Μαθαίνοντας την αλφάβητο των σχέσεων ή μήπως όχι;;

«Άξιζε να υπάρξουμε για να συναντηθούμε». (Γιάννης Ρίτσος)



Γράφει η Τασία Μπαλικούρα

Άραγε, αν δεν ήταν καλοκαίρι θα συμπεριφερόμασταν όλοι ‘κάπως’ στις διαπροσωπικές μας σχέσεις; Απορία το’ χω μα το θεό…

Βέβαια θα μου πείτε κάτι η ζέστη κάτι οι τουρίστες που μας έχουν ανακατέψει οκ έχουμε δικαιολογίες στο γιατί οι σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών περνούν μια απροσδιόριστη (κρίση να το πω); Μεθυστική διάθεση να το αναφέρω;

Γεγονός αναμφισβήτητο είναι πως ούτε οι γυναίκες (μεταξύ των οποίων και εγώ φυσικά) αλλά ούτε και οι άντρες ξέρουν τι θέλουν όταν πλησιάζουν εξαρχής το «θήραμα». Μην τολμήσει να διαφωνήσει κανείς μαζί μου!!

Δεν είναι όλα όμως άσπρα και μαύρα σωστά; Σύμφωνοι υπάρχει και το γκρι μόνο που για να το πετύχεις στη σωστή του απόχρωση θα πρέπει να βγεις στη σύνταξη. Παραβλέπω το γεγονός πως τότε που θα το βρεις θα είναι πλέον αργά…και η αφή του θα σου είναι εξωγήινη…

Ε, δεν ξέρω τι με έπιασε και τα γράφω όλα αυτά. Μάλλον έχω επηρεαστεί από τους φίλους μου και τις απίστευτες ιστορίες που τους καταλαμβάνουν τον τελευταίο καιρό είτε στις σχέσεις τους είτε προσπαθώντας να φλερτάρουν με την ανεκδιήγητη δικαιολογία πως «έλα μωρέ είναι καλοκαιράκι και όλα επιτρέπονται»…

Ζεις για να μαθαίνεις ή μαθαίνεις ζώντας; Έλα μου ντε. Ιδού η απορία. Γιατί πχ. ενώ χωρίζεις κάποιον-α με επιλογή σου και αφού κάνεις σχέση με τον επόμενο-η και φαινομενικά είσαι cool στα νέα δεδομένα εσύ επιστρέφεις πάλι στα παλιά ονειροπολώντας;

Ή ακόμα χειρότερα ενοχλώντας τον άλλο-η που προσπαθεί μάταια να σε ξεπεράσει μέσα από τσίτα αλκοόλ και ακούγοντας νύχτα μέρα το «Σε ξεπέρασα» του Πλούταρχου (άσχετα που κάτι τέτοιο είναι φρικτό ψέμα). Και άντε και το κάνεις (εννοείται ότι συνεχίζεις και με το νέο αίσθημα τα πάρε δώσε) και το χειρότερο ξέρετε ποιο είναι; Πως δεν ξέρεις να εξηγήσεις στον εαυτό σου το γιατί μπαίνεις σε αυτή την διαδικασία και που αποσκοπείς..

Θέλει ελευθερία και τόλμη ο έρωτας για να σου επιβληθεί και να σε συνεπάρει μοναδικά, έτσι μόνο όπως εκείνος ξέρει…(υποθέτω).

Ίσως πάλι να αδυνατούμε να του φερθούμε και εμείς σωστά επειδή δεν έχουμε βρει τα κουμπιά του ή επειδή μας βολεύει η δικαιολογία πως είμαστε μικρά και αθώα παιδιά. Καλό έ; (Ήταν ότι πιο πρόχειρο σκέφτηκα μην με κακολογείτε).

Καιρός (και πολύ ζεστός) είναι θαρρώ να πάρουμε τις αποφάσεις μας με σύνεση που λένε και οι «λατρεμένοι» μας πολιτικοί σκεφτόμενοι παντού και πάντα το σοφό που λέει να μην κάνουμε στους άλλους αυτό που δεν επιθυμούμε διακαώς να μας κάνουν αυτοί. Τετριμμένο το αναγνωρίζω αλλά σωστό. Τελεία!

