«Ήμασταν ΟΜΑΔΑ»

Πίσω από κάθε μεγάλο άνδρα κρύβεται μία σπουδαία γυναίκα, αλλά και πίσω από κάθε πετυχημένη ομάδα κρύβεται όχι μόνο ένας προπονητής, αλλά και οι συνεργάτες του. Ένας από τους αφανείς ήρωες της κατάκτησης του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Νέων Ανδρών από την ελληνική ομάδα στη Ρόδο είναι ο Ανδρέας Μαύρος. Ο συνεργάτης του Κώστα Μίσσα «ξημερωνόταν» μπροστά σε μία οθόνη μαζί με τον συνάδελφό του, Τζώρτζη Δικαιουλάκο, αναλύοντας τα «σωστά και τα λάθη» της ελληνικής ομάδας και κάνοντας φύλλο και φτερό το παιχνίδι των αντιπάλων. Αποτέλεσμα αυτής της ανάλυσης ήταν η ελληνική ομάδα να πηγαίνει πάντα καλά... διαβασμένη στον... πόλεμο. Ο Ανδρέας Μαύρος μίλησε στο www-sport-fm.gr για το ταξίδι προς την κορυφή της Ευρώπης.

Συνέντευξη στον Χρήστο Ρομπόλη

Μόλις μία ημέρα πριν από την έναρξη της διοργάνωσης ενσωματώθηκαν στην αποστολή επτά παίκτες, προερχόμενοι από το Μουντομπάσκετ Εφήβων της Νέας Ζηλανδίας. Πώς κατάφεραν τα παιδιά να γίνουν ομάδα μέσα σε μία μέρα;

«Πριν έρθουν τα παιδιά στη Ρόδο είχαμε στείλει με e-mail τα συστήματα στη Νέα Ζηλανδία. Βέβαια, είχε γίνει και πριν τις δύο αυτές διοργανώσεις μία προεργασία και υπήρχε συνεργασία των δύο προπονητών, του Κώστα Μίσσα και του Γιώργου Βλασσόπουλου. Στη Ρόδο κάναμε τρομακτική προσπάθεια, η οποία περιελάμβανε αρετές ώρες ομιλίας, ανάλυση του παιχνιδιού μέσω βίντεο και παιχνίδι με παιχνίδι είχαμε ολοένα και καλύτερα αποτελέσματα».

Τι περιελάμβανε το σκάουτινγκ πριν από κάθε ματς;

«Παίρναμε τα βίντεο από τα προηγούμενα παιχνίδια των αντιπάλων, δύο ή και τρία κάθε φορά, κόβαμε και ράβαμε φάσεις που έπρεπε να προσέξουμε και την επομένη μαζί με τον προπονητή τις προβάλλαμε στους παίκτες και αναλύαμε κάθε αντίπαλο. Ο Κώστας Μίσσας είχε σε κάθε ματς έναν ογκώδη φάκελο, γύρω στις 30 σελίδες, με πολύ λεπτομερή στοιχεία. Αυτά αφορούσαν τόσο τα συστήματα της αντίπαλης ομάδας, όσο και τα ατομικά χαρακτηριστικά των παικτών. Για παράδειγμα, σε κάθε θέση πώς κινείται ο κάθε παίκτης, πόσες προσπάθειες παίρνει, τι επιλογές κάνει στο γήπεδο και μέσα από ποια συστήματα λειτουργεί».

Ποια από τις ομάδες που αντιμετωπίσαμε ήταν η πιο δύσκολη, όπως προέκυπτε μέσω του σκάουτινγκ, αλλά και από ό,τι αποδείχτηκε μέσα στο παρκέ;

«Αναμφισβήτητα, οι πιο δύσκολες ήταν η Γαλλία και η Ισπανία. Προβληματιστήκαμε πολύ, αλλά καταφέραμε να βρούμε τις λύσεις και να πάρουμε τις νίκες που χρειαζόμασταν. Στα πρώτα ματς είχαμε προβλήματα στην αντιμετώπιση του πικ εν ρολ των αντιπάλων, αλλά σταδιακά δοκιμάσαμε λύσεις και τα καταφέραμε».

Σε ποια σημεία υπερείχε η ελληνική ομάδα των αντιπάλων της τελικά;

«Πέρα από τη σημαντική βοήθεια του κόσμου, ήμασταν ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης. Τα παιδιά, εκτός του ότι έχουν πολύ ταλέντο, αφομοίωναν πολύ γρήγορα αυτά που τους λέγαμε και τα εφάρμοζαν στο παρκέ παρά την κούρασή τους. Έγινε φοβερή δουλειά από όλο το προπονητικό τιμ, αλλά επίσης και από το ιατρικό τιμ. Μην ξεχνάμε πως ο Ζήσης Σαρικόπουλος ήρθε τραυματίας από τη Νέα Ζηλανδία, αλλά κατάφερε να αποθεραπευτεί και τελικά να μας βοηθήσει πολύ στα τελευταία παιχνίδια».

Έχει γίνει πολύς λόγος για τη συμπεριφορά κάποιων παικτών στον ημιτελικό και τον τελικό. Έχοντας ζήσει και συνεργαστεί με τους παίκτες όλο αυτό το διάστημα, ποια είναι η δική σας θέση;

«Ασφαλώς αυτό που έκανε ο Νίκος Παππάς (σ.σ φτύσιμο σε αντίπαλο) ή κάποιες χειρονομίες άλλων παιδιών δεν αρμόζουν τόσο σε έναν παίκτη της Εθνικής ομάδας, ούτε σε ανθρώπους τέτοιου ήθους. Όμως, προς τιμήν του, ο Νίκος Παππάς ζήτησε δημόσια συγγνώμη και πρέπει να τον συγχωρήσουμε γιατί είναι νέος και μπορεί να κάνει ένα λάθος. Μπορώ να διαβεβαιώσω τον κόσμο πως τα παιδιά αυτής της Εθνικής ομάδας είναι καταπληκτικοί χαρακτήρες και πραγματικά αξίζουν συγχαρητήρια στους παιδαγωγούς τους, την οικογένειά τους, τους δασκάλους και τους προπονητές που είχαν όλα αυτά τα χρόνια. Τα λάθη είναι μέσα στη ζωή».

Έχοντας εργαστεί στο προπονητικό τιμ της Εθνικής Γυναικών, που τερμάτισε πέμπτη στην Ευρώπη και της Εθνικής Νέων, που αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης, τι είναι τελικά πιο δύσκολο: να συνεργάζεσαι με γυναίκες ή με μικρά παιδιά;

«Κάθε ομάδα έχει τη δική της δυσκολία, αλλά με την κατάλληλη δουλειά και αντιμετώπιση όλα μπορούν να γίνουν εύκολα. Η διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στα δύο γκρουπ είναι η εξής: οι γυναίκες για να παίξουν μπάσκετ πρέπει να νιώθουν καλά, ενώ οι άνδρες νιώθουν καλά παίζοντας μπάσκετ».