Αν υπάρχει μια ομάδα που μπορεί να λέει πως αδικήθηκε από τις συγκυρίες στην κορυφαία της στιγμή είναι η Ολλανδία.
Οι «Οράνιε» μετά τον χαμένο τελικό του 1974 απέναντι στη Δυτική Γερμανία μέσα στο Μόναχο κλήθηκαν στο αμέσως επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο να τα καταφέρουν απέναντι πάλι στην οικοδέσποινα σε ακόμα πιο εχθρικό περιβάλλον.
Στην Αργεντινή του δικτάτορα Βιντέλα και εμπρός σε ένα κοινό φανατισμένο και αγριεμένο που περίμενε την κατάκτηση του πρώτου τροπαίου της χώρας.
Το πράγμα ήταν ακόμα χειρότερο για την Ολλανδία από τη στιγμή που ταξίδεψε για το Μουντιάλ της Αργεντινής χωρίς το μεγάλο της αστέρι, τον Γιόχαν Κρόιφ.
Στις 25 Ιουνίου του 1978 τα αίματα άναψαν από νωρίς: οι Ολλανδοί κατηγόρησαν τους Αργεντινούς ότι καθυστερούσαν να βγουν στον αγωνιστικό χώρο για να εξαγριώσουν ακόμα περισσότερο το πλήθος που είχε κατακλύσει το Μονιουμεντάλ, οι Αργεντινοί με τη σειρά τους αμφισβήτησαν το νόμιμο της χρήσης ενός νάρθηκα που φορούσε ο Ρενέ Φαν ντε Κέρκοφ στον καρπό του και ανάγκασαν τον ρέφερι να ζητήσει από τον Ολλανδό να βάλει έξτρα γάζα γύρω από τον νάρθηκα.
Αντιδρώντας στη στάση αυτή οι Ολλανδοί αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στο τελετουργικό μετά την ολοκλήρωση του αγώνα. Με λίγα λόγια, ο αγώνας μύριζε μπαρούτι. Σκληρά μαρκαρίσματα, αρκετά νεύρα και ένα μόλις γκολ για 82 λεπτά. Ήταν αυτό με το οποίο ο Κέμπες είχε βάλει μπροστά την Αργεντινή στο 38ο λεπτό.
Οι Ολλανδοί ωστόσο βρέθηκαν εκατοστά μακριά από τον απόλυτο θρίαμβο: αρχικά ισοφαρίζουν με τον Νανίνγκα οκτώ λεπτά πριν το φινάλε και λίγο πριν το 90’ είδαν τον Ρέσενμπρινκ να εξουδετερώνει με ένα πλασέ τον Ουμπάλδο Φιλιόλ, γκολκίπερ της Αργεντινής…
Η μπάλα, όμως, δεν τους έκανε το χατήρι, χτύπησε στο δοκάρι και μοιραία το ματς οδηγήθηκε στην παράταση.
Εκεί Κέμπες και Μπερτόνι σκόραραν από μία φορά, έγραψαν το τελικό 3-1, χάρισαν στην Αργεντινή το πρώτο της Παγκόσμιο Κύπελλο και έστειλαν ξανά την Ολλανδία απογοητευμένη πίσω στο σπίτι.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