Λοιπόν τι λέτε; Μήπως ήρθε ο καιρός για ανασύνταξη δυνάμεων τώρα που το μυαλό είναι σχετικά ξεκούραστο και βυθισμένο μέσα στα μοχίτο του και στις ατελείωτες αμμουδιές;

Μην ξεγελιέστε με τις τουρίστριες-τουρίστες. Οι μέρες θα περάσουν και αυτοί θα πετάξουν με τη νέα Ολυμπιακή γι’ άλλες πολιτείες. Στην καλύτερη των περιπτώσεων να ανταλλάξετε mail για τις δύσκολες μέρες του χειμώνα. Ε και;

ΝΑ ΦΥΓΕΤΕ ΚΥΡΙΕ ΝΑ ΠΑΤΕ ΑΛΛΟΥ! Αν δεν μπορείτε να ανταπεξέλθετε στα νέα δεδομένα αλλάξτε δρόμο. Δεν θέλει κόπο θέλει τρόπο. Τι σας φταίει και ο άλλος να ταλαιπωρείται δηλαδή;

Ξυστό; Τζόκερ; Τι να παίξω για να αλλάξει το γούρι; Άσχετο; Καθόλου γιατί και η τύχη στις σχέσεις παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. Τουλάχιστον έτσι νομίζω.

Όχι δεν είναι μόνο γυναικείες οι κουβέντες μου. Πριν λίγα βράδια ξημεροβραδιάστηκα στο μπαλκόνι μου συζητώντας με φίλους και φίλες μου συντροφιά με καλό κρασί για τις σχέσεις και έτσι όπως αυτές χαρτογραφούνται πλέον.

Προς το παρόν δεν καταλήξαμε κάπου παρά μόνο πως αν συνεχίσουμε αυτές τις συνεδριάσεις θα καταντήσουμε αλκοολικοί πράγμα που δεν επιθυμούμε. Που θα πάει όμως κάπου θα την βρούμε την άκρη και τότε θα την μοιραστώ μαζί σας. Υπομονή…

Ράλλη (Θανάση) και λοιπές ομάδες όλα τα πράγματα στη ζωή μας θέλουν το ρίσκο τους. Ο τολμών νικά. (Οκ! όχι πάντα αλλά αφήστε τουλάχιστον να πιστεύουμε πως έτσι είναι).

Σκεφτείτε ψύχραιμα τι πραγματικά θέλετε από το άλλο φύλο (ξέρετε εκείνο που ευθύνεται για όλα τα ανεξήγητα που σας συμβαίνουν) πχ. εκείνος ο κόμπος στο στομάχι που ενώ πεινάτε σαν τρελοί εσείς αρνείστε κατηγορηματικά να κατεβάσετε μπουκιά κτλ κτλ) και απλά πείτε το..

Τα λόγια είναι περιττά σε πολλές περιπτώσεις λένε. Όχι θα διαφωνήσω! Μπορεί να είναι αλλά εγώ θέλω να τ’ ακούω ξανά και ξανά.

Υφίσταται τελικά ο έρωτας; Ποιος θα μου πει; Ποιος θα μου εξηγήσει.. πως είναι και που ορίζονται οι διαδρομές του; Κι αν χάσω το δρόμο τι γίνεται; Θα βρεθεί ένας εθελοντής να με επαναφέρει στην τάξη;

Φτου κι απ’ την αρχή. Όχι δεν κουράστηκα απλώς σκέφτομαι πως ίσως πρέπει να χαθούμε ολότελα για να μάθουμε κάποτε ποιοι είμαστε…και μετά να εξερευνήσουμε τον-την σύντροφο μας. Δίκαιο δεν βρίσκετε;

Χωρίς τα πρέπει και τα μη χαράξτε νέα πορεία. Κάντε delete σε αυτά που σας «χαλάνε», ζητήστε και καμιά συγνώμη δεν είναι κακό και επιτέλους: πείτε με απλά ελληνικά (ή ότι άλλο ομιλείτε) αυτό που θέλετε-νιώθετε. Φτάνουν πια τα σταυρόλεξα για δυνατούς λύτες…ΕΛΕΟΣ!

Ψίθυροι παντού.. Ερωτικά σκιρτήματα, φλερτ, απογοήτευση, σεξ (παντού και πάντα με προφυλακτικό), υπέροχη παρέα, καλούς φίλους και προπάντων ορθολογική αντιμετώπιση των σχέσεων. Αποφύγετε τις μετωπικές. Μπορείτε!

Ωχ, τώρα που το σκέφτομαι ωραία τα γράφω φιλικά για όλους εσάς, αλλά εγώ τι έχω κάνει πράξη από τα παραπάνω; Λυπάμαι πολύ αλλά ειλικρινά δεν ξέρω…. Συγχωρέστε με γιατί είναι καλοκαίρι και όλα επιτρέπονται ε… «Δώρα»;