκεί. Με τον Σάντος, το να δεις μπάλα δεν είναι ποτέ αυτονόητο και το κακό για τον ΠΑΟΚ είναι ότι φέτος για να κάνει το βήμα παραπάνω πρέπει να παίξει καλύτερη μπάλα. «Το κακό» είπα; Λάθος. «Ο σκοπός» έπρεπε να πω…

Ντίλινγκερ

Είδα τον «Δημόσιο Κίνδυνο», τη μοναδική ταινία που αξίζει τον κόπο να δει κανείς στα σινεμά αυτό τον καιρό αν εξαιρεθούν κάποιες επαναλήψεις - χρήσιμες για τους σινεφίλ που θέλουν να συμπληρώσουν κενά αλλά εντελώς ασήμαντες για όποιον έχει δει πολύ σινεμά στη ζωή του.

Η ταινία του Μάικλ Μαν δεν είναι η καλύτερή του αλλά είναι πάντα μια ταινία με σφραγίδα σκηνοθέτη. Οχι μόνο γιατί η σχεδόν βιντεοσκοπημένη της φωτογραφία σε βάζει ευθύς εξ’ αρχής σε ένα μυστήριο κλίμα, όσο γιατί ο ρυθμός της έχει κάτι το εντελώς ιδιαίτερο: οι πιο πολλές ταινίες του Μάικλ Μαν (είτε μιλάμε για την «Ενταση», το «Miami Vice» ή το «Insider») έχουν ένα σχεδόν αχρονικό πλαίσιο μέσα στο οποίο διαδραματίζονται.

Αν μπεις σε αυτό τον κόσμο των πολλών σιωπών, των μετρημένων απαντήσεων και της εσωτερικής δράσης, τις χαίρεσαι ατελείωτα γιατί στροβιλίζεσαι στο ψυχολογικό «πήγαιν' έλα» των ηρώων τους. Αν δεν μπεις, σου φαίνονται αργές, αδύναμες να απογειωθούν, προβληματικές σαν αυτοκίνητο που κλοτσάει όταν αλλάζεις ταχύτητα γιατί έχει χαλασμένο συμπλέκτη.

Ενώ κροταλίζουν περίστροφα κι ακούγονται λόγια που παραπέμπουν στα νουάρ του '30, προλαβαίνεις να δεις ότι η ταινία έχει μερικές υπέροχες σκηνές δράσης.

Οι κυριλέ αποδράσεις, τα πάρτι, οι σχεδόν σκηνοθετημένες ληστείες νομίζεις ότι υπακούν σε μια παράξενα προσκηνοθετημένη χορογραφία: στιγμές στιγμές απορείς για το πού βρίσκεσαι, στιγμές στιγμές θα 'θελες να χειροκροτήσεις. Η παράξενη ημιτέλειά της υπερτονίζεται και από την ίδια την ημιτέλεια των πρωταγωνιστών. Χάρηκα που είδα τον Τζόνι Ντεπ να παίζει έναν ωραίο –αρκετά με τις καρικατούρες- όμως δεν κρύβω ότι ως Ντίλινγκερ δεν τον είδα ποτέ.

Παραδέχομαι ότι η φάτσα του Κρίστιαν Μπέιλ έτσι παράξενα σιδερωμένη θυμίζει Αμερικανό επαρχιώτη μπάτσο άλλων εποχών, αλλά δεν με έπεισε για τη σκληρότητα και την ικανότητά του. Τα μάτια της Μαριόν Κοτιγιάρ θυμίζουν τις κούκλες του Σαρλό, όμως αποκλείεται ο μεγάλος Ντίλινγκερ να γύριζε να κοιτάξει μια γυναίκα που δεν είχε κλάση.

Φεύγοντας κατάλαβα ότι όταν πας να δεις μια ταινία του Μάικλ Μαν βλέπεις το χέρι του Μάικλ Μαν να διαβρώνει τον κόσμο με τον οποίο αποσπασματικά ασχολείται. Καλά πάντως πέρασα…

Τα νέα μας…

Ο Κωνσταντίνος Τσακίρης είπε ότι έχουν τελειώσει οι μεταγραφές του Πανιωνίου κι έβγαλε και σχετική ανακοίνωση. Ομως μετά ο Πανιώνιος παραχώρησε τον Κοιλιάρα στον Εργοτέλη και ήδη στην πλατεία συζητιέται ότι μπορεί να πάρει κι άλλο στόπερ, αφού κάποιος από τους νεοφερμένους (ο Σμόγιε;) έχει τα προβληματάκια του.

Κυρίως, όμως, φουντώνουν οι φήμες ότι θα αποκτηθεί και τερματοφύλακας. Ο δε Φερέρο έχει καιρό τώρα εκφράσει την εκτίμησή του για τον Γάλλο αναπληρωματικό της Λίβερπουλ Σαρλ Ιτάνζε και με δικούς του μάνατζερ ψάχνει απευθείας επαφή μαζί του. Για να δούμε…